Δημήτρης Δανίκας

Μάλιστα σύμφωνα με δηλώσεις της συγγραφέως Τζόις Κάρολ Οουτς της βιογραφίας «Blonde» (Ξανθιά), που έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί από τα εκδόσεις «Καστανιώτη» «η πραγματικότητα χειρότερη από το βιβλίο μου και την ταινία»

Η σκηνή με τον President Τζον Κένεντι να σου σκοτώνει κάθε σταγόνα σκανδάλου και «μαλακής» πορνογραφίας. Οπου δύο «ντουλάπες» της προσωπικής ασφάλειας του Προέδρου, μεταφέρουν την Μέριλιν Μονρό σαν να πρόκειται για βαλίτσα

Κάπως έτσι την «προσκομίζουν» στα ενδότερα του Λευκού Οίκου. Μέσα στην κρεβατοκάμαρα του Κένεντι. Εκείνος ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Ημίγυμνος με το μποξεράκι και με το τηλέφωνο στο αυτί. Κάτι λέει σε κάποιον στην άλλη γραμμή. Κάτι σχετικό με τις σεξουαλικές του «ανησυχίες». Λέγεται μάλιστα, από βιβλίο του Φορεστιέρ, ότι ο Πρόεδρος είχε πάρει όλες τις φιλενάδες της Τζάκι. Και μάλιστα στις επετείους και στα πάρτι. Οπου τις πήγαινε στην τουαλέτα και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου τελείωνε η «αποστολή» του

Η Μέριλιν να κάθεται στο κρεβάτι. Αμήχανη. Εκείνος ο σπουδαίος, ο τρανός που οι τύχες της ανθρωπότητας κρέμονταν από τις αποφάσεις του, εξακολουθεί να μιλάει από το τηλέφωνο. Και ταυτοχρόνως να λέει με ύφος προστακτικό, στην Μέριλιν «έλα μη ντρέπεσαι». Εκείνη κάποια στιγμή υποχωρεί και όπως είναι σκυμμένη με το εργαλείο του στο στόμα της υποφέρει. Εκείνος πάνω στην κορύφωση φωνάζει «βρωμοθήλυκο παρ το όλο μη τραβιέσαι»

Μετά πάλι με δύο μπράβους να την μεταφέρουν σαν βαλίτσα. Εκείνη δεν αντέχει και όλα από το στομάχι της βγαίνουν και ο εμετός πλημμυρίζει τα ιερά και όσια του Λευκού Οίκου

Η Τζιν Νόρμαν Μόρτενσεν γεννημένη την πρώτη Ιουνίου του 1926. Από άγνωστο πατέρα. Ο χρωματισμός της οθόνης ποικίλλει. Αλλοτε μαύρο και άσπρο, σαν παλιά αναμνηστική φωτογραφία. Και άλλοτε με τόνους ώχρας. Όλα και όλοι να κυκλοφορούν μέσα σε ένα γυαλισμένο και λουσάτο υπόνομο.

Η μάνα της η Γκλάντις να της δείχνει μια φωτογραφία του υποτιθέμενου πατέρα. Και να της λέει «μη την πιάσεις θα την βρομίσεις». Και να την ξυλοφορτώνει. Η παράνοια εντοιχισμένη σε εκείνο το μικρό αχούρι. Στο τέλος η Νόρμα Τζιν, γύρω στα δέκα, καταλήγει σε ορφανοτροφείο. Μόλις δρασκελίζει το κατώφλι της επίγειας κολάσεως

Μετά, ύστερα από χρόνια, κάποιος μεγαλοπαραγωγός με το αρχικό «Ζ» (προφανώς εννοεί τον Ντάριλ Ζάνουκ της Fox) της κατεβάζει το εσώρουχο και αρχίζει. Όταν η Νόρμα Τζιν, ως Μέριλιν Μονρό, σε κάποια οντισιόν διαβάζει τις ατάκες του ρόλου της με δραματική υποκριτική όσο καμία άλλη, γυρίζει ο ένας και ψιθυρίζει στο αυτί του έτερου στελέχους της ίδιας εταιρείας «προφανώς τα λέει έτσι επειδή και η ίδια είναι διαταραγμένη». Και καθώς εκείνη ρωτάει «πως ήμουν», κάποιος άλλος ψιθυρίζει με θαυμασμό «τι κ…λος»!

Η Μέριλιν από την πρώτη στιγμή να παίξει Τσέχοφ. Μάλιστα στον Αρθουρ Μίλερ, όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά, του λέει ότι η Μάγδα, μια από τις ηρωίδες του σε θεατρικό του έργο, της θυμίζει την Νατάσα, μία από τις «Τρεις αδερφές» του Τσέχοφ. Εκείνος μένει άναυδος. Προφανώς του ήταν αδύνατο να συσχετίσει αυτόν τον «κ…λο» με ένα γνήσιο και απαιτητικό, θεατρικό ταλέντο που είχε μελετήσει ακόμα και Ντοστογιέφσκι

Κάπως έτσι ο εξωτερικός θρίαμβος της ήταν ο εσωτερικός θάνατός της. Κάπως έτσι από τον ένα στον άλλον. Κάπως έτσι ο Τζο Ντι Μάτζιο, πρώτος σύζυγός της, αρπάζει ζώνη να την δείρει και να την μαστιγώσει. Κάπως έτσι ρίχνει το έμβρυο στην πρώτη εγκυμοσύνη. Και κάπως έτσι, επειδή η περιφρόνηση, ο σεξισμός, η φαλλοκρατία και το ψεύτικο, το κάλπικο ρημάζουν τα σπλάχνα της και τα όνειρά της, η δεύτερη εγκυμοσύνη, με Αρθουρ Μίλερ, καταλήγει σε αποβολή

Μέσα στην απελπισία της του λέει «μη με εγκαταλείπεις, θα ξανακυλήσω». Και ξανακυλάει. Σε κατάσταση ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Φτάνοντας στο σημείο να εγκαταλείπει τα γυρίσματα του θρυλικού «Μερικοί το προτιμούν καυτό» και να πέφτει πάνω στα φάρμακα, τα χάπια και τα ναρκωτικά

«Το σινεμά με έκανε κομμάτια» έλεγε. «Θέλω να πάω Νέα Υόρκη να παίξω στο θέατρο». Και μέσα στην ταραχή της, από την εγκατάλειψη τόσο της έγκλειστης σε τρελοκομείο μητέρας της όσο και του άγνωστου πατέρα της, όλους που έπεφταν μαζί της, τους έλεγε «μπαμπάκα». Αυτό της έλειψε. Λίγα ψίχουλα τρυφερότητας και αγάπης

Και όταν έμαθε την αλήθεια, την τραγική αλήθεια, πως τα γράμματα που λάμβανε με την υπογράμμιση «ο βουρκωμένος μπαμπάς σου» ήταν ψεύτικα, τότε κατέρρευσε. Εγειρε, όλα τα κατάπιε και έφυγε. Ηταν ξημερώματα πέντε Αυγούστου του 1962. Και ήταν μόλις 36 Ιουνίων. Μόνη, απροστάτευτη, ευάλωτη, κατεστραμμένη!

Το σύστημα την κατασκεύασε. Το σύστημα πάνω της ασέλγησε. Συστηματικά. Το σύστημα θριάμβευσε. Το σύστημα την εκμεταλλεύτηκε ακόμα και στο μεροκάματό της μόλις πεντακόσια δολάρια εβδομαδιαίως για μια «θεά του σεξ» όπως την διαφήμιζε. Το σύστημα την «κατακρεούργησε». Το σύστημα παρέα με τον πλανητάρχη την «δολοφόνησαν»

Και στο τέλος μετά από τρεις ώρες περίπου, όλες οι επιθυμίες και όλα όσα ήξερες για την Μέριλιν Μονρό εξαερώνονται κι εσύ το βράδυ στο κρεβάτι σου στριφογυρίζεις. Να ναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει. Η Αγία Μέριλιν. Υποκλίνομαι

ΥΓ Εξαιρετική η σκηνοθεσία του Αντριου Ντόμινικ από Νέα Ζηλανδία. Εξαιρετική η φωτογραφία. Μοναδική στο ρόλο της η Ανα ντε Αρμας από την Κούβα. Ατμοσφαιρική η μουσική υπόκρουση από Νικ Κέιβ και Ουόρεν Ελις. Και εξαιρετική η παραγωγή, ανάμεσά τους ο Μπραντ Πιτ. Ισως ό, τι καλύτερο έχω δει φέτος από την κινηματογραφική επέλαση όλων των τανιών! Blonde με τα χίλια. It s a masterpiece!