Δημήτρης Δανίκας

Θυμίζω περιστατικό. Κατά την διάρκεια της τελευταίας προεκλογικής εκστρατείας των υποψηφίων τοπικών «αρχόντων». Πως δηλαδή η υποψηφιότητα του προκάλεσε έντονη δυσφορία στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πως δηλαδή ο (πρώην) δικαστικός και βουλευτής Χαράλαμπος Αθανασίου την μία μέρα στο κάδρο με την Περιφερειάρχη του Βορείου Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου ως επίσημης υποψήφιας της γαλάζιας παράταξης. Και την επομένη ακριβώς να περιοδεύει στο πλευρό του Κώστα Μουτζούρη. Εχει σημασία αυτό το γεγονός!

Γιατί έχει σημασία; Επειδή Αντώνης Σαμαράς. Επειδή ο Αντώνης Σαμαράς δεν του τράβηξε τ αυτί. Δεν τον αποκήρυξε δηλαδή. Επειδή εντός της Νέας Δημοκρατίας σουλατσάρουν μπόλικοι μουτζούρηδες. Επειδή όλοι αυτοί, οι κρυπτόμενοι και λαθρεπιβάτες στο όχημα του Κυριάκου Μητσοτάκη, προετοιμάζονται να του τραβήξουν το χαλί. Την κατάλληλη στιγμή. Επειδή η ιδεολογική τους μαρκίζα θα παραπέμπει στην πασίγνωστη τριπλέτα «πατρίδα, οικογένεια, θρησκεία»

Επειδή αυτή η μαρκίζα θα προσελκύσει πλήθος οργισμένων, ταλαιπωρημένων αλλά και άλλων ακροδεξιών, «τυφλών» στοιχείων. Επειδή μέσα από τη γαλάζια παράταξη θα προκύψει, την κατάλληλη στιγμή, η πέμπτη φάλαγγα εναντίον Κυριάκου Μητσοτάκη. Επειδή ο Μουτζούρης, προφανώς ενθαρρυμένος από ταυτόσιμα, με τον ίδιο, στοιχεία της Νέας Δημοκρατίας, στην πραγματικότητα ρίχνει λάδι στη φωτιά. Επειδή η φωτιά έχει ανάψει και διαρκώς φουντώνει με τις ευλογίες του Ταγίπ Ερντογάν. Και επειδή με το μεταναστευτικό και το προσφυγικό, ως μέσο πίεσης εναντίον Ελλάδας από τη πλευρά του Ερντογάν, συγχρονίζεται ο Κώστας Μουτζούρης, με την παρέα του, εναντίον Κυριάκου Μητσοτάκη

Πως γίνεται αυτό; Μα επειδή ο Ερντογάν ανοίγει την κάνουλα και σπρώχνει ροές προς τα νησιά του Βορειανατολικού Αιγαίου. Με προφανή σκοπό να δημιουργήσει πρόβλημα, να διχάσει την κοινωνία, να πλήξει τον τουρισμό και με πάσης φύσεως μουτζούρηδες να γκρεμίσει το εσωτερικό μέτωπο, να πυροδοτήσει αντίδραση και πανικό με τελικό σκοπό το μπάχαλο. Και ό, τι ήθελε προκύψει!

Με απλά λόγια. Παρόλο που όλα αυτά που διαδραματίζονται στη Λέσβο προέρχονται από αυθόρμητες αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας. Οσο και να φαίνονται σωστά. Ταυτόχρονα και πλαγίως, στρώνουν τον δρόμο τόσο υπέρ ακροδεξιάς όσο υπέρ σχεδίων Ταγίπ Ερντογάν. Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο μαζί τον ίδιο σκοπό

Και τέλος πόσο απέχει ο Κώστας Μουτζούρης από Παύλο Πολάκη και Ηλία Κασιδιάρη; Ελάχιστα. Τόσο δα. Το ίδιο και ο Μουτζούρης. Ως εφαλτήριο χρησιμοποιεί και αξιοποιεί την οργή των πολιτών. Ως σημαία του, το δίκιο του λαού. Και ως πρακτική το χέρι του και τα γεννητικά του όργανα. Να, να, να! Μουτζούρωμα, μουτζουρωμένος, μουτζουρώνω. Κάπως έτσι. Το ίδιο και εγώ. Όχι προς τα κάτω αλλά με τεντωμένα τα πέντε δάχτυλα του δεξιού χεριού. Μουτζούρης εκείνος. Μουτζώνω εγώ!