Τι καταγγέλλει η ιδιοκτήτρια του City Plaza για ΣΥΡΙΖΑ, ακτιβιστές

Η κατάληψη του ξενοδοχείου City Plaza, στο κέντρο της Αθήνας, από ομάδα αλληλέγγυων, με σκοπό να το αποδώσουν σε πρόσφυγες και μετανάστες για τη διαμονή τους, κάνει από την Παρασκευή το γύρο του Διαδικτύου, προσλαμβάνοντας μάλιστα μεγαλύτερες και περισσότερες διαστάσεις, από αυτές που το γεγονός έχει, φαινομενικά.

Και αυτό, καθώς η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, Αλίκη Παπαχελά, φέρεται αρχικά να είχε υποστηρίξει την κατάληψη του ξενοδοχείου, όμως, όταν στη συνέχεια συνειδητοποίησε ότι πρόκειται για το δικό της, αντέδρασε έντονα.

Μάλιστα, όπως αφήνει να εννοηθεί από αναρτήσεις της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, η ίδια παλαιότερα ήταν ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ και καταγγέλλει ότι η κατάληψη είναι υποκινούμενη, καθώς πλέον είναι αντι-ΣΥΡΙΖΑ.

Τι λέει, όμως, η ίδια η κυρία Παπαχελά τόσο για την ενέργεια των αλληλέγγυων όσο και για όσα της αποδίδονται από τους χρήστες του Διαδικτύου, σε μεγάλο βαθμό; Σύμφωνα με όσα είπε, μιλώντας στο protothema.gr, υπάρχουν κάποιοι που απαξιώνουν επίτηδες την αξία του κτιρίου, με στόχο να πέσει η τιμή του στη διαδικασία της πώλησης.


«Είμαι ιδιοκτήτρια του κτιρίου που στέγαζε το ξενοδοχείο City Plaza» λέει αρχικά.

Και συνεχίζει: «Αυτό το ξενοδοχείο ήταν χτισμένο από την οικογένειά μου, τον παππού μου, τον πατέρα μου και τον θείο μου και αναγκαστικά κληρονόμος είμαι εγώ. Το ξενοδοχείο έκλεισε το 2010, μετά από έξωση που έκανα στον ξενοδόχο που είχαμε, γιατί κανένας από μας δεν ήταν ξενοδόχος. Ο οποίος, επειδή εγώ είχα βάλει να το πουλήσω και είχα κάνει καταγγελία στη σύμβασή του, είχε σταματήσει να με πληρώνει. Ήδη από το 2008, 2009 φτάσαμε στο 2010. Από εκεί και πέρα το 'χα προς πώληση, ακόμα δεν είχε σκάσει η κρίση σε αυτό τον βαθμό. Από τότε προσπαθώ να το πουλήσω. Εν τω μεταξύ, χρεώνομαι όλους τους μνημονιακούς φόρους και ΕΝΦΙΑ, τα οποία είναι υπέρογκα. Χωρίς έσοδα δεν μπορούσα να το αποπληρώσω και αυτή την στιγμή, βεβαίως, είμαι χρεωμένη σε ταμεία, εφορία κτλ. Ουσιαστικά χωρίς έσοδα από το 2009. Ολα αυτά τα χρόνια προσπαθώ να το πουλήσω, προφανώς υπάρχει ένα στημένο πράγμα, γιατί θέλουν να το αγοράσουν ούτε για ένα κομμάτι ψωμί και κάθε φορά που πήγαινα να κάνω μια συμφωνία αυτή μπλοκαριζόταν. Προφανώς υπάρχουν κάποια μεγάλα συμφέροντα που θέλουν το ξενοδοχείο να το πάρουν για το τίποτα».

Η κυρία Αλίκη Παπαχελά τονίζει πως το ξενοδοχείο βρέθηκε αντιμέτωπο με κλέφτες, οι οποίοι, σύμφωνα με στοιχεία που έχει, λειτουργούσαν στοχευμένα, ενώ την ίδια στιγμή οι Αρχές ολιγώρησαν στις καταγγελίες της.

«Κάποια στιγμή, από το καλοκαίρι του 2015, άρχισαν κάποιες ληστείες περίεργες. Επί δύο μήνες, άνοιγαν το ξενοδοχείο, έμπαιναν από το εργοτάξιο της «Βίλα Αμαλία» και κλέβανε πράγματα και έκαναν φθορές. Εγώ το θεώρησα τρόπο πίεσης για να υποχωρήσω στις ορέξεις εκείνων που θέλανε να αγοράσουν το ξενοδοχείο τζάμπα. Δεν υποχώρησα. Αυτο κράτησε δύο μήνες και η αστυνομία σχεδόν ολιγώρησε. Έκανα μηνύσεις και υπάρχει δικογραφία στο αστυνομικό τμήμα Αγίου Παντελεήμονα. Έχω μάθει ότι έπαιρναν τις κουβέρτες του ξενοδοχείου και τις πουλούσαν στους πρόσφυγες της πλατείας Βικτωρίας για 20 ευρώ την κάθε μία, μίνι μπαρ, τα οποία πουλούσαν στην Αριστοτέλους για 10 ευρώ το καθένα και εκτός αυτών έχουν προκαλέσει φθορές. Θεωρώ ότι ήταν στημένο, για να πιεστώ και να το δώσω τζάμπα».

«Συγκεκριμένα» συνεχίζει, «έχει ένα συντριβανάκι στην ρεσεψιόν, το οποίο έχει ένα μηχανισμό για να λειτουργήσει. Το πού ήταν ο μηχανισμός το γνώριζαν συγκεκριμένοι άνθρωποι και από που υπήρχε πρόσβαση, βρήκα λοιπόν γκρεμισμένο το σημείο που υπήρχε πρόσβαση για τον μηχανισμό στον τοίχο. Δεν μπορεί ένα κλεφτρόνι που μπήκε έτσι, τυχαία, να γκρέμισε τον συγκεκριμένο τοίχο. Κάποιος τους οδηγούσε. Εγώ είχα μιλήσει με τον Δήμο της Αθήνας και με τον αρχιμηχανικό της «Βίλα Αμαλία» που έκανε το έργο. Γιατί από την «Βίλα Αμαλία» έμπαιναν ουσιαστικά. Η «Βίλα Αμαλία» είναι μεσοτοιχία με το ξενοδοχείο. Τα βράδια η «Βίλα Αμαλία» δεν είχε φύλαξη, φωτισμό και είχε μια πολύ μικρή περίφραξη, που ο καθένας μπορούσε να μπει. Από εκεί έμπαιναν, πηδούσαν στη βεράντα του ξενοδοχείου, του ημιορόφου και από εκεί έμπαιναν. Είχα επικοινωνήσει με τον δήμο, τον μηχανικό, την αστυνομία, με χιλιάδες ανθρώπους, αρνιόντουσαν ουσιαστικά να βοηθήσουν. Μέχρι που μια μέρα, πριν από δύο μήνες, έκλεψαν υλικά από το εργοτάξιο της «Βίλα Αμαλία», οπότε αποφάσισαν οι υπεύθυνοι του εργοταξίου -δεν ξέρω- να βάλουν σεκιούριτι, φως και λοιπά, οπότε σταμάτησαν και οι κλοπές. Αυτό έγινε από τον Αύγουστο του 2015 μέχρι και τον Νοέμβριο».



Έπειτα από όλα αυτά, η κυρία Παπαχελά περιέγραψε πώς έμαθε ότι βρίσκονται καταληψίες στο ξενοδοχείο και τι συνέβη, όταν τους ζήτησε να αποχωρήσουν από την περιουσία της: «Κάποια, στιγμή, αφού σταμάτησαν όλα αυτά, είχα βάλει μια σιδερένια πόρτα, μπροστά από την γυάλινη πόρτα του ξενοδοχείου, με ένα λουκέτο. Κάποια στιγμή το λουκέτο αυτό κόπηκε, δεν ξέρω απο ποιον, και μπήκε ενα λουκέτο ακριβό, του οποίου δεν είχα εγώ κλειδιά και επειδή υπήρχε πελάτης που ήθελε να πάει να δει το ξενοδοχείο, με πήρε ο συνεργάτης μου και μου είπε γιατί δεν μου έχεις δώσει κλειδιά από το καινούργιο λουκέτο, και του λέω ποιο καινούργιο λουκέτο;».

»Κάποιος είχε κόψει το δικό μου λουκέτο και είχε βάλει ένα άλλο. Προφανώς, έκαναν πρόβα για την κατάληψη. Αυτό έγινε πριν από περίπου τρεις μήνες. Εγώ στη συνέχεια πήγα με έναν δικό μου άνθρωπο, το έκοψα με σιδεροπρίονο και έβαλα δικό μου λουκέτο. Και την Παρασκευή ειδοποιήθηκα ότι έκοψαν με σιδεροπρίονο το λουκέτο αυτό και εισέβαλαν μέσα ομάδες τις οποίες δεν γνώριζα, δεν ήξερα ποιος ήταν».

»Κατέβηκα κάποια στιγμή στο ξενοδοχείο, όπου μπήκα να δω τι γίνεται και μου είπαν οτι είναι μια ομάδα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και οι οποίοι έκαναν κατάληψη, γιατί νόμιζαν ότι το κτίριο είναι δημευμένο από το ΙΚΑ και δεν έχει ιδιοκτήτη. Εξήγησα λοιπόν ότι εγώ είμαι ιδιοκτήτρια, παρακαλώντας τους να αποχωρήσουν. Εκείνοι αρνήθηκαν, με προπηλάκισαν, με χλεύασαν, κάποιοι μου είπαν ότι και με εισαγγελική εντολή δεν βγαίνουν, μου είπαν επίσης οτι τα δικαιώματά μου απαλείφονται σε σχέση με τα δικαιώματα των προσφύγων και με απείλησαν να με δείρουν».

»Εγώ ήμουν σε συνεννόηση και με τον ΟΗΕ για τη φιλοξενία προσφύγων επί ενοικίου, αλλά και με υποψήφιο αγοραστή του ξενοδοχείου, οι οποίοι μετά την κατάληψη που έγινε, υπαναχώρησαν. Αυτό έγινε την Παρασκευή από τις 10 το πρωί, εγώ πήγα εκεί στις 3-4 το μεσημέρι. Που σημαίνει αυτό ότι είναι προσωπική μου καταστροφή. Μετά από αυτό, προσπάθησα να τους πω ευγενικά ότι μου ανήκει ο χώρος και το κτίριο αυτό, πήρα το 100 και συνεννοήθηκα και μου είπαν να πάω με τον δικηγόρο μου στο αστυνομικό τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα».

»Πήγα εκεί και επί έξι ώρες με είχαν "μπαλάκι" από τους αστυνόμους στη ΓΑΔΑ και από εκεί στον εισαγγελέα και από εκεί στο τμήμα ασφαλείας και γινόταν ενας χαμός και που κανένας δεν αναλάμβανε την ευθύνη. Στο τέλος τους είπα πως εγώ θα κάνω τη μήνυση, είναι αυτεπάγγελτο αυτό το πράγμα και είναι κακούργημα, είναι καταπάτηση ξένης ιδιοκτησίας. Δεν ξέρω τι έγινε και τελικά κινητοποιήθηκαν και δέχτηκαν τη μήνυσή μου. Εννοείται πως με αυτή τη μήνυση πρέπει να ειδοποιηθεί εισαγγελέας και να διατάξει την εκκένωση του χώρου και την απόδοση του σε μένα. Από την Παρασκευή μέχρι τώρα που μιλάμε έχει γεμίσει το Διαδίκτυο από λάσπη που πετούν στο πρόσωπο μου, έχουν βγάλει όλα μου τα προσωπικά δεδομένα στη φόρα, έχουν ψάξει να βρουν ισολογισμούς της εταιρείας μου και δεν ξέρω εγώ τι άλλο και υπάρχει και μια Λεγάκη, αλληλέγγυα δικηγόρος, η οποία λέει χιλιάδες ψεύδη».

Σε κατάσταση σοκ, η ιδιοκτήτρια του κτιρίου που στέγαζε το ξενοδοχείο, μας είπε πως καθημερινά ανακαλύπτει και κάτι καινούργιο στο Διαδίκτυο, για την προσωπική της ζωή και ότι βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο: «Πραγματικά έχω πάθει ένα σοκ. Πριν από λίγο ανακάλυψα στο Twitter ότι έχουν βγάλει και hashtags «je souis Aliki». Αδιανόητα πράγματα. Για μένα, την υπόσταση, την αξιοπρέπεια και ό,τι πρεσβεύω. Εχω ήδη κάνει μήνυση, αυτό εννοείται είναι αυτεπάγγελτο, είναι αυτόφωρο, είναι κακούργημα μόνιμο, γιατί υπάρχει κατάληψη, αλλά κανείς δεν έχει κάνει τίποτα. Εχω μάθει από πληροφορίες ότι υπάρχει άνωθεν εντολή να μην κουνηθεί κανείς και ότι είναι πολιτικό το θέμα. Αυτό που θα κάνω εγώ, είναι ότι θα προβώ σε μηνύσεις και σε αυτήν την δικηγορίνα την Λεγάκη που διαδίδει ψεύδη και αίσχη και προφανώς αυτή τους είπε ότι το ξενοδοχείο είναι κατασχεμένο και ότι δεν μου ανήκει και μπορούν να μπουν και από εκεί και πέρα γίνεται ένας χαμός στο Διαδίκτυο και στα site».

»Το κτίριο μου ανήκει, υπάρχουν χρέη στην εφορία και στο ΙΚΑ που αφορούν την εταιρεία για το λόγο ότι το ξενοδοχείο είναι κλειστό τόσα χρόνια και δεν έχει εισοδήματα, άρα δεν έχω να τα αποπληρώσω. Η εταιρεία μου είναι ΑΕ και της ανήκει το κτίριο και εγώ είμαι η μόνη μέτοχος. Αυτοί οι άνθρωποι αρνούνται να βγουν, εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα και δεν είναι στη νοοτροπία μου να πω στείλτε τα ΜΑΤ και τσακίστε τους. Αντιθέτως, είμαι αλληλέγγυα και σε πρόσφυγες και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Ξέρουν πάρα πολλοί άνθρωποι που ξέρουν ποια είμαι και τι είμαι και τι έχω κάνει στη ζωή μου. Και είμαι σε ένα αδιέξοδο. Με λάσπη που πετάγεται στο πρόσωπό μου. Θεωρώ ότι έχει σκοπιμότητα να απαξιωθεί η τιμή του ξενοδοχείου και ότι υπάρχουν άλλοι από πίσω που υποκινούν όλα αυτά τα πράγματα, ώστε να μπορέσουν να πετύχουν δεν ξέρω τι, μάλλον να πάρουν το ξενοδοχείο τζάμπα. Αυτή την στιγμή έχουν βάλει πάνω από 500 άτομα, τα οποία μαθαίνω ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι από Πειραιά, είναι από υπάρχουσες δομές και μάλιστα έχουν βάλει γύρω στα 300 παιδάκια ακριβώς σαν ασπίδα, για να μην πάει κανένας να πετάξει χημικά και φυσικά πρώτη και καλύτερη εγώ δεν θα πήγαινα. Ό,τι λέω μπορώ να το αποδείξω με επιχειρήματα χαρτιά και άλλα πράγματα»...

Δείτε βίντεο: Η απάντηση της ιδιοκτήτριας του City Plaza για την κατάληψη των αλληλέγγυων