Τάσος Καραμήτσος

Ο Ερντογάν εμφανίστηκε νικητής και τροπαιούχος δίπλα στον πλανητάρχη Τραμπ, υποτίθεται ότι πήρε τα πάντα, τα F-35, επιχειρηματικές συμφωνίες, εξέχουσα στρατηγική θέση στη Μέση Ανατολή δίπλα στις ΗΠΑ, όλα. Και λόγω της μεγάλης επιτυχίας του ο Ερντογάν... απαξίωσε να δει και τον δικό μας πρωθυπουργό Μητσοτάκη, ο οποίος «απομονώθηκε από τον Τραμπ» λόγω της προηγούμενης στενής σχέσης του με τον Μπάιντεν και τους Δημοκρατικούς κ.λπ. κ.λπ.

Η εικόνα αυτή της δήθεν εθνικής ήττας άρχισε να αμφισβητείται από τους προσεκτικούς παρατηρητές των γεγονότων μόνο λίγες ημέρες μετά. Μάλλον μόλις δυο-τρία 24ωρα μετά, όταν ο Τραμπ άρχισε να «ψιθυρίζει» κάτι ενστάσεις για τα F-35 στους Τούρκους, από τη στιγμή που ο πρόεδρος Ερντογάν τού είπε, προφανώς και κατ’ ιδίαν, ότι δεν μπορεί να κόψει το ρωσικό φυσικό αέριο. Η Τουρκία παίρνει από τη Ρωσία κοντά στα 2/3 του φυσικού αερίου που καταναλώνει σε προνομιακή τιμή και όρους αποπληρωμής οι οποίοι πάντως δεν έχουν γίνει γνωστοί. Καμία εντύπωση δεν πρέπει να προκαλεί κάτι τέτοιο, γιατί ουδέποτε μάθαμε όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι εταίροι της Γερμανίας σε τι τιμή ψώνιζε η κυρία Μέρκελ από τον Πούτιν φυσικό αέριο τόσα χρόνια που κυβερνούσε και είχε προνομιακή σχέση με τον ρωσικό παράγοντα.

Σήμερα, λοιπόν, έξι εβδομάδες μετά την «εθνική καταστροφή» της Νέας Υόρκης, πληροφορούμεθα ότι την ερχόμενη Πέμπτη έρχονται στην Αθήνα ο υπουργός Εσωτερικών και «τσάρος της Ενέργειας» Νταγκ Μπέργκαμ και ο υπουργός Ενέργειας Κρις Ράιτ, επικεφαλής αμερικανικής αποστολής 50 αξιωματούχων και στελεχών μεγάλων αμερικανικών εταιρειών με βασικό τους θέμα τον Vertical Corridor (Κάθετος Διάδρομος στα ελληνικά). Μαζί έχουν προσκληθεί και 25 υπουργοί Ενέργειας από την Ε.Ε. και τα Βαλκάνια.

Ο Κάθετος Διάδρομος είναι ένα τεράστιο ενεργειακό project που θα αποτελέσει τη βασική πύλη εισόδου αμερικανικού και όχι μόνο LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο) προς την Ανατολική Ευρώπη και την Ουκρανία -και πλέον θα υποστηρίζουν και οι ΗΠΑ-, προκειμένου να παρακάμψουν την εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία. Το έργο αυτό παρακάμπτει και τα Στενά και τη Μαύρη Θάλασσα, άρα ουσιαστικά και τον τουρκικό παράγοντα.

Ο Κάθετος Διάδρομος έχει πολύ μεγάλη σημασία για την Ελλάδα, εφόσον φυσικά πραγματοποιηθεί το έργο. Στη βάση αυτή γίνονται πολλές επαφές και συζητήσεις για την προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου από την Αμερική στην Ελλάδα, με κατεύθυνση τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μέσω του Κάθετου Διαδρόμου. Ισως μάλιστα το προσεχές διάστημα έχουμε και συμφωνίες ελληνικών με αμερικανικές εταιρείες υγροποιημένου φυσικού αερίου για την προμήθεια σημαντικών ποσοτήτων LNG, που θα καλύπτει μια περίοδο μεγαλύτερη των 20 ετών. Τα LNG φορτία θα κατευθυνθούν αρχικά στις εγκαταστάσεις της Ρεβυθούσας και του FSRU της Αλεξανδρούπολης, ενώ συζητείται και η κατασκευή ενός δεύτερου FSRU για την εξυπηρέτηση της ζήτησης. Παράλληλα, προετοιμάζονται και συμφωνίες για τη μεταπώληση των ποσοτήτων φυσικού αερίου στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στην Ουγγαρία, στη Μολδαβία και την Ουκρανία. Στα επιχειρηματικά σχήματα εκτιμάται ότι θα συμμετάσχουν μέσω παροχής κεφαλαίων και εγγυήσεων κορυφαία funds των ΗΠΑ, στηρίζοντας έμπρακτα την υλοποίηση του όλου εγχειρήματος, την προσπάθεια για ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ανατολικής Ευρώπης. Οι συμφωνίες αυτές θα δημιουργήσουν έναν νέο ισχυρό πόλο στην εμπορία φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή με σημαντικό αποτύπωμα στο ενεργειακό γίγνεσθαι. Και κυρίως με σημείο αναφοράς την Ελλάδα.

Θα πει, λοιπόν, κάποιος καλόπιστος παρατηρητής, ότι στην περίπτωση αυτή, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός «κάνουν απλά τη δουλειά τους» και εκμεταλλεύονται την ευνοϊκή συγκυρία της στιγμής, όπου οι Αμερικανοί θέλουν να παρακάμψουν τους Ρώσους από την ενεργειακή ισχύ που έχουν στην Ευρώπη ή να πουλήσουν αμερικανικό φυσικό αέριο, ήτοι να κάνουν μπίζνες υπέρ των συμφερόντων τους. Σωστά και τα δύο, απλώς θα ήταν ενδιαφέρον να επιχειρηματολογούσε κανείς σε όλο αυτό το δύσκολο γεωστρατηγικό παιχνίδι που μας ξημέρωσε -μετά την εκλογή Τραμπ-, ποιος από την αντιπολίτευση και μάλιστα από τους αρχηγούς των κομμάτων της, θα ήταν καταλληλότερος του σημερινού πρωθυπουργού για να τα χειριστεί. Ο Ανδρουλάκης, η Ζωή ή ο Φάμελλος;