Παντελής Διαμαντόπουλος

Ας τα πάρουμε όμως την σειρά και για να το διαβάσετε και πιο εύκολα θα το πάω με bullets:

· Ο Ουκρανός είχε χάσει πέρυσι όλο τον Ιούλιο και μπήκε ουσιαστικά Αύγουστο στην ομάδα. Η Μπρίζ τον απέκλεισε αλλά ο Μεντιίμπαρ τον ήθελε. Και ήταν ο άνθρωπος που πραγματικά τον στήριξε στα δύσκολα.

· Ο πρώτος γύρος ήταν δύσκολος. Δεν προσαρμόστηκε εύκολα και είχε να ακούει και αρκετούς που προφανώς δεν βλέπουν ούτε εθνικές ομάδες, ούτε ξένα πρωταθλήματα να αναρωτιούνται «τι παλτό είναι ο τύπος;» Μιλάμε για αστείες τοποθετήσεις- απορίες όπως καταλαβαίνετε.

· Μετά τα μισά της σεζόν βέβαια αυτοί οι ίδιοι χάθηκαν. Γιατί ο Γιάρεμτσουκ πήρε φόρα. Και με αυτή την φόρα συνεχίζει. Έχει ψυχολογία, έχει κέφια, έχει έναν προπονητή που πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν και ξέρει ότι το να μοιράζεται την θέση με τον Ελ Κααμπί είναι κάτι που το γουστάρει. Μην ξεχνάμε ότι ο Βάσκος τεχνικός κάποιες φορές τους έβαλε και μαζί. Ανάλογα με τις ανάγκες της αναμέτρησης.

Δικαιότατα και λογικά, οι άνθρωποι που είναι στο εξωτερικό με την ομάδα, μεταφέρουν τα κέφια του Ουκρανού. Και επειδή πολλοί μπορεί να μην το πήραν πρέφα, ο Ρόμαν πέρυσι έπαιξε συνολικά 33 παιχνίδια, μετρώντας 10 γκολ και 4 ασίστ. Μην βιαστείτε να μειώσετε αυτούς τους αριθμούς. Σκεφτείτε τι τράβηξε και πώς όρθωσε ανάστημα.

Γιατί στο ποδόσφαιρο δεν είναι λίγοι που στο πέρασμα των χρόνων «πνίγηκαν» από τα τεράστια κύματα που σήκωσαν οι εις βάρους τους κριτικές και οι αμφιβολίες της εξέδρας και του Τύπου. Όμως ο Γιάρεμτσουκ την ίδια ώρα που η πατρίδα του βομβαρδιζόταν, αποφάσιζε να σταθεί όρθιος και να αντέξει. Μάγκας…