Γρ. Νικολόπουλος

Πολύ δύσκολο, αλλά όχι πιο δύσκολο από το να ανέβει ένα κόμμα της αντιπολίτευσης σε ποσοστά που θα του δώσουν δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης.

Ο Μητσοτάκης κρατάει ακόμη ένα ποσοστό πολύ υψηλότερο από το δεύτερο κόμμα, ίσως και από το άθροισμα του δεύτερου και του τρίτου, ανάλογα με το πώς θα εξελιχθεί ο πολιτικός χάρτης πριν τις εκλογές.

Κινδυνεύει βεβαίως να δει τα ποσοστά του να μειώνονται ραγδαία και τα ποσοστά της αντιπολίτευσης τελικά να αρχίσουν να ανεβαίνουν ταχύτερα, λόγω αγανάκτησης εναντίον της κυβέρνησης.

Όπως είναι η εικόνα σήμερα, ο Μητσοτάκης παραμένει ισχυρότερος όλων και δεν θα πέσει αμαχητί.

Δυστυχώς όμως για τους πολίτες, η μάχη που έχει επιλέξει να δώσει είναι - σύμφωνα με τις δηλώσεις και τις πληροφορίες - μια μάχη στοχευμένων παροχών.

Το Μαξίμου ζυγίζει τα υπέρ και τα κατά διαφόρων μέτρων που θα φέρουν ψήφους ή τουλάχιστον θα συγκρατήσουν την διαρροή. Τα μέτρα αυτά αφορούν κυρίως μείωση φόρων σε μισθωτούς και ίσως υπάρξουν και κάποια λιγότερο εντυπωσιακά μέτρα. Αυτά δεν θα επηρεάσουν το σύνολο των πολιτών, δεν θα διευκολύνουν την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, δεν θα δημιουργήσουν προοπτική βελτίωσης των εισοδημάτων και του επιπέδου ζωής, δεν θα λύσουν τα προβλήματα των ψηφοφόρων, συνεπώς δεν επαρκούν για να ενισχύσουν πολιτικά την κυβέρνηση. Ίσως ικανοποιήσουν κάποιους δημόσιους κυρίως και ιδιωτικούς υπαλλήλους, οι οποίοι όμως είναι αμφίβολο αν θα τον υποστηρίξουν τελικά στις εκλογές ή θα προσδοκούν ακόμη περισσότερα δωράκια από κάποια άλλη κυβέρνηση.

Αντίθετα, αν στο επιτελείο του Μαξίμου εξέταζαν μεταρρυθμιστικές κινήσεις που μαζί με την αναγκαία μείωση φόρων (εισοδήματος, ΦΠΑ και διαφόρων χαρατσιών) θα ενίσχυαν την οικονομία συνολικά, δηλαδή όλους τους πολίτες και όλες τις επιχειρήσεις, που θα αύξαναν τη ρευστότητα επιχειρήσεων και πολιτών, που θα ευνοούσαν το άνοιγμα νέων επιχειρήσεων και θα μείωναν τα κόστη για τις υπάρχουσες , αν η κυβέρνηση έπαιρνε δυναμικά μέτρα που θα καταπολεμούσαν την ακρίβεια και θα μείωναν το κόστος ζωής, τότε θα πετύχαινε πολύ θεαματικότερα πολιτικά οφέλη.

Δεν γίνονται τέτοιες συζητήσεις από όσο ξέρουμε στο κυβερνητικό επιτελείο, η μεταρρυθμιστική διάθεση - αν υπήρξε ποτέ - δεν υπάρχει πια.

Και δυστυχώς, είτε με τον Μητσοτάκη, είτε με οποιοδήποτε άλλο πολιτικό σχήμα προκύψει από τις εκλογές του 2027 (που μπορεί να γίνουν πάρα πολύ νωρίτερα) όλα τα εμπόδια που υπήρχαν από δεκαετίες για την ανάπτυξη και την πρόοδο, θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να κρατάνε καθηλωμένη την οικονομία και το επίπεδο διαβίωσης σε πολύ χαμηλά επίπεδα, σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Και ο ψηφοφόρος, αηδιασμένος συνολικά από τους πολιτικούς, θα συνεχίσει να εκτιμά ότι ο καλύτερος Πρωθυπουργός είναι ο “Κανένας” και θα προτιμά να αυτομαστιγώνεται ψηφίζοντας αντισυστημικά κόμματα, παρά να βλέπει τις προσδοκίες του να διαψεύδονται κάθε φορά μετά τις εκλογές, από όλους.