Δημήτρης Παγαδάκης

Τα διοικητικό πρόστιμο-μαμούθ των 415 εκατ. ευρώ που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση στη χώρα μοιάζει να τη λούζει με κρύο ιδρώτα εν μέσω καύσωνα.

Το υπέρογκο αυτό ποσό, που ενδέχεται να αυγατίσει με επερχόμενους καταλογισμούς, δεν αφορά καθαυτό το «φαγοπότι» που στήθηκε στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν σχετίζεται με τις παράνομες επιδοτήσεις σε ανύπαρκτα αιγοπρόβατα, τους ανυπόστατους ελαιώνες που φυτρώνουν σε λίμνες ή αεροδρόμια, τους εικονικούς βοσκότοπους, τα πλαστά μισθωμένα στρέμματα γης.

Πρόκειται για διοικητικές κυρώσεις που συνδέονται με κακοδιαχείριση και ελλιπείς ελέγχους την περίοδο 2016–2023 στον οργανισμό που επί δεκαετίες συνιστά το θησαυροφυλάκιο των κοινοτικών επιδοτήσεων στο πρωτογενή τομέα..

Σε αντίθεση, όμως, με τα πρόστιμα στις περιπτώσεις απάτης που επιστρέφονται από όσους καταδικαστούν, το συγκεκριμένο πρόστιμο το επωμίζεται το Δημόσιο. Κατά συνέπεια επιβαρύνει το κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή, θα το καταβάλουν από τη τσέπη τους οι συνεπείς φορολογούμενοι πολίτες.

Ανάμεσα τους επίσης οι έντιμοι και ευσυνείδητοι, διαφανώς και αιτιολογημένα, επιδοτούμενοι αγρότες. Καθημερινοί άνθρωποι του μόχθου σε πραγματικά χωράφια και στάνες, οι οποίοι θα στερηθούν τις επιδοτήσεις που δικαιούνται και άλλοι τις έκλεψαν.

Με δυο λόγια θα τσοντάρουν για την αποπληρωμή του προστίμου και όλοι όσοι δεν παρανόμησαν. Που δεν μπλέχτηκαν με διεφθαρμένους μηχανισμούς εξαπάτησης, κυκλώματα πελατειακότητας, δίκτυα μεροληπτικής εξυπηρέτησης «ημετέρων».

Λογικά προκύπτει το ερώτημα γιατί να πληρώσουν για τις ρεμούλες των άλλων; Ποιος ο λόγος να μοιραστούν υποχρεωτικά τη χρηματική αύτη ποινή με τους καπάτσους και πονηρούς μετρ της λοβιτούρας και της λαμογιάς;

Πόσο εν τέλει ηθικό και κυρίως νόμιμο είναι να προβλέπεται η ίδια μεταχείριση για τον υποδειγματικό στις δημοσιές υποχρεώσεις του πολίτη με το δόλιο κομπιναδόρο που κορόιδευε τους «κουτόφραγκους» για να τους τα αρπάξει;

Ποσό δίκαιο μοιάζει ένα εχέγγυο και ακέραιο μέλος της κοινωνίας να συνεισφέρει σκανδαλωδώς το ίδιο μερτικό σε ένα πρόστιμο με τους πανούργους κατεργάρηδες; Εκείνους που δεν ήταν κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.

Που καταλήστεψαν το «τζάμπα χρήμα» των ευρωπαϊκών κονδυλίων σε βάρος των πραγματικών καλλιεργητών και κτηνοτροφών.

Που πάρκαραν τις παράνομες αγροτικές επιδοτήσεις τους σε οφσόρ, τις έκαναν τραπεζικές καταθέσεις, τις λούφαξαν σε θυρίδες. Τις μετέτρεψαν σπατάλα σε πολυτελείς αυτοκινητάρες, χλιδάτα ακίνητα, λουσάτα πλεούμενα.

Σύμφωνοι. Να επιστραφούν πίσω όσα υπεξαίρεσαν οι επιτήδειοι με την αβάντα των νταραβερτζήδων πατρώνων τους. Να ανακτηθούν τα ποσά των επιδοτήσεων που λυμαίνονταν παράνομα επί έξι χρόνια.

Να υποληφθεί των, εκ των υστέρων, ελέγχων η οικονομική αστυνομία και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Να κινητοποιηθεί η Αρχή για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και η ΑΑΔΕ για τον εντοπισμό των παραβατών και τη προσαγωγή τους σε δίκη .

Αλλά μέχρι να τελεσιδικήσουν οι όποιες καταδικαστικές αποφάσεις, ζήσε Μάη μου. Μέχρι τότε θα έχει κατακαθίσει η πικρή επίνευση μια υποτιθέμενης συνενοχής. Υπό τον υπαινιγμό της συλλογικής ευθύνης και της κυνικής, αλλά όχι ακριβούς, διαπίστωσης ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε». Διαχρονικά.

Όπως τάχα όλοι μαζί βουλιμικά ξεκοκαλίσαμε πακέτα Ντελόρ, ΜΟΠ, ΕΣΠΑ, επιδοτήσεις για εγκατάλειψη ή αλλαγή παραγωγής προϊόντων. Όπως δήθεν αντάμα και παρέα καταβροχθίσαμε άπληστα τις κοινοτικές ενισχύσεις της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης που στοχεύουν στην ανάπτυξη και την αναβάθμιση της χώρας.

Σαφώς και συνέβησαν ληστρικές επιδρομές στο παρελθόν υπό την τρύπια παντιέρα των ιδεολογημάτων του λαϊκισμού. Δεν είμαστε όψιμοι πεφτοσυννεφάκηδες. Μόνο που δεν όρμησαν όλοι, μα όλοι, το ίδιο εξευτελιστικά αχαλίνωτοι στο μπεζαχτά. Το σίγουρο είναι πλέον ότι η εκτεταμένη συκοφαντική λάσπη στον ανεμιστήρα για την αδιάκριτη σπίλωση του συνόλου της κοινωνίας αποτελεί άλλοθι των απατεώνων.

Κακά τα ψέματα. Το πρόβλημα είναι κατ’ εξοχήν πολιτικό. Δεν αφόρα μια απλή παρέκκλιση από τη νομιμότητα με μαϊμού αιτήσεις ενίσχυσης και στο κουτουρού παρεχόμενες ασύδοτα ευνοϊκές πιστοποιήσεις. Σχετίζεται με το ποιο δρόμο χρειάζεται να ακολουθήσει η χώρα.

Τον βολικά οπισθοδρομικό, παλαιοκομματικό εκείνο, για να τον τυλίγει η ευρωπαϊκή εισαγγελία σε δικογραφία2.800 σελίδων; ¨Η τον μοντέρνο ευρωπαϊκό της συνοχής, της ασφάλειας, των δημοκρατικών θεσμών που διαθέτει τους καταλλήλους μηχανισμούς και τα αξιοπρεπή εργαλεία για να σταθεί δίπλα στον κάθε πολίτη;

Προφανώς η στρατηγική επιλογή έχει προ πολλού ληφθέν υπέρ του δεύτερου. Αναγκαστικά το πολιτικό σύστημα οφείλει να προωθήσει άμεσα στοχευόμενες και αξιόπιστες λύσεις σε κάθε μίζερο τριτοκοσμικό φαινόμενο τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ. Ειδάλλως όλες οι εξαγγελίες για ψηφιοποίηση, καινοτομία, τεχνογνωσία, εκσυγχρονισμό, διαφάνεια, μεταρρυθμίσεις θα ισοδυναμούν με πεταμένα λεφτά.