Πάνος Λουκάκος

Στις συνθήκες που ζούμε σήμερα, πράγματι, βλέπουμε παντού στον κόσμο ότι το παλιό έχει ήδη πεθάνει ή σταδιακά πεθαίνει. Βλέπουμε ακόμη ότι τα τέρατα είναι πλέον εδώ, κυβερνούν ή ετοιμάζονται να κυβερνήσουν. Αυτό που δεν βλέπουμε ξεκάθαρα είναι ποιο είναι το νέο που αργεί να γεννηθεί. Οι αισιόδοξοι πιστεύουν ότι είναι κάτι καλύτερο, που θα γεννηθεί μετά τον σημερινό σκοτεινό κύκλο της Ιστορίας. Οι απαισιόδοξοι, ότι το νέο έχει ήδη γεννηθεί και είναι αυτό που βλέπουμε στις μέρες μας.

Ο κόσμος που γνωρίσαμε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο γκρεμίστηκε. Πριν από 35 χρόνια, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και των ευρωπαϊκών δορυφόρων της, είχε γκρεμιστεί ο κόσμος στον οποίο είχε ζήσει έως τότε ο Ανατολικός Συνασπισμός. Τώρα γκρεμίζεται ο κόσμος στον οποίο έχει ζήσει μεταπολεμικά ο Δυτικός Συνασπισμός, μεταξύ όλων των άλλων χωρών και η Ελλάδα.

Σοβιετική Ενωση

Ηγετική δύναμη του Ανατολικού Συνασπισμού υπήρξε η Σοβιετική Ενωση. Στη θέση της έχει εγκατασταθεί τώρα ένα νέο, εξίσου αυταρχικό δικτατορικό καθεστώς, η Ρωσία του Πούτιν. Ηγετική δύναμη του Δυτικού Συνασπισμού και των δημοκρατικών προταγμάτων του υπήρξε η Αμερική. Στη θέση αυτής της Αμερικής έχει πλέον εγκατασταθεί ένα επίσης αυταρχικό καθεστώς το οποίο εμπεριέχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα δικτατορίας, αυτό του Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Πούτιν ελέγχει απόλυτα στη χώρα του τη νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία. Ελέγχει επίσης απόλυτα τα μέσα ενημέρωσης. Ο Τραμπ επίσης ελέγχει σε πολύ μεγάλο βαθμό νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία, καθώς και ένα μεγάλο μέρος των μέσων ενημέρωσης. Και στις δύο περιπτώσεις, δηλαδή, εμφανίζονται κοινά χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν σε δικτατορικά καθεστώτα, χωρίς μάλιστα να απαιτούνται πραξικοπήματα, επεμβάσεις στρατού και κηρύξεις στρατιωτικών νόμων. Ισως γι' αυτό έχουν αλλάξει μέσα σε λίγες εβδομάδες οι παγκόσμιες ισορροπίες που υπήρχαν έως τώρα και πλέον ομόφρονες ο Τραμπ και ο Πούτιν στήνουν τον δικό τους νέο κόσμο συνεργαζόμενοι άψογα.

Ανάμεσα στην Αμερική του Τραμπ και τη Ρωσία του Πούτιν συμπιέζεται σήμερα η Ευρώπη. Η Ευρώπη στην οποία έχει ήδη ξεκινήσει η εισβολή του κόσμου, που συναποτελεί την εποχή των τεράτων. Πρώτο ευρωπαϊκό θύμα αυτής της εισβολής είναι η Ουκρανία. Με σύμφωνη γνώμη του Τραμπ, ο Πούτιν θα κρατήσει οριστικά τα εδάφη της που έχει καταλάβει. Με σύμφωνη γνώμη του Πούτιν, ο Τραμπ θα καταλάβει τις σημαντικότερες πλουτοπαραγωγικές πηγές της. Η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι δύο ισχυρότερες χώρες της, η Γερμανία και η Γαλλία, έχουν τεθεί από την Αμερική και τη Ρωσία εκτός των διαπραγματεύσεων και εκτός των αποφάσεων που λαμβάνονται. Παρά το γεγονός ότι όλα αυτά εξελίσσονται στην Ευρώπη και αφορούν την Ευρώπη.

Αλλά και μέσα στην ίδια την Ευρώπη είναι ήδη εγκατεστημένα προγεφυρώματα του Πούτιν και του Τραμπ, τα οποία διαβρώνουν εκ των έσω την Ευρωπαϊκή Ενωση, την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική συνύπαρξη των λαών της. Τα προγεφυρώματα αυτά τα συναντούμε σε κόμματα που κινούνται κυρίως στο δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος. Ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά: είναι ευρωφοβικά, είναι ξενοφοβικά, είναι φιλοπουτινικά, είναι φιλοτραμπικά, είναι εθνικιστικά, είναι αντισυστημικά, είναι συνωμσιολογικά, είναι λαϊκιστικά.

Εως τώρα ορισμένα από τα κόμματα αυτά είχαν οικονομική και πιθανώς και άλλου είδους στήριξη από τη Ρωσία του Πούτιν, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αυτά της Εθνικής Συσπείρωσης της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία ή του Βίκτορ Ορμπαν στην Ουγγαρία. Τώρα έρχεται νέα, επαυξημένη βοήθεια από την Αμερική του Τραμπ και των δισεκατομμυριούχων στενών συνεργατών του. Η ευθεία στήριξη του ακροδεξιού, αντιευρωπαϊκού και ρατσιστικού ΑfD στη Γερμανία υπήρξε ένα πρώτο βήμα που αποκαλύπτει αυτά που θα ακολουθήσουν. Διότι το καθεστώς Τραμπ έχει ως στόχο να αλώσει πολιτικά την Ευρώπη, να αλώσει τη μεγαλύτερη δύναμη σήμερα στον κόσμο που απορρίπτει τη λογική του και αντιστέκεται στον ίδιο. Και τούτο προϋποθέτει ότι θα ενεργοποιηθεί μέσα στην Ευρώπη μία Πέμπτη Φάλαγγα, η οποία θα υποκαταστήσει την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, η οποία θα εισαγάγει τον τραμπισμό στην ευρωπαϊκή ήπειρο και θα τον κάνει και εδώ καθεστώς.

Ενας από τους κορυφαίους υποστηρικτές αρχικά του Πούτιν και σήμερα και του Τραμπ, ο Βίκτορ Ορμπαν, δήλωσε στην προ ολίγων εβδομάδων σύναξη των ακροδεξιών κομμάτων στη Μαδρίτη, της Πέμπτης Φάλαγγας δηλαδή του Αμερικανού και του Ρώσου Προέδρου, ότι «χθες ήμασταν αιρετικοί, τώρα είμαστε mainstream». Και μέσα σε αυτό το «mainstream» αναζητούν τώρα τη θέση τους και τα αδελφά κόμματα στην Ελλάδα.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος, που πουλάει επιστολές του Χριστού και αλοιφές εναντίον της φαλάκρας ενώ είναι φαλακρός ο ίδιος, κάλεσε τον Ιλον Μασκ να επισκεφτεί την Ελλάδα και να απευθύνει ομιλία στο Κοινοβούλιο. Η Αφροδίτη Λατινοπούλου, που ήταν και ομιλήτρια -καταχειροκροτηθείσα μάλιστα- στην ακροδεξιά σύναξη της Μαδρίτης, εμφανίζεται ως η αυθεντική εκπρόσωπος του τραμπισμού στην Ελλάδα και συγκρούεται με τον άλλον διεκδικητή του τίτλου, τον Βελόπουλο, τον οποίο αποκαλεί «ξερόλα μπάρμπα». Και μέσα σε όλη αυτή την ταραχή επανεμφανίστηκε και ένας «φίλος απ’ τα παλιά», ο Πάνος Καμμένος, που έλαβε μέρος στις πανηγυρικές τελετές για την ορκωμοσία του Τραμπ στην Ουάσινγκτον και δήλωσε κατόπιν πως θα είναι πάλι διαθέσιμος αν τον χρειαστεί η πατρίδα.

Αντευρωπαϊστές

Απευθύνονται όλοι αυτοί, μαζί με τους ακροαριστερούς αντισυστημικούς συναδέλφους τους, στο ίδιο κοινό: σε ανορθολογιστές, συνωμοσιολόγους, αντευρωπαϊστές, λαϊκιστές, ρατσιστές, φιλοπουτινικούς, φιλοτραμπιστές. Οπως έδειξαν τα exit polls των γερμανικών εκλογών, αλλά σύμφωνα και με τα συμπεράσματα αντίστοιχων ερευνών στην Ελλάδα, πρόκειται για ένα κοινό, κύρια χαρακτηριστικά του οποίου είναι το χαμηλό μορφωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Πρόκειται για το κοινό που έκανε το ακροδεξιό, ρατσιστικό ΑfD αξιωματική αντιπολίτευση στη Γερμανία με ποσοστό 20,08%, αυξάνοντας κατά 10% τα ποσοστά του έναντι των προηγούμενων εκλογών του 2021. Συνολικά, δε, αθροιζόμενα τα ποσοστά όλων των κομμάτων του αντισυστημικού χώρου στη Γερμανία έφτασαν κοντά στο 35%.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το άθροισμα της αντισυστημικής ψήφου φτάνει περίπου στα ίδια ποσοστά. Στις ταραγμένες συνθήκες που βρίσκεται σήμερα όλος ο κόσμος, στις τεκτονικές αλλαγές που συντελούνται στην Ευρώπη, στα ειδικότερα προβλήματα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και κυρίως αυτά των σχέσεων Ελλάδας - Τουρκίας, αν αποτελεί κάτι ανάγκη για την αντιμετώπιση της εποχής των τεράτων, αυτό είναι το ακραία αντίθετο των επιδιωκόμενων από τις αντισυστημικές δυνάμεις. Είναι η πολιτική σταθερότητα και το ήρεμο πολιτικό κλίμα που μόνο τα συστημικά κόμματα μπορούν να διασφαλίσουν. Διαφορετικά θα ανοίξει η πόρτα για τα τέρατα, που έλεγε ο Γκράμσι.