Εκτός Μουντιάλ με το κεφάλι ψηλά: Γιατί δεν πήγε στους «8» η Εθνική

Κρίμα κι άδικο. Η Εθνική μας ομάδα έφτασε στην πηγή, αλλά δεν κατάφερε να πάρει την ιστορική πρόκριση στους «8» του Μουντιάλ. Προσπάθησε, τα έδωσε όλα στον αγωνιστικό χώρο, έχασε ένα σωρό ευκαιρίες, αλλά τελικά ηττήθηκε στα πέναλτι από την Κόστα Ρίκα και αποχαιρέτησε τη διοργάνωση με το κεφάλι ψηλά.

Δυστυχώς, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχασε την πρόκριση πριν τη διαδικασία «ρουλέτα» των πέναλτι. Όταν έπαιξε για περίπου μία ώρα με παίκτη περισσότερο, αλλά δεν κατάφερε παρά μόνο να ισοφαρίσει το γκολ, με το οποίο προηγήθηκε στο 50' η ομάδα της Κεντρικής Αμερικής.

Ειδικά στη διάρκεια της παράτασης, η Εθνική μας έχασε τουλάχιστον τρεις κλασικές ευκαιρίες, μία με τον Κατσουράνη, μία με τον Χριστοδουλόπουλο και μία με τον Μήτρογλου, να τελειώσει την υπόθεση νίκη και πρόκριση. Δημιούργησε επίσης πολλές ακόμη καλές φάσεις στην περιοχή των αντιπάλων, αλλά δεν τα κατάφερε.

Οι Κοσταρικανοί αμύνθηκαν μαζικά, χάλασαν εντελώς το ρυθμό του αγώνα με τις καθυστερήσεις, που κάθε ομάδα της δικής τους δυναμικότητας θα έκανε στη θέση της και με τη βοήθεια της τύχης, αλλά κυρίως του τερματοφύλακά της, του Νάβας, πήραν την ιστορική και γι' αυτούς πρόκριση.

Ήταν ένα παιχνίδι επιφυλακτικό που φάνηκε ότι θα κρινόταν στις λεπτομέρειες. Όπως έπαιξαν οι ομάδες, οι διαφορές ήταν απειροελάχιστες και η εξέλιξη του αγώνα δικαίωσε αυτή την εκτίμηση. Προκρίθηκε η πιο ψύχραιμη, ίσως και η πιο τυχερή, όπως πήγαν τα πράγματα.

Η Εθνική μας ομάδα γυρίζει πικραμένη, αλλά περήφανη στην πατρίδα. Πήγε στους 16 της διοργάνωσης, πολύ μακρύτερα από πολλές μεγάλες ποδοσφαιρικές δυνάμεις, διεκδίκησε τον αγώνα και δεν παραδόθηκε ποτέ, ούτε όταν όλα έδειχναν ότι η Κόστα Ρίκα με τις εμφανίσεις έκπληξη στη φάση των ομίλων, είναι απίθανο να ηττηθεί.

Σε καμία στιγμή της αναμέτρησης δεν τα παράτησε. Οι παίκτες μας επέμειναν, πίστεψαν στην ανατροπή, έτρεξαν ασταμάτητα, έψαξαν διαδρόμους σε μία από τις καλύτερα οργανωμένες άμυνες του τουρνουά και κατάφεραν να πάνε το ματς στην παράταση. Κανείς δεν μπορεί να έχει παράπονο, κανείς δεν μπορεί να νιώθει άσχημα για όσα μας πρόσφερε σε μία ακόμη μεγάλη διοργάνωση.

Ένας κύκλος κλείνει, αλλά το μέλλον ανήκει σε αυτή την ομάδα. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει εγκατασταθεί πλέον στην αφρόκρεμα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, είναι υπαρκτή και υπολογίσιμη δύναμη. Όλοι αντιλήφθηκαν ότι οι Έλληνες δεν τα παρατούν ποτέ, είναι ικανοί για μεγάλες διακρίσεις και ότι έχουν ταλέντο και ικανότητες.

Πιθανόν ο κύκλος που άνοιξε το 2004 να κλείνει με τούτη τη διοργάνωση, αλλά ταυτόχρονα ανοίγει κι ένας νέος. Με μια σειρά νεαρών ταλαντούχων παικτών, αλλά και με ποδοσφαιριστές που είναι γεμάτοι εμπειρίες. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έδειξε ότι έχει γερές βάσεις.

Τα τρία λάθη που διαμόρφωσαν το 1-1 του κανονικού αγώνα

Ότι το παιχνίδι θα ήταν κλειστό και ο ομάδες θα κοίταζαν τα μετόπισθεν ήταν αναμενόμενο εξ αρχής. Ότι το παιχνίδι θα κρινόταν στο ποιος θα κάνει τα λιγότερα λάθη και πάλι ήταν περίπου δεδομένο. Ότι θα προέκυπτε όμως μια ισοπαλία, εξαιτίας αυτών των τριών λαθών που έγιναν στο Ρεσίφε τα ξημερώματα, δεν μπορούσε εύκολα να το προβλέψει κανείς.

Πρώτο λάθος, η κακή, αφηρημένη άμυνα που έπαιξαν οι διεθνείς μας στο γκολ που δέχθηκαν. Το οποίο δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας φοβερής επίθεσης της Κόστα Ρίκα, αλλά προήλθε από το κακό στήσιμο της δικής μας άμυνας, που μετέτρεψε μια μέτρια επιθετική προσπάθεια σε γκολ.

Η μπάλα γύριζε ανούσια, έξω από την περιοχή μας, ο Ρουίς μόλις που τη βρήκε όταν την υποδέχθηκε εντελώς αναίτια μόνος του και, βλέποντας ένα τεράστιο κενό στη μια πλευρά του τέρματος, την έστειλε αργά και βασανιστικά στην ελληνική εστία. Και μάλιστα κόντρα στη ροή του αγώνα, καθώς εκείνη την ώρα ήταν η ελληνική ομάδα που δημιουργούσε περισσότερες φάσεις -έστω όχι μεγάλες ευκαιρίες, αλλά καλές προσπάθειες.

Το δεύτερο λάθος ήταν της Κόστα Ρίκα, με την ανόητη αποβολή του Ντουάρτε, μετά από ένα αχρείαστο σκληρό φάουλ.

Ήταν η εξέλιξη που μας έδωσε αριθμητική υπέροχη και τη δυνατότητα να βγάλουμε παίκτες μπροστά, να γεμίσουμε την περιοχή και να αναζητήσουμε μια καλή φάση. Λογικό ήταν κάποια στιγμή να γίνει αυτό που έγινε στις καθυστερήσεις του αγώνα, όταν ένας Έλληνας αμυντικός βρέθηκε στην περιοχή και πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης.

Υπήρξε βέβαια και το λάθος του διαιτητή, ο οποίος δεν είδε το χέρι - πέναλτι του Τοροσίδη αμέσως μετά το 1-0, που ίσως να τελείωνε εκεί την υπόθεση νίκης και πρόκρισης υπέρ της Κόστα Ρίκα.