Γιώργος Δ. Ανδρέου

- Τους αρχηγούς της εγχώριας αντιπολίτευσης να εγκαλούν και να ζητάνε επιτακτικά από τον πρωθυπουργό να αντιπαρατεθεί επιθετικά καταδικάζοντας δημόσια και απερίφραστα το Ισραήλ, για όσα γίνονται στη Γάζα.

- Τις συχνά πυκνά μονότονες απόψεις του κ. Αντώνη Σαμαρά για την εν γένει πολιτική της χώρας με την Τουρκία – πως πρέπει να σκληρύνουμε τη στάση μας απέναντι στη γείτονα.

- Τις θέσεις του Πρωθυπουργού στην ομιλία του, από τη θέση του προέδρου, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και γενικά στα διεθνή φόρα.

- Την προσεκτική τοποθέτηση του κ. Γ. Γεραπετρίτη, μετά την επίσκεψή του στη Γάζα («Θα θέλαμε να συμμετέχουμε ενεργά, αλλά για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, το θέμα δεν είναι ποιος θα μεσολαβήσει, το θέμα είναι να σταματήσει ο εφιάλτης», είπε και ζήτησε μαζική ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα και ταχεία κατάπαυση του πυρός).

Σκέφτεται ο μέσος πολίτης πως σίγουρα είχαμε άγιο στην επιλογή, στην παρούσα διεθνή συγκυρία, της συγκεκριμένης Κυβέρνησης υπό τον συγκεκριμένο διεθνούς εμβέλειας και κύρους Πρωθυπουργό.

Όσοι μάλιστα μπορούν και «βλέπουν» λίγο μακρύτερα και πιο καθαρά τον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής και του κόσμου όλου.

Σκέφτονται με στοιχειώδη λογική και αναλύουν τις σχέσεις των κρατών στην περιοχή και την παγκόσμια συγκυρία, ειδικά σήμερα με τους πολέμους στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, τους διεθνείς συσχετισμούς, τις λυκοφιλίες και συμμαχίες.

Καταλαβαίνουν πως είναι άλλο, γεωγραφικά και γεωπολιτικά, να είσαι Ισπανία, Ολλανδία, Πορτογαλία κι άλλο Ελλάδα.

Όλοι αυτοί οι πολίτες πιστεύουν σίγουρα πως ένας άγιος δεν ήταν αρκετός να προστατέψει τη χώρα από την εγκληματική ανευθυνότητα των επίδοξων κυβερνητών της.

Είσαι μίζερος, μεμψίμοιρος, ανεύθυνος, ανιστόρητος και από ακατάλληλος έως επικίνδυνος, όχι μόνο να κυβερνήσεις τη χώρα αλλά και να έχεις δημόσιο βήμα και λόγο, αν δεν μπορείς ή δεν θέλεις να δεις:

Το διαχρονικό πρόβλημα της χώρας, τα ανοικτά θέματα, τις διαφορές, τους συσχετισμούς, τις ισορροπίες με την εξ ανατολών γείτονα.

Τις συμμαχίες σήμερα των κρατών της περιοχής - Τουρκία, Ιράν, Αίγυπτος, Ισραήλ, Λιβύη, Συρία, –μεταξύ τους αλλά και με τις ΗΠΑ, Ρωσία, Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πόσο επηρεάζει η ηρεμία και το καλό κλίμα, ειδικά στο Αιγαίο, τον τουρισμό, την βαριά βιομηχανία της χώρας και κύριο πυλώνα της οικονομίας και της ευημερίας των Ελλήνων.

Το διεθνή ανταγωνισμό και συναγωνισμό για τις ηλεκτρικές και ενεργειακές διασυνδέσεις Ασίας - Ευρώπης.

Την ανάγκη δημιουργίας συνθηκών που θα επιτρέψουν την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της ΑΟΖ της χώρας μας.

Τη διασφάλιση της παρουσίας της χώρας στη δημοκρατική Ευρώπη και το δυτικό κόσμο εν γένει.

Η απορία του μέσου εχέφρονος πολίτη για τους επικεφαλής και τα στελέχη των διάφορων σχηματισμών της αντιπολίτευσης, είναι, πρώτιστα, αν αντιλαμβάνονται τις επιπτώσεις όσων λένε. Αν έχουν επίγνωση για το τι πιστεύει η κοινή γνώμη για τα θέματα αυτά, και κατ’ επέκταση σε ποιους πολίτες απευθύνονται. Αν τους έχει περάσει από το μυαλό πως, με το να ευαγγελίζονται την επέκταση της διεθνούς έντασης και στη χώρα μας, υποτιμούν τη νοημοσύνη της αληθώς προοδευτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Των πολιτών που πιστεύουν στη δουλειά και την προκοπή και θέλουν πολιτική και διακρατική ηρεμία.

Η μόνη λογική απάντηση στις εύλογες απορίες αυτές είναι πως η χώρα έχει το θλιβερό προνόμιο να έχει αντιπολίτευση που δεν αντιπαλεύει την Κυβέρνηση διεκδικώντας, όπως θα ήταν λογικό, να κυβερνήσει τη χώρα. Αντιπαλεύουν μεταξύ τους τα διάφορα γκρουπούσκουλα στα οποία έχει κατακερματιστεί με αποκλειστικό σκοπό και στόχο την πολιτική επιβίωση, «δος ημίν σήμερον» βουλευτικά έδρανα. Απευθύνονται και προσπαθούν να προσεταιρισθούν κομμάτι από το τμήμα εκείνο της κοινωνίας που, ακόμα και σήμερα, για λόγους ψυχολογικά και επιστημονικά ανεξερεύνητους, εξακολουθεί να αυτοπροσδιορίζεται ως «αριστερά», ζώντας στον προηγούμενο αιώνα, στον εθνικά καταστροφικό εμφύλιο. Αντιλαμβάνονται προφανώς πως, ειδικά με την ανεπάρκεια των ηγεσιών που έχουν επιλέξει, δεν βρίσκουν ανταπόκριση στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, που κοιτάζει μπροστά, το μέλλον, την πρόοδο, ζητώντας ασφάλεια.

Φέρνουν στο μυαλό αυθόρμητα, ηγεσίες και στελέχη, εκτός από θλίψη, τον προφητικό καβαφικό στίχο: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες…».

Ο Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)