Δημήτρης Παφίλας

Απο το 2010 όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου “έκλεινε” το μάτι στους καταθέτες, έφυγαν χρήματα οι οποίες στέρησαν τις “αναπνοές” της ελληνικής οικονομίας. Το τι έγινε έκτοτε είναι ιστορία. Πολλά απο τα χρήματα δεν είχαν δικαιολογητικά, αλλά τα περισσότερα εξ αυτών είναι νόμιμα και κινούνται εκεί όπου υπάρχουν αποδόσεις. Δεν υπάρχει ένα μαγικό κουμπί για να επιστρέψουν. Μια καταγραφή, όμως, είναι εφικτή. Πόσα βρίσκονται σε καταθέσεις, ξένα ομόλογα, Αμοιβαία κεφάλαια εξωτερικού κλπ. Αυτή είναι η δουλειά της Τράπεζας Ελλάδας, η οποία γνωρίζει. Αλλά κι ένα ικανό τμήμα private banking μιας μεγάληςτράπεζας μπορεί να βρεί μια άκρη τουλάχιστον σ ότι την αφορά. Για πολλούς απο τους Έλληνες μας μια ευνοϊκή συμπεριφορά ίσως να είναι και άδικη.

Πάντοτε, όμως, υπάρχει τρόπος για να δουλέψουν αυτά τα κεφάλαια γαι το κοινό όφελος. Με κίνητρα επέστρεψαν κεφάλαια ομογενών στην Κύπρο και βοήθησαν στο γύρισμα μετά το “κούρεμα” των καταθέσεων.

Η χώρα χρειάζεται νέους ξένους επενδυτές, αλλά έχει ανάγκη και τους Έλληνες κεφαλαιούχους αρκετοί, εκ των οποίων, έφυγαν για να δημιουργήσουν εκτός Ελλάδος.