Συναντηθήκαμε κατά τη διάρκεια των προβών του στο θέατρο «Ροές». Απλός, προσιτός, με χιούμορ και κυρίως έτοιμος να καταθέσει κομμάτια από τις όμορφες αλλά και δύσκολες εμπειρίες του, ο Αλέξης Γεωργούλης μιλά για τις διαδρομές της ζωής του που τον άγγιξαν ολοκληρωτικά.
- Ξεκινώ με τη θεατρική σου επιστροφή στην Αθήνα, με το έργο «Από την πρώτη στιγμή», με το οποίο περιόδευσες πέρυσι ανά την Ελλάδα και που παρουσιάζετε φέτος στο θέατρο «Ροές» με την Αννίτα Κούλη.
Είναι αρκετά αλλαγμένη η παράσταση τόσο σε επίπεδο ατάκας και πρόζας όσο και σε επίπεδο σκηνοθεσίας και σκηνικών. Είναι μια μαύρη κομεντί. Τον πρώτο μήνα θα παίζουμε από Πέμπτη ως Κυριακή και από τον επόμενο θα προστεθεί και η Τετάρτη.
- Το έργο πραγματεύεται τη σχέση ενός ζευγαριού…
Την πλαστική σύγκρουση δύο ατόμων. Ο παραπάνω όρος χρησιμοποιείται όταν δύο σώματα συγκρούονται και παραμένουν κολλημένα. Από την... κρούση των δύο ηρώων βγήκαν αλήθειες.
- Ποιες ήταν;
Το έργο πατά πάνω στο προσωπείο που φέρει οποιοσδήποτε για να κυκλοφορήσει στον κόσμο, στο όνομα, στην ιδιότητα, στο lifestyle. Πολλές φορές φοράμε μια μάσκα που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Με το που γίνεται η σύγκρουση, ο έρωτας βγαίνει στην επιφάνεια. Ο έρωτας όμως απαιτεί αλήθεια, που πολλές φορές δεν είναι ευχάριστη.
- Από τα πρώτα σχεδόν βήματά σου σού έδωσαν, αν θες, τον τίτλο του «σταρ ηθοποιού». Αισθάνθηκες κάποια στιγμή να σε βαραίνει;
Εχει διαφορά το να φοράς προσωπείο από το να σου βάζουν ταμπέλα. Με το που έγινα γνωστός πήγαν να μου φορέσουν την ταμπέλα του «ωραίος», του «sex symbol», ένα πράγμα τύπου «είμαι ο γιος του γαμάω και δέρνω». Αυτή η ταμπέλα περιορίζει ακόμη και το ίδιο σου το προσωπείο.
- Σε εγκλώβισε;
Δεν με εγκλώβισε. Μου άνοιξε περισσότερους ορίζοντες όσον αφορά στο πώς μπορώ εγώ να κινηθώ μέσα στη σόουμπιζ, γιατί δεν τον είχα ως τίτλο και πριν. Δεν θεωρούσα ότι είμαι ο σέξι γκόμενος, το ωραίο παιδί που τα λέει κιόλας. Δεν είχα τέτοια ιδιότητα, οπότε όταν μου φορέθηκε ο τίτλος δεν είχα ανάγκη να το υποστηρίξω και να το αποδείξω.
- Υπήρξε περίοδος που καταπιέστηκες ψυχολογικά εξαιτίας της έντονης δημοσιότητας;
Πάντα υπάρχουν.
- Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που σου έχει συμβεί;
Το να θες να κάνεις διακοπές και όσο και αν είναι ήρεμο το μέρος να μην είσαι ο κανονικός άνθρωπος που πάει σε μια παραλία ή πηγαίνει κάπου να πιει το ποτό του.
- Πολλοί κάποια περίοδο άφηναν να εννοηθεί ότι είσαι απρόσιτος, ότι έχεις καβαλήσει το καλάμι.
Αυτά βγαίνουν από τη δημοσιογραφία που γίνεται από το γραφείο. Κάθεται ένας τύπος στο γραφείο του και θέλει να βγάλει ένα θέμα, π.χ. για τον Γεωργούλη που παίζει τώρα… Ρωτά «Ποιος ξέρει τον Γεωργούλη; Μίλησε κανένας μαζί του;». Οταν του απαντούν «κανένας», λέει: «Ε, Είναι απρόσιτος! Εχει καβαλήσει το καλάμι». Τα έβγαζαν από το μυαλό τους. Ποτέ δεν το έπαιξα κάτι. Πολλές φορές έχω διαβάσει άρθρα για εμένα που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα. Κάποια στιγμή έγραψαν ότι έχω δεσμό με τη Μις Βουλγαρία που ούτε καν ξέρω πώς είναι.
- Σε ενόχλησαν όσα λέγονταν;
Οχι, δεν με ενόχλησαν, με την έννοια ότι δεν με εμπόδισαν να κάνω ή να επικοινωνήσω αυτά που ήθελα.
- Εχεις ζήσει δυστυχισμένες σχέσεις;
Ναι. Εχω περάσει κι εγώ σαν άνθρωπος τα δράματά μου.
- Εχεις περάσει κατάθλιψη από έναν έρωτα;
Επί τρία χρόνια. Πονάει πάρα πολύ. Είναι ένα τεράστιο σχολείο, από την άλλη. Εκεί συνειδητοποίησα πως τα συναισθήματα δεν έχουν χρόνο. Επί τρία χρόνια ο πόνος ήταν ίδιος και ξαφνικά έγινε ένα κλικ μέσα σε μια στιγμή και όλα άλλαξαν.
- Πώς ήσουν ψυχολογικά εκείνα τα χρόνια;
Μαύρος. Είναι πολύ περίεργο και μουντό συναίσθημα. Δεσμεύει όλη την απόλαυση στη ζωή.
- Ηταν το διάστημα που έκανες επιτυχία;
Οχι. Πιο παλιά. Ευτυχώς με χτύπησε ο έρωτας σχετικά μικρό και είχα χρόνο να αναθεωρήσω και να δω ποια ήταν τα δικά μου λάθη.
- Επιασες πάτο γι’ αυτή τη γυναίκα;
Ναι. Ηταν ίδιο συναίσθημα με αυτό της κατάθλιψης. Δεν έχεις όρεξη για τίποτα. Θυμάμαι είχα περάσει μια περίοδο που έλεγα: «Πόσο χρόνο θα πάρει; Θα περάσει! Κάνε υπομονή». Πολλές φορές ένιωθα σαν να πέφτω κάτω. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Αυτό ίσως είναι το ωραίο των συναισθημάτων. Δεν χωράνε τα λόγια. Απλώς τα ζεις.
- Κάποια στιγμή δήλωσες ότι ερωτευτήκατε με τη Νία Βαρντάλος.
Οχι. Δεν έχει ειπωθεί ποτέ αυτό. Αυτό που έχω πει εγώ είναι πως, όταν παίζεις με κάποιον άνθρωπο, όποιος κι αν είναι, ακόμα και αν δεν τον πας καθόλου, αν κατά την υπόθεση ενός έργου τον ερωτεύεσαι ως ρόλος, νιώθεις αυτό το συναίσθημα.
- Αρα εσύ την ερωτεύτηκες;
Ως Προκόπης Κακάς.
- Ως Αλέξης Γεωργούλης;
Είμαστε πάρα πολύ καλοί φίλοι.
- Αυτό σημαίνει πως είναι ψέμα ότι είχατε σχέση.
Πότε βγήκε αυτό; Δεν το άκουσα!
- Εδώ και λίγες ημέρες έχεις ξεκινήσει γυρίσματα για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Παντελή Καλαντζή που τιτλοφορείται «Μαριονέτες».
Η ταινία είναι ανατρεπτική για τα ελληνικά δεδομένα. Μ’ αρέσει πολύ η ιστορία και οι χαρακτήρες που παρουσιάζονται. Υποδύομαι έναν δημοσιογράφο, ο οποίος έχει ουσιαστικά εξοστρακιστεί από τον χώρο και ζει σε ένα μικρό χωριό. Μαθαίνει για τη δολοφονία ενός συνεργάτη και πολύ καλού φίλου του και κατεβαίνοντας στην Αθήνα προκειμένου να παρευρεθεί στην κηδεία ανακαλύπτει διάφορα στοιχεία όσον αφορά στη δολοφονία. Βλέπει πού ήταν μπλεγμένος και αποφασίζει να εκδικηθεί τον άδικο χαμό του.
- Ποιο είναι το πιο δύσκολο γεγονός που έχεις βιώσει στη ζωή σου;
Τη δεύτερη εβδομάδα που ήμουν στη Νέα Υόρκη έμαθα ότι ο πατέρας μου είχε καρκίνο στο ήπαρ. Είχα πάει για τρεις μήνες προκειμένου να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο. Αν δεν έφευγα άμεσα υπήρχε περίπτωση να μην τον δω για τελευταία φορά. Ημουν στην Αμερική, η επικοινωνία ήταν δύσκολη και αυτό με τρέλανε. Δεν ήξερα τι να κάνω. Τα χέρια μου ήταν δεμένα. Δεν μπορούσα να έχω σωστή επικοινωνία και επαφή για να καταλάβω την εικόνα.
- Ηταν εύκολο να διαχειριστείς την απώλεια του πατέρα σου;
Νομίζω ότι συνεχίζω να τη διαχειρίζομαι, γιατί είναι κομμάτι της ζωής μου.
- Φαντάζομαι πως ήθελες χρόνο...
Θέλεις τον χρόνο σου για να εξοικειωθείς με τη νέα τάξη πραγμάτων, να αποδεχτείς το γεγονός.
- Είπες στον πατέρα σου αυτά που ήθελες;
Με τον πατέρα μου είχαμε μια σχέση πολύ ανοιχτή. Το μόνο πράγμα που ήθελα ήταν να είμαι εκεί... Και ευτυχώς ήμουν.
