Ταξιδεύοντας στο Σινά

Δεν χρειάστηκε να με ρωτήσει κανείς· τα στοιχεία μου, μαζί με κάθε λεπτομέρεια της μετακίνησής μου, είχαν δοθεί προκαταβολικά από το ταξιδιωτικό πρακτορείο. Ήμουν ήδη «καταγεγραμμένος».Το ταξίδι προς τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης, στο Όρος Σινά, δεν είναι μια απλή διαδρομή στην έρημο. Είναι ένα πέρασμα μέσα από αόρατες αλλά ενεργές ζώνες παρακολούθησης. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, ένιωθες πως κάθε σου βήμα καταγράφεται. Η αστυνομία πρέπει να γνωρίζει: με ποιον βρίσκεσαι, σε ποιο όχημα επιβαίνεις, ποια διαδρομή ακολουθείς, πότε φτάνεις, πότε φεύγεις.Κατά μήκος της διαδρομής περάσαμε από δεκάδες μπλόκα. Άλλοτε στρατιωτικά, άλλοτε αστυνομικά. Κάθε φορά η ίδια διαδικασία: σταματάμε, ανταλλάσσονται λίγα λόγια στα αραβικά, κοιτάζουν μέσα στο όχημα, ρίχνουν μια ματιά στις πινακίδες, και με ένα νεύμα συνεχίζουμε.

Μια-δυο φορές χρειάστηκε να γίνει τηλεφωνική επιβεβαίωση. «Όλα καταγράφηκαν», μου εξήγησαν. «Ξέρουν ότι έρχεστε».Η καθημερινότητα στο Σινά, ακόμη κι όταν έχεις φτάσει στον τελικό προορισμό, δεν είναι τόσο απλή όσο δείχνει. Η παραμονή στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης είναι πράγματι μοναδική εμπειρία. Ένας τόπος εκτός χρόνου, γεμάτος σιωπή και πνευματικότητα. Όμως ακόμα κι εκεί, οι κινήσεις ελέγχονται. Αν θελήσεις να απομακρυνθείς για λίγο από τον περίβολο, να βγεις για μια σύντομη βόλτα με το αυτοκίνητο ή να κατευθυνθείς προς το χωριό ή την Πόρτι, πρέπει πρώτα να ενημερώσεις την αστυνομία.

Το καθεστώς αυτό δεν είναι υπερβολή. Είναι αποτέλεσμα μιας βαθιά ριζωμένης ανάγκης για έλεγχο, που έχει τις ρίζες της σε τραγικά γεγονότα του παρελθόντος. Το 2022, κοντά στη Διώρυγα του Σουέζ, ένας αξιωματικός και δέκα στρατιώτες σκοτώθηκαν από τρομοκρατική ενέργεια. Το 2005, στο ίδιο το Σαρμ Ελ Σέιχ – απ’ όπου ξεκίνησα – 88 άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν από τρομοκρατική επίθεση. Και το 1996, η μαζική δολοφονία 17 Ελλήνων τουριστών έξω από το ξενοδοχείο Europa στο Κάιρο από ισλαμιστές εξτρεμιστές, παραμένει ως σήμερα η πιο αιματηρή επίθεση εναντίον Ελλήνων στο εξωτερικό. Η σκιά αυτών των επιθέσεων πλανάται ακόμα στην περιοχή. Οι ντόπιοι δεν μιλούν εύκολα για αυτά, αλλά τα μάτια τους αλλάζουν όταν τους ρωτάς. Η ησυχία στο Σινά είναι πνευματική, αλλά και επιβλητική. Νιώθεις ότι παρατηρείσαι. Δεν είσαι ποτέ μόνος – και όχι με τη θεολογική έννοια.Το ταξίδι στο μοναστήρι είναι μοναδικό. Αλλά δεν είναι απλό. Είναι ένα ταξίδι σε έναν ιερό τόπο, υπό διαρκή επιτήρηση.