Χριστίνα Αναγνωστοπούλου: Μια φίλη ήρθε απόψε απ’ τα παλιά

Η Χριστίνα Αναγνωστοπούλου εξομολογείται γιατί αποφάσισε να αφήσει τις πίστες για επτά χρόνια, μιλάει για τους καινούριους της στόχους, αλλά και τις δύσκολες στιγμές που στιγμάτισαν τη ζωή της και αποκαλύπτει ότι ο -καλός της φίλος πλέον- Νίκος Καρβέλας κρύβεται πίσω από κάθε σταθμό της καριέρας της. Οπως και από την επανεμφάνισή της με τις «Καμπάνες του Edelweiss»

04.03.2015, 08:22

Συναντήθηκα με τη Χριστίνα Αναγνωστοπούλου κοντά στο σπίτι της στα νότια προάστια, ύστερα από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια. Την πρώτη φορά που την είχα δει ήταν στην αρχή της καριέρας της, στην τρίτη δισκογραφική δουλειά της, την οποία υπέγραφε ο Νίκος Καρβέλας. Εμφανώς αισιόδοξη, η Χριστίνα ζει τη ζωή της αδιαφορώντας για τις επιταγές της σόουμπιζ και επιμένει να παραμένει παιδί. Επειτα από επτά χρόνια αποχής από τις πίστες εξηγεί τι ήταν αυτό που την οδήγησε εκτός μουσικού στερεώματος, μιλάει για τη συμμετοχή της στη νέα ροκ όπερα του Νίκου Καρβέλα «Οι καμπάνες του Edelweiss» και αποκαλύπτει όλα τα ένοχα -και μη- μυστικά της.

- Επειτα από επτά χρόνια αποχής επιστρέφεις με τη ροκ όπερα «Οι καμπάνες του Edelweiss» στο Pantheon Theater. Τι συνέβη; Κάποια πράγματα είναι μοιραία στη ζωή μας. Οι «Καμπάνες του Edelweiss» ήταν σαν θεραπεία στην αποχή μου, στη μοναχικότητά μου. Είχα επιλέξει να μείνω λίγο έξω από τα πράγματα, οπότε ήρθε σε μια στιγμή της ζωής μου όπου ήμουν ανοιχτή να πω το «ναι». Μου το πρότεινε ο Νίκος Καρβέλας και θέλησα να το δοκιμάσω. Δεν είχα κάνει ποτέ θέατρο, δεν είχα ανάλογη εμπειρία και το είδα ως πρόκληση.

- Σε άγχωσε;

Οχι, γιατί ήθελα να είμαι μέρος της ροκ όπερας. Οταν άρχισα να πηγαίνω στις πρόβες γνώρισα μια καινούρια παρέα -δηλαδή τον θίασο, τον Γιάννη Κακλέα, τον Αλέξανδρο Πρίφτη- από την οποία κέρδισα πολλά. Κάναμε πρόβες επί τρεις μήνες, μπήκα στο κλίμα και δεν ένιωσα κανένα άγχος.

- Μίλησέ μου για τον ρόλο σου. Στην παράσταση κάνω τη φίλη της Σάρρας, η οποία είναι η κόρη της Αννας Βίσση, και είμαι μέρος του συνόλου. Είναι μικρός ρόλος, όμως όλος ο θίασος δουλεύει σαν μια μηχανή. Είμαστε όλοι από την αρχή πάνω στη σκηνή με γρήγορες αλλαγές και όλα λειτουργούν σε ομαδικό επίπεδο.

- Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η υποκριτική;

Κλείσιμο

Εχω παίξει με τον Γιάννη Ζουγανέλη στην τηλεόραση, έκανα σκετσάκια, αλλά αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Αισθάνομαι πολύ ασφαλής με την παρουσία του Νίκου Καρβέλα, της Αννας Βίσση, του Γιάννη Κακλέα, αλλά και όλων των συντελεστών της παράστασης. Οι ώρες που δουλεύουμε είναι ανθρώπινες, η μουσική είναι εξαιρετική, το λιμπρέτο έχει πολύ σασπένς. Η ιστορία αναφέρεται στη ζωή μιας γυναίκας στην οποία η μοίρα παίζει τρελό παιχνίδι. Για την Ελλάδα του 2015, η παράσταση αυτή είναι υπερπαραγωγή.

- Πώς είναι η συνεργασία σου με την Αννα Βίσση; Εξαιρετική. Από την Αννα παίρνω μαθήματα. Είναι ταλαντούχα, έχει τρομερή ενέργεια και είναι εργασιομανής και τελειομανής. Αν και ο ρόλος τον οποίο υποδύεται είναι δύσκολος και απαιτητικός, τον πετυχαίνει στο απόλυτο. Η Αννα τραγουδάει καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου, παίζει, είναι απόλυτα εκεί, έχει γίνει ο ρόλος της και σε ό,τι αφορά την εμφάνιση είναι κούκλα με το ξανθό μαλλί.

- Ο Νίκος Καρβέλας είναι απαιτητικός; Πάντοτε είναι απαιτητικός και τελειομανής, γι’ αυτό άλλωστε είναι και πετυχημένος στη δουλειά του.

- Γιατί απείχες τόσο καιρό; Ηταν επιλογή μου. Κάποια στιγμή κουράστηκα να κάνω αυτή τη δουλειά τόσα χρόνια. Ηθελα να φύγω γιατί βαρέθηκα. Δεν μου άρεσε να βγαίνω στη τηλεόραση, να δίνω συνεντεύξεις, να κάνω δημόσιες σχέσεις. Οταν έκανα δίσκο συνήθως δεν τον έτρεχα μιντιακά, με εξαίρεση τις δουλειές στα πρώτα μου βήματα. Κάτι που και τότε έκανα με πίεση. Δεν έβγαινε αβίαστα όλο αυτό.

- Ωστόσο, ήταν κομμάτι της δουλειάς σου. Ναι, ήταν κομμάτι της δουλειάς μου αλλά το έκανα με το ζόρι. Δεν μου ταίριαζε. Μου άρεσε όταν ήμουν στο στούντιο κι έκανα τα τραγούδια μου ή όταν τραγουδούσα σε live. Ολο το υπόλοιπο αργότερα με κούρασε.

- Συνέβη κάτι και είπες «δεν μπορώ άλλο»; Οχι, ήρθε από μόνο του. Αυτό που συνέβη ήταν πριν από αρκετά χρόνια, στα 22 μου. Ηταν ένα θέμα υγείας πολύ σοβαρό το οποίο άλλαξε όλη την κοσμοθεωρία μου. Αποφάσισα τότε ότι θα κάνω πάντα αυτό που μου αρέσει, δεν θα καταπιέζομαι, θα ζω την καθημερινότητα. Χαίρομαι που στη ζωή μου είχα την άνεση της επιλογής και δεν έκανα πολλές υποχωρήσεις. Δεν εγκατέλειψα τα πράγματα από πικρία, αλλά από άποψη. Μου αρέσει να είμαι με φίλους, να ψάχνομαι, να ζω αληθινά. Και αυτό κάνω.

- Σε είχε επηρεάσει τότε η ξαφνική δημοσιότητα γύρω από τη σχέση σου με τον Νίκο Καρβέλα, η οποία συνέπεσε χρονικά και με τις πρώτες σου δισκογραφικές δουλειές; Δεν ήταν ό,τι καλύτερο, γιατί ήμουν μόλις 24 ετών. Αλλά τα θυμάμαι όλα με έναν όμορφο τρόπο γιατί είναι μέρος της ζωής μου. Ημουν πάντοτε αντιδραστική και λίγο αντικοινωνική, αλλά δεν το βρίσκω κακό. Εχω δεχτεί αυτό που είμαι. Και με αγαπώ. Από την άλλη, θαυμάζω τους ανθρώπους οι οποίοι βάζουν στόχους και τους κατακτούν. Εγώ δεν έχω πειθαρχία. Μπορεί να ξεκινούσα δουλειά μια σεζόν και στη μέση να ένιωθα ότι πνίγομαι.

- Ετοιμάζεις κάποιο καινούριο τραγούδι; Πάντα είμαι στο στούντιο και κάνω κάποια
τραγούδια με μια παρέα νέων ανθρώπων, αλλά, όχι, δεν σχεδιάζω άμεσα να κυκλοφορήσω κάτι.

- Τι έκανες επαγγελματικά τα επτά χρόνια που απείχες από τη μουσική; Εκανα δημόσιες σχέσεις σε μαγαζιά και μεταγλωττίσεις σε παιδικές ταινίες.

- Οταν τα φώτα της δημοσιότητας σταμάτησαν να είναι στραμμένα πάνω σου, τι συνέβη; Δεν έχω ζήσει καμιά τρελή δημοσιότητα, ώστε να βγαίνω και να με αναγνωρίζουν όλοι. Τους ίδιους φίλους που είχα τότε έχω και σήμερα. Αυτή την περίοδο νιώθω σαν μαθήτρια, σαν να ξεκινάω τώρα, με την παράσταση. Μου αρέσει αυτό που ζω. Και θα δούμε πού θα μας πάει.

- Δηλαδή, θα ήθελες να συμμετάσχεις πάλι σε μουσική θεατρική παράσταση; Ναι, γιατί νιώθω ότι μου έχει ανοίξει ένας καινούριος δρόμος. Σκέφτομαι μάλιστα να πάω σε σχολή υποκριτικής να κάνω μερικά μαθήματα. Αυτή η δουλειά με ενεργοποίησε και η συναναστροφή μου με τον Γιάννη Κακλέα με έκανε να ερωτευτώ το θέατρο. Είναι υπέροχος άνθρωπος, ο οποίος γνωρίζει σε βάθος τη δουλειά του, είναι έξυπνος, ταλαντούχος και σε εμπνέει.

Με τον Νίκο Καρβέλα και την Αννίτα Πάνια σε νυχτερινή έξοδο

- Ποιοι ήταν οι σταθμοί στην πορεία της καριέρας σου; Εχω ζήσει πολλές ζωές. (γέλια) Σίγουρα θυμάμαι τη συνεργασία μου με τον Νίκο Καρβέλα και την Αννα Βίσση στην πρώτη μου δουλειά, το 1989, με συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Ηταν μαγικό να βλέπεις να γεμίζουν τα στάδια και να τραγουδάς μπροστά σε 10.000 άτομα. Επίσης, η συνεργασία μου δισκογραφικά με τον Νίκο Καρβέλα, το 1998, στη Sony Music, αλλά και το «Romeo» όπου ήμουν τότε με τον Γιώργο Τσαλίκη και διασκεδάζαμε. Να σου πω, όμως, ότι το μόνο που υπάρχει για μένα σήμερα είναι οι «Καμπάνες του Edelweiss».

- Ποια ήταν η πιο δύσκολη επαγγελματική σου στιγμή; Δεν είχα δύσκολες στιγμές, αλλά συναντούσα δύσκολους ανθρώπους. Θυμάμαι ότι από τη στιγμή που απέκτησα δισκογραφία δυσκολευόμουν να βρίσκω δουλειά σε σχέση με το παρελθόν, όπου κάθε χρόνο ήμουν κλεισμένη. Ο χώρος είναι πολύ ανταγωνιστικός, λες και δεν χωράμε όλοι. Είναι πολύ κομπλεξικοί οι καλλιτέχνες μεταξύ τους. Τραβάνε ζόρια με τις αφίσες, τις θέσεις στο πρόγραμμα, με όλα. Εμένα πάντοτε με ενδιέφερε να περνάω ωραία και με καλή παρέα στην πίστα να κάνουμε τον κόσμο να διασκεδάζει. Επίσης, ποτέ δεν ήμουν καλή στο να μιλάω για λεφτά, για θέσεις ή την αφίσα. Ηταν για μένα κινέζικα. Και έχασα από αυτό.

- Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω, θα άλλαζες κάποιες επιλογές σου; Τα ίδια θα έκανα. Το κεφάλι δεν αλλάζει. Αν θέλεις να κάνεις αλλαγή πλεύσης, ποτέ δεν είναι αργά. Δεν είχα ποτέ τον ζήλο για καριέρα πρωταθλήτριας. Μου αρέσουν οι άνθρωποι με στόχους, αλλά δεν «το έχω».

- Αυτή την περίοδο είσαι ερωτευμένη; Είμαι καλά στη ζωή μου, αλλά δεν θα μπω σε λεπτομέρειες.

- Το ενδεχόμενο ενός γάμου είναι στα σχέδιά σου; Δεν το έχω ζήσει, αλλά νομίζω ότι δεν συμπαθιόμαστε με τον γάμο. Δεν είμαι κατά του γάμου και σε όποιον γάμο πάω, κλαίω από συγκίνηση. Για μένα όμως δεν το βλέπω. Δεν μπορώ να με φανταστώ μέσα σε έναν γάμο.

- Σκέψεις για παιδί υπάρχουν; Απ’ ό,τι έχεις καταλάβει, δεν ήθελα ευθύνες στη ζωή μου. Είμαι ένα παιδί που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και μαθαίνει πράγματα. Και δεν θα μπορούσα να φέρω στον κόσμο ένα παιδί που θα μεγαλώνει με ένα άλλο παιδί, δηλαδή εμένα. Είμαι υπεύθυνη και ώριμη και αποφάσισα να το αφήσω. Τα αγαπώ τα παιδιά, όπως τα ανίψια μου ή τα παιδιά των φίλων μου, αλλά νιώθω ακόμα παιδί.

04.03.2015, 08:22

Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr