Σόμπολος: Το έγκλημα που τον συγκλόνισε και οι ιστορίες με Κοεμτζή και Ρωχάμη - Οι δύο λόγοι για τις βεντέτες στην Κρήτη

Για τις βεντέτες, με τις οποίες έχει ασχοληθεί εκτενώς στο τελευταίο βιβλίο του, αλλά και όσα έχει ζήσει τις τελευταίες δεκαετίες ως πατριάρχης του αστυνομικού ρεπορτάζ στην Ελλάδα, μίλησε ο Πάνος Σόμπολος στην εκπομπή Direct και τον Γιώργο Ευγενίδη.

Ο Πάνος Σόμπολος τόνισε πως «δεν είναι στην πραγματικότητα έθιµο η βεντέτα», υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για μία πρακτική που συνεχίζεται πλέον μόνο στην Κρήτη, ενώ σε περιοχές όπως η Μάνη, έχει εκλείψει. «Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους: Πρώτον τα όπλα που έχουν στην Κρήτη και δεύτερον στη νοοτροπία τους, στην παιδεία τους», δήλωσε, αποσαφηνίζοντας ότι αναφέρεται σε μία μικρή μειοψηφία Κρητικών «που έχουν πάθος με τα όπλα».

Ο κ. Σόμπολος ευχήθηκε το πρόσφατο φονικό στα Βορίζια να είναι το τελευταίο τονίζοντας ότι για να βρεθεί λύση, απαιτείται ευρύτερη κοινωνική συμφωνία: «Εύχομαι αυτή τη φορά να είναι πραγματικότητα το τέλος. αν ομονοήσουν κυβέρνηση και όλα τα κόμματα και κηρύξουν εκστρατεία κατά της βεντέτας – σε συνεργασία και με την εκκλησία υπάρχει ελπίδα για αλλαγή».

Στο βιβλίο του με τίτλο Βεντέτες: Εγκλήματα βεντέτας στην Ελλάδα (εκδόσεις Πατάκη, 2024) περιλαμβάνει πραγματικές υποθέσεις βεντέτας που απασχόλησαν την ελληνική κοινωνία από τη δεκαετία του 1920 έως τα τέλη του 20ού αιώνα, με έμφαση στην Κρήτη και τη Μάνη.

Μάλιστα το βιβλίο ξεκινάει με  τη σφαγή στα Βορίζια της Κρήτης, στη δεκαετία του ’50: «Έξι κάτοικοι βρήκαν τραγικό θάνατο και τραυματίστηκαν άλλοι 14, οι περισσότεροι εκ των οποίων ακρωτηριάστηκαν και έμειναν ανάπηροι». Η αιτία; Μια παράνομη κοπή ξύλων στο δάσος — «ένας από το χωριό πήγε και έκοψε παράνομα ξύλα… τον κατέδωσε στον δασάρχη και άρχισε λογομαχία και αλληλοσκοτωμός». Μάλιστα ο ίδιος ενώ έγραφε το βιβλίο επισκέφτηκε τα Βορίζια και περιγράφει στο Direct την εμπειρία του.

Όπως εξηγεί λόγω βεντέτας, πολλά χωριά στην Κρήτη, και όχι μόνο, έχουν ερημώσει. «Σε άλλο χωριό της Κρήτης είχαμε επτά νεκρούς – έφυγε η οικογένεια και πήγε Αμαλιάδα. Το μαθαίνει η άλλη οικογένεια και πήγε Αμαλιάδα και τους σκότωσε. Ολόκληρα χωριά ερήμωσαν από βεντέτες». 

Αναφερόμενος στην εξέλιξη του εγκλήματος στην Ελλάδα, δήλωσε πως «το έγκλημα έχει έξαρση αυτή την περίοδο» και πως υπάρχει «διαφοροποίηση»: «Από το ’90 που άνοιξαν τα σύνορα … έγινε πιο σκληρό το έγκλημα». Πρόσθεσε ότι «οι εισαγόμενοι εγκληματίες "μπόλιασαν" και το εγχώριο γιατί ενώθηκαν με τους δικούς μας παράνομους».

Μιλώντας για συγκεκριμένα εγκλήματα που κάλυψε, ανέφερε: «Το σημαντικότερο μου έγκλημα ήταν του Φραντζή — ο τεμαχισμός της συντρόφου του. Αυτό ήταν το συγκλονιστικότερο, αυτό που μου έχει μείνει». Θυμάται δε τον κυνισμό του δράστη όταν τον ρώτησε «εάν δούλευε σε κρεοπωλείο και τεμάχισε τη γυναίκα του με τέτοιον τρόπο».

«Όχι κύριε Σόμπολε κι εσείς μπορείτε να το κάνετε φτάνει να κόβει καλά το μαχαίρι» απάντησε ο Φραντζής.

Ο κ. Σόμπολος διηγήθηκε και ιστορίες με τον Νίκο Κοεμτζή και τον Βαγγέλη Ρωχάμη, αλλά και τις στιγμές που έζησε ως αστυνομικός συντάκτης, υπογραμμίζοντας πως η δική του προσέγγιση διαχρονικά ήταν να παρουσιάζει τα γεγονότα ως έχουν, χωρίς υπερβολές: «Με θεωρούσαν όλοι σωστό – γιατί έλεγα αυτό που συνέβη και προέκυπτε από την έρευνα. Δεν μεγαλοποιούσα τα γεγονότα για τηλεθέαση».