Για τη δημοσιότητα που ακολούθησε τη συμμετοχή της στον Σασμό μίλησε η
Μαρία Πρωτόπαππα, αλλά και για τη διαχείριση των ορίων και της προσωπικής της έκθεσης. Όπως είπε η ηθοποιός, δεν αντιμετώπισε προβλήματα με την αναγνωρισιμότητα, καθώς δεν κυκλοφορούσε συχνά, ενώ τόνισε πως προτιμά να κάνει μια συζήτηση με έναν θαυμαστή της, παρά να βγάλει φωτογραφία μαζί του.
Καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4», η ηθοποιός ρωτήθηκε για το πώς αντιμετωπίζει την αναγνωρισιμότητα και απάντησε χιουμοριστικά:
«Σε αυτή την ηλικία τι να με τρομάξει; Σάμπως και κυκλοφορούσα για να την αντιμετωπίσω;», ενώ πρόσθεσε: «
Μερικές φορές την ευχαριστιέμαι, γιατί υπάρχουν άνθρωποι πολύ ευγενικοί και αυτή η ζεστασιά, η αγάπη ή ο σεβασμός για τη δουλειά είναι μεγάλη ανακούφιση και ηθική ικανοποίηση. Υπάρχουν όμως και στιγμές αδιάκριτες. Μερικές φορές θα ζητήσω συγγνώμη, δεν είμαι ιδιαίτερα ευγενική. Άνετα, θα αρνηθώ να βγω φωτογραφία και δεν έχω τύψεις. Θέλω να προστατεύσω τον χώρο μου ή την οικογένειά μου, που δεν έχει κανέναν λόγο να εκτίθεται».
Η Μαρία Πρωτόπαππα στάθηκε στη συνέχεια, στη διαφορά ανάμεσα στη συζήτηση και τη φωτογραφία που της ζητούν πολλές φορές οι θαυμαστές της.
«Άλλο το να μιλάς, δημιουργείται μια κοινότητα και ανταλλάσσεις απόψεις. Αλλά τη φωτογραφία δεν την καταλαβαίνω ιδιαιτέρως, στη ζωή μου γενικότερα», σημείωσε.
Δείτε το βίντεο
Αναφερόμενη στη διαδικασία του να βάζει πια όρια, η ηθοποιός τόνισε:
«Δεν έβαζα όρια και ξοδευόμουν, οπότε τώρα προσπαθώ. Με κόπο. Μου πήρε πολλά χρόνια, όχι πάντα ψύχραιμα. Νομίζω ότι κουράστηκα, εξάντλησα τις αποθήκες μου και δεν το έκανα καλά. Επίσης, οι άνθρωποι γοητεύονται όταν τους δείχνεις πως μπορείς να τα κάνεις όλα. Ίσως κι εγώ να έδειχνα μια μικρή αλαζονεία ότι “μπορώ”, αλλά τελικά δεν μπορούσα. Δεν φταίνε οι άλλοι, αλλά και το τι σήματα δίνουμε».
Η ηθοποιός δεν παρέλειψε να μιλήσει και για τις δυσκολίες στις επαγγελματικές σχέσεις.
«Ήταν δύσκολο να νιώθω ότι σε χώρους δουλειάς ήμουν δυσάρεστη ή ότι δεν με συμπαθούν. Αυτό ήταν δύσκολο να το δεχτώ. Επαγγελματικά, δοκίμαζα να κάνω πράγματα που δεν μου έβγαιναν», εξήγησε.
Η ίδια αποκάλυψε ότι μετά την αποφοίτησή της από τη σχολή το 1992, εργάστηκε για έξι χρόνια στο Θέατρο Τέχνης, ενώ κατόπιν βρέθηκε στον ελεύθερο χώρο. Όπως είπε, πολλές από τις πρώτες δουλειές της τις πήρε ως αντικαταστάτρια, όμως η αυτοπεποίθηση δεν της έλειψε ποτέ.
«Είχα αυτοπεποίθηση ότι μπορώ να ξεκινήσω από κάπου και έχω ακόμα. Ήξερα ότι ο χώρος αυτός είναι δικός μου, τον αγαπάω και τον εμπιστεύομαι», είπε κλείνοντας.