Οι τέσσερις προκλήσεις για το Westworld

Μετά το ναυάγιο του “Vinyl”, το HBO ήθελε απελπισμένα ένα ριμπάουντ. Από τη μία το γεγονός ότι η πιο επιτυχημένη σειρά του, το “Game of thrones” οδεύει σιγά-σιγά προς το τέλος του, από την άλλη η όχι τόσο καλή πορεία της δεύτερης σεζόν του “True detective” και τελικά τα 100 εκατ. δολάρια που κατέληξαν στον κουβά, μια και η σειρά των Σκορσέζε/ Γουίντερ δεν κατάφερε να προσελκύσει το κοινό που αναμενόταν, έφεραν το αμερικανικό καλωδιακό κανάλι σε πάρα πολύ δύσκολη θέση. Ακόμα και η νέα του ελπίδα, το “Westworld”, το ζόρισε λίγο. Διαδοχικές αναβολές είχαν εγείρει ερωτηματικά για το μέλλον της παραγωγής. Και τελικά ήλθε. Και έκανε έναν πάταγο, όσο λίγες σειρές φέτος.

Την περασμένη Κυριακή είδαμε το τελευταίο επεισόδιο του πρώτου κύκλου της sci-fi σειράς των Τζόναθαν Νόλαν και Λίζα Τζόι. Ήταν το τέλος ενός συναρπαστικού ταξιδιού δέκα εβδομάδων μέσα στον κόσμο των ρομπότ, αλλά και των σκοτεινών δωματίων της ανθρώπινης ψυχής που απάντησε σε ένα σωρό ερωτήματά μας, δημιουργώντας ωστόσο ένα ολόκληρο σμήνος από νέα. Οι δημιουργοί θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τέσσερις προκλήσεις ενόψει της νέας σεζόν. Προτού όμως προχωρήσετε στο υπόλοιπο κείμενο -και αν δεν έχετε δει το SPOILER ALERT παραπάνω-, να προειδοποιήσουμε για μία ακόμα φορά ότι το άρθρο περιέχει spoilers για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει μέχρι και το φινάλε του πρώτου κύκλου του “Westworld”.

Διατήρηση του τεράστιου κοινού του

Το “Westworld” κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο: η πρώτη του σεζόν εξελίχθηκε στην πιο επιτυχημένη (σε όρους τηλεθέασης) ανάμεσα στις αντίστοιχες σεζόν άλλων σειρών που έχουν προβληθεί στο HBO - ένα κανάλι από το οποίο έχει περάσει το “Sopranos”, ενώ πιο πρόσφατα προβλήθηκε το “True detective”, αλλά και το θωρηκτό που ακούει στο όνομα “Game of thrones”. Ο μέσος όρος τηλεθεατών ανά επεισόδιο (από όλες τις πλατφόρμες του HBO - τηλεόραση και online υπηρεσίες Go και Now) έφτασε τα 12 εκατομμύρια, συν βεβαίως τα παράνομα downloads. Σε αυτό, ασφαλώς, καταλυτικό ρόλο έπαιξαν οι online υπηρεσίες προβολής του αμερικανικού καναλιού, οι οποίες δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένες κατά την περίοδο της πρώτης σεζόν του “Game of thrones” (το HBO Now λανσαρίστηκε μόλις πέρυσι). Και πάλι, όμως, αυτό δεν αναιρεί το μέγεθος της επιτυχίας του “Westworld”.

Ωστόσο, τα νέα αρκούν για έναν έστω περιορισμένο σκεπτικισμό. Ο επικεφαλής προγράμματος του HBO, Κέισι Μπλόις, ανέφερε για την πρεμιέρα του δεύτερου κύκλου: «Με το “Westworld”, επειδή η παραγωγή είναι τόσο μεγάλης κλίμακας, δεν μπορώ να ξέρω ακόμα [πότε θα γίνει η πρεμιέρα του δεύτερου κύκλου]. Μπορώ να πω μόνο ότι θα είναι είτε το 2017 είτε το 2018. Πιο πιθανόν μέσα στο 2018 […], όμως είμαστε ένα έτος μακριά, επομένως θα δούμε πώς θα εξελιχθεί». Το θέμα είναι ότι αν καθυστερήσει να επιστρέψει, η σειρά μπορεί να χάσει μέρος του momentum που απέκτησε φέτος. Θα καταφέρουν οι δημιουργοί να ξαναζεστάνουν το κοινό; Πέραν αυτού, είναι αξιοσημείωτο πως αν το “Westworld” επιστρέψει τελικά μέσα στο 2018, ο δεύτερος κύκλος θα συμπέσει με τον τελευταίο κύκλο του “Game of thrones”.

Μεγαλύτερη έμφαση στους ανθρώπινους χαρακτήρες

Συνηθίζουμε να συγκρίνουμε το “Westworld” με το “Game of thrones”. Ωστόσο το πρώτο χωλαίνει έναντι του δεύτερου σε ένα βασικό σημείο: ο θεατής δυσκολεύεται να ταυτιστεί με κάποιον ήρωα. Λογικό, αν σκεφτείς ότι οι κύριοι χαρακτήρες είναι ανδροειδή. Δεν χρειάζεται καν να ανησυχήσεις για τους «οικοδεσπότες», γιατί ακόμα και αν σκοτωθούν, τους κάνεις ένα restart και μπαίνουν και πάλι στο παιχνίδι. Στο “Game of thrones”, όμως, η ζημιά είναι μη αναστρέψιμη. Εκεί που συμπαθείς έναν ήρωα, βγαίνει ο Μάρτιν με το δρεπάνι του και του κόβει το νήμα της ζωής. Παθαίνεις σοκ, σχεδόν θρηνείς για τον χαμό του.

Στο “Westworld”, αν εξαιρέσεις τον δρ. Ρόμπερτ Φορντ (Άντονι Χόπκινς) και τον Άνδρα με τα Μαύρα/Μπίλι (Εντ Χάρις/Τζίμι Σίμπσον), όλοι οι άλλοι ανθρώπινοι χαρακτήρες είτε παρουσιάζονται μονοδιάστατα, όπως ο Λι Σάιζμορ (Σάιμον Γουόρτερμαν), είτε δεν παρουσιάζονται επαρκώς, όπως ο Φίλιξ (Λεονάρντο Ναμ). Αν αναλογιστείς, δε, ότι ο Φορντ (φαινομενικά, θα επανέλθουμε σε αυτό) πεθαίνει στο τέλος του πρώτου κύκλου και ο Άνδρας με τα Μαύρα θα μπορούσε να τον ακολουθήσει (στο τέλος βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα κοπάδι από οπλισμένα και τσατισμένα ρομπότ - ο ίδιος ο Χάρις ανακοίνωσε ότι θα επιστρέψει στον δεύτερο κύκλο, αλλά δεν ανέφερε άλλες λεπτομέρειες), τότε η λίστα με τους ανθρώπινους χαρακτήρες στους οποίους μπορεί να εμβαθύνει το συγγραφικό δίδυμο Νόλαν/Τζόι μικραίνει ανησυχητικά.

Το μπέρδεμα των χρονικών περιόδων

«Δεν είχαμε ποτέ την πρόθεση να μείνουμε σε ένα μέρος. Δεν θέλουμε να γυρίζουμε στα ίδια σκηνικά για 10 χρόνια. Θέλουμε να ανατινάξουμε τα σκηνικά και να προχωρήσουμε σε ένα άλλο κομμάτι της ιστορίας», αναφέρει ο δημιουργός της σειράς, Τζόναθαν Νόλαν. Στο δέκατο, μάλιστα, επεισόδιο του πρώτου κύκλου, ίσως να πήραμε και την πρώτη γεύση από το σκηνικό της επόμενης σεζόν, όταν οι τρεις εκτός ελέγχου οικοδεσπότες περνούν από έναν θάλαμο με σαμουράι. Είναι πιθανό να δούμε ένα Samuraiworld; Μακάρι!

Είτε πάντως συνεχίσουμε στον ίδιο κόσμο είτε αλλάξουμε τοπίο, το θέμα είναι το εξής: οι δημιουργοί ίσως να χρειαστεί να εγκαταλείψουν την τακτική του ανακατέματος διαφορετικών χρονικών περιόδων στην εξιστόρηση. Φέτος λειτούργησε επειδή εμπεριείχε το στοιχείο της έκπληξης και έκανε τους fans να ψάχνονται. Αν, όμως, επαναληφθεί το ίδιο μοτίβο, ενδεχομένως να μη συναντήσει την ίδια επιτυχία.

Η διατήρηση του καστ (και εννοούμε τον Χόπκινς)

Το “Westworld” οφείλει ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας του στο πολύ δυνατό του καστ: τον Τζέφρι Ράιτ, τον Εντ Χάρις και -πρωτίστως- τον Άντονι Χόπκινς. Ήδη αναφέραμε ότι ο Χάρις έχει δηλώσει πως θα επιστρέψει στη δεύτερη σεζόν. Τι γίνεται, όμως, με τον Χόπκινς; Η απώλειά του θα είναι μεγάλο πλήγμα για τη σειρά και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με την απώλεια του Σον Μπιν (Νεντ Σταρκ) σ την πρώτη κιόλας σεζόν του “Game of thrones”. Και αυτό γιατί ενώ στη fantasy σειρά του Μάρτιν υπήρχαν άφθονοι χαρακτήρες οι οποίοι αναπλήρωσαν το κενό, στην περίπτωση του “Westworld” δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

Τα τελευταία λόγια του δρ. Φορντ προτού του φυτέψει η Ντολόρες μία σφαίρα στον αυχένα ήταν: «Ένας παλιός φίλος μου είπε κάτι ιδιαίτερα παρήγορο. […] Είπε ότι ο Μότσαρτ, ο Μπετόβεν κι ο Σοπέν, δεν πέθαναν ποτέ. Έγιναν απλά μουσική. Ελπίζω να απολαύσετε αυτό το τελευταίο κομμάτι». Ήταν, άραγε, μία μεταφορά για το τι δημιούργησε ή ένα στοιχείο ότι θα επιστρέψει ο ίδιος; Στο Reddit, όπου άνθισαν πολλές ερμηνείες και σενάρια για την πορεία της σειράς (κάποια από αυτά, μάλιστα, επαληθεύτηκαν), κυκλοφορούν ορισμένες θεωρίες ότι είτε πυροβολήθηκε μία ρέπλικα του Φορντ και ο πραγματικός ζει ακόμα είτε ότι προτού πεθάνει ο πραγματικός Φορντ δημιούργησε έναν οικοδεσπότη κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν του. Το γεγονός ότι στο μυστικό δωμάτιο του Φορντ (έβδομο και όγδοο επεισόδιο) κατασκευαζόταν ένας οικοδεσπότης τροφοδοτεί τις δύο θεωρίες.