Άννα Παναγιωταρέα

Μετά από αυτή την «πανικόβλητη» ανάγνωση, να ’σου ο Μητσοτάκης στη Βουλή, πανταχού παρών σε διεθνή fora, όπου Γης σε οικονομικά συνέδρια. Με συνεντεύξεις, δηλώσεις, επισκέψεις χωρών, χώρων εργασίας και αρχαιολογικών. Σε συναντήσεις με ηγέτες, βουλευτές, πολίτες. Αλλά και, αόκνως, επαναλαμβάνων προς πολυποίκιλους αποδέκτες: «Στις εκλογές του 2027 θα ηγηθώ της Νέας Δημοκρατίας». Και ο πανικός; Μάλλον ως απόδειξη της υπαρξιακής αγωνίας των αντιπάλων του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει... «δεξιά στροφή»; Φοβερόν! Πότε εξατμίστηκε μέρος του DNA της Νέας Δημοκρατίας, ώστε προς επούλωση της απωλείας του απαιτούνται εξώτερες «ενέσεις»; Η Νέα Δημοκρατία, από ιδρύσεώς της, είναι πολιτικά ευρύχωρη: από δεξιά ως και τις παρυφές της Αριστεράς. Ο ιδρυτής της, Κωνσταντίνος Καραμανλής, ιδιοφυής πολιτικός, μετεξέλιξε το λαϊκό κόμμα της ΕΡΕ που άφησε, στη δυναμική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, άμα τη επιστροφή του. Ζητήθηκαν κομματικές ταυτότητες από τους Κώστα Μητσοτάκη, Γιάννη Μπούτο, Γιώργο Κοντογιώργη, Μιχαλάκη Παπακωνσταντίνου, Θανάση Κανελλόπουλο ή την Αννα Συνοδινού, όταν κλήθηκαν να υπηρετήσουν στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή; Στον ιδρυτή της η Νέα Δημοκρατία χρωστάει ΚΑΙ την εμπειρία των άφοβων -πολιτικού κόστους- συνεργειών της, με μόνα εχέγγυα τον πατριωτισμό και το «ανήκομεν εις την Δύσιν». Η πολιτικά οξυδερκής Ελένη Βλάχου έγραψε: «Η Νέα Δημοκρατία, ως πεφωτισμένη Δεξιά, ενσωμάτωσε τις υγιείς δυνάμεις του Κέντρου».

Το 2012 συνεχίστηκε η παράδοση των έντιμων συνεργασιών. Με σύμπνοια και αγαστή σύμπλευση, Σαμαράς - Βενιζέλος ανέλαβαν τη ναυαγιαίρεση της χώρας, καλώντας σε σύμπραξη τον αριστερό Φώτη Κουβέλη. Δεν άντεξε. Η άτακτη «φυγή» του αποδίδεται άριστα στον στίχο:

«Τ’ άλογο! Τ’ άλογο Ομέρ Βριόνη / Ο ήλιος έπεσε, νύχτα σιμώνει». 1

Πώς προκύπτει η «είδηση» αναβρασμού στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας; Αντιγράφω: «Πολιτικοί, ιδεολογικά, ξένοι προς την ιδεολογική μήτρα της Νέας Δημοκρατίας, κατέχουν υπουργικούς θώκους, αντί των εκλεγμένων δεξιών βουλευτών της, που δικαίως είναι εξοργισμένοι». Ωστόσο, οι ανοικτοί πολιτικοί ορίζοντες του προνοητικού Κυριάκου Μητσοτάκη εξασφάλισαν στη Ν.Δ. τον εκλογικό της θρίαμβο, το 2019 με 158 βουλευτές, το 2023 με 157. Επεται η συνέχεια, το 2027.

Η αλήθεια είναι ότι από τον αναβρασμό των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και την πτώση ποσοστών δοκιμάζεται, στο σύνολό της η αντιπολίτευση. Το ΠΑΣΟΚ δυναστεύεται από εσωστρέφεια, καθώς η ηγεσία του δέχεται «δημόσιες αξιολογήσεις» από τους συντρόφους-συνδιεκδικητές της. Στην Αριστερά εγκαταστάθηκε το «χάος», μετά την επιχείρηση ψιμυθιωμένης επαναφοράς Τσίπρα. Στην Ακρα Δεξιά διαγωνίζονται για προσφορά υπηρεσιών σε «ομόθρησκα» συμφέροντα...

Επτά σχεδόν χρόνια κλείνει, σε λίγο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη διακυβέρνηση της Ελλάδας. Οι πολίτες γκρινιάζουν για την ακρίβεια, τον λογαριασμό του ηλεκτρικού, των φροντιστηρίων, των ενοικίων.

Δικαίως κι έτσι ακριβώς είναι. Ο Μητσοτάκης, παραβλέποντας τον πόλεμο από «εχθρούς» -πρώην «φίλους»-, αντιμετωπίζοντας την καταιγίδα της άκρας παραπληροφόρησης στην τραγωδία των Τεμπών, την τραγική επίδειξη προχειρότητας στον ΟΠΕΚΕΠΕ -εξελίσσεται σε κουτί Πανδώρας-, εργάζεται συστηματικά να φτάσει η Ελλάδα και να συμπορευτεί με την Ευρώπη. Εχει σημασία να απαριθμήσω τα πολλά έργα που έγιναν και γίνονται, αλλά και τα μη γενόμενα εκ των υπεσχημένων; Ολοι ξέρουμε και τα μεν και τα... «δεν». Η αντιπολίτευση, διακατεχόμενη από την υπαρξιακή αγωνία «τι τεύξεται η επιούσα», εργάζεται, ώστε η δημοσκοπική επιλογή του Μητσοτάκη, ως ο καταλληλότερος πρωθυπουργός, να μην αποτελεί πλέον είδηση. Ναι, είναι αυτή η πραγματικότητα.

«Τι τρέχει; Εγινε κατολίσθηση κι έπεσε κάνας βράχος;», ρωτάει ο εθνικός μας Διονύσης. 2 Το ποσοστό 30% της Ν.Δ. είναι ο βράχος. Κατολίσθηση σημειώνεται στο δεύτερο κόμμα με ποσοστό λιγότερο του μισού. Τα κόμματα της Αριστεράς παραπατούν σαν μεθυσμένα. Τα δύο άκρα πορεύονται προς την ανυπαρξία. Η πρωτοκαθεδρία της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί τη μόνη σταθερά για τον πολίτη. Μετά το «ναι μεν αλλά»... έρχονται για τα αντιπολιτευτικά ΜΜΕ ο πανικός, ο αναβρασμός, ο χρησμός δεξιάς στροφής και ο... Χατζηπετρής!

Προωθείται η δημιουργία κομματικού σχηματισμού από τον Τσίπρα ως αντίβαρο στη Νέα Δημοκρατία. Ο Αλέξης Τσίπρας μάς υποδεικνύεται ως ισχυρό αντίβαρο και απειλή στην πολιτική ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη; Η σύγκριση είναι τόσο καταλυτική που, πρωτίστως, την απεύχεται ο επανασυστηνόμενος ως συγγραφέας. Ομολογουμένως, χάριτας του οφείλουμε που δεν υπέβαλε τους συνταξιούχους και όλους τους Ελληνες στην πατέντα των... κουπονιών, μετά από ριφιφί στο Νομισματοκοπείο, στη διθυραμβική επιστροφή της δραχμής. Η προσβολή του Πούτιν «περί της Ελλάδας ως σκουπιδότοπου»; Περασμένα. Οχι ξεχασμένα...

Ελεος, ρε παιδιά! Πόσες κολυμβήθρες του Σιλωάμ θέλετε να εφεύρει στον πηγαιμό για την «Ιθάκη» του ο καημένος ο Αλέξης προκειμένου να ξεπλύνει τις οδυνηρές μας μνήμες...

Σημειώσεις
1 Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, «Ποιήματα και Πεζά». Φιλολογική επιμέλεια Γ.Π. Σαββίδη και Ελένης Τσαντσάνογλου, Αθήνα: Ικαρος, 1981.
2 Διονύσης Σαββόπουλος, «Μπάλος», 1971.