Δημήτρης Δανίκας

Ποιος ο παραλήπτης αυτής της τριπλής υπόσχεσης; Οι πλούσιοι; Οι ζάπλουτοι; Βλακείες. Οι μεσαίοι οι βασικοί παραλήπτες. Κυρίως οι «εκτοπισμένοι», οι φτωχοί και μισθωτοί. Αυτοί οι βασικοί παραλήπτες. Προς αυτούς η τριπλή υπόσχεση του πρωθυπουργού.

Ποια η ταξική, η κοινωνική προέλευση μιας τέτοιας υπόσχεσης; Η παραδοσιακή Δεξιά; Ανοησίες. Μα φυσικά το Κέντρο μέχρι την κεντροαριστερά. Πάμε παρακάτω. Ποια άλλα κόμματα επαγγέλλονται καλύτερους μισθούς, καλύτερη Υγεία και καλύτερο κράτος; Είναι γνωστό. Τόσο το κόμμα του Αλέξη όσο και του Νίκου Ανδρουλάκη. Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα τρία κόμματα κυκλοφορούν, συνδιαλέγονται και εκφράζουν αυτά τα λαικά και κεντρώα στρώματα.

Και τότε γιατί ο Κυριάκος σάρωσε με ένα τόσο μεγάλο ποσοστό; Γιατί και τα άλλα δύο, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφεραν να αποσπάσουν ισόποσα το ίδιο ποσοστό; Η απάντηση σε σχετικέ έρευνες με αποτελέσματα τριών κατηγοριών. Το κόμμα του Τσίπρα έχασε επειδή οι ψηφοφόροι δεν τον εμπιστεύονται να διαχειριστούν ζητήματα οικονομικά. Αυτό το πρώτο. Επειδή δεν έχουν ικανά στελέχη. Αυτό το δεύτερο. Και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ ρέπει προς τον λαικισμό.

Τι ακριβώς σημαίνουν όλα αυτά; Πως οι οικονομικές τους προτάσεις είναι θολές και καθόλου υλοποιήσιμες Ότι κάθε στέλεχος λέει το ένα και ο επόμενος το άλλο. Και ότι οι υποσχέσεις δίνονται ανεξέλεγκτα προς όλες τις κατευθύνσεις. Όπως επί Μαυρογιαλούρου. Θα σας φτιάξουμε γεφύρια. Μα δεν έχουμε ποτάμια. Θα σας φτιάξουμε και ποτάμια.

Με ένα λόγο, εκείνο που μέτρησε πάνω απ όλα ήταν και είναι η αξιοπιστία του κάθε πολιτικού. Σημασία δεν έχει τι λες. Σημασία έχει ποιος είναι αυτός που λέει και υπόσχεται αυτές τις αλλαγές.

Η αξιοπιστία του Κυριάκου. Η αφερεγγυότητα του Τσίπρα. Η τοξικότητα του Πολάκη. Η ανερμάτιστη συμπεριφορά από πλήθος στελεχών των ταχαριστερών.

Το δεύτερο και πιο ουσιώδες συμπέρασμα είναι το διαπιστωμένο γεγονός, εδώ και καιρό, της μετακίνησης και των τριών κομμάτων πέριξ του κέντρου. Είτε προς κεντροδεξιά είτε προς κεντροαριστερά. Οι διαφορές είναι ελάχιστες. Και οι ελάχιστες διαφορές δεν ήταν ικανές να αναδείξουν σε μεγάλα ποσοστά τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ.

Που σημαίνει ότι ο Κυριάκος εισέβαλε στο δικό τους γήπεδο. Ότι αποδείχτηκε ικανότερος γκολτζής. Και πως έτσι παίζει μόνος του. Γι αυτό το αφήγημα περί ακροδεξιού Μητσοτάκη δεν βρήκε πολλούς οπαδούς. Γι αυτό κατέρρευσε στην πράξη όλη αυτή η ακραία επιθετική τακτική του Τσίπρα. Και γι αυτούς τους λόγους το μεγάλο πλήθος των ψηφοφόρων προτίμησαν τον αυθεντικό εκπρόσωπο του κέντρου, από τον γιαλαντζί αριστερό αλλά και κεντρώο Αλέξη Τσίπρα.

Εν ολίγοις με τούτα και με τα άλλα τους πήρε τα σώβρακα. Και τέλος η προοπτική καλύτερων μισθών, καλύτερης Υγείας και καλύτερου κράτους, θα μετατρέψει αυτά τα δύο κόμματα σοσιαλδημοκρατίας και αριστερού ριζοσπαστισμού σε γκρουπούσκουλα μονοψήφιων ποσοστών. Αυτός ο μεγάλος εφιάλτης του Αλέξη. Γιατί ο μεγάλος εχθρός του δεν είναι ο Μητσοτάκης. Είναι ο Παύλος Πολάκης!