Δημήτρης Δανίκας

Που τόσο μα τόσο μας ενδιέφεραν, μας ένοιαξαν και μας καθήλωσαν εδώ στη Σωρρακώσταινα

Ασε το άλλο, ο εκλεκτός του Don Trump, ο λεγόμενος δόκτωρ Μεχμέτ Οζ, ο Τούρκος δηλαδή, κατατροπώθηκε από αντίπαλο των Democrats. Να πανηγυρίζουμε; Ασε καλύτερα. Το ένα το μετριοπαθές και το σοφό είναι «όπου ακούς πολλά κεράσια να κρατάς μικρό καλάθι». Και το άλλο το αισιόδοξο «αγάλι αγάλι η αγουρίδα γίνεται μέλι». Πάμε παρακάτω

Το παρακάτω έχει να κάνει και με τις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις. Γιατί, αν δεν με απατά η μνήμη μου, οι δημοσκοπήσεις ενθάρρυναν τον Τραμπ και τους Ρεπουμπλικάνους. Τα ποσοστά «μιλούσαν» περί επελάσεως κόκκινου κύματος. Τα αποτελέσματα εντελώς διαφορετικά. Γιατί άραγε;

Μου λένε, οι επαίοντες, πως από τα είκοσι τηλεφωνήματα κάθε φορά, μόνο ένας απαντάει και την ψήφο του αποκαλύπτει. Μου λένε, ακόμα, ότι μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, είναι επιφυλακτικό, αιωρούμενο, προβληματισμένο και αδιευκρίνιστων τελικών, οριστικών προθέσεων

Για παράδειγμα: μπας και οι απαγορεύσεις αμβλώσεων, προερχόμενων από συντηρητικές και σχεδόν μεσαιωνικές αντιλήψεις Ρεπουμπλικάνων, κατάφεραν να σπρώξουν τη συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανίδων στις αγκάλες του Τζο Μπάιντεν; Η λεγόμενη τιμωρητική ψήφος

Για παράδειγμα: μπας και οι αντικαθεστωτικές «ορμές» του Ντον Τραμπ με εκείνες τις πρωτοφανείς εφόδους στο Καπιτώλιο, έσπρωξαν πλήθος Αμερικανών προς την άλλη πλευρά;

Για παράδειγμα: μπας και οι ψίθυροι και οι έρπουσες πληροφορίες περί σχέσεων περίεργων και εξωφρενικών ανάμεσα στον Τραμπ και τον Πούτιν, έσπρωξαν κι αυτές πολλούς ψηφοφόρους στο «μαντρί» των Δημοκρατικών;

Για παράδειγμα: μπας και η γενική, πολεμική ατμόσφαιρα στην Ουκρανία σε συνδυασμό με την ακρίβεια και την επερχόμενη επισιτιστική κρίση, όλα αυτά πριμοδότησαν το άλλο, το μπλε στρατόπεδο του Τζο Μπάντεν;

Με απλά λόγια, προφανώς η ψήφος ήταν τιμωρητική. Προφανώς οι Αμερικανοί εμπόδισαν έτσι πισωγυρίσματα. Και προφανώς η κατάληξη είναι μελαγχολική. Γιατί στο βάθος είτε ο ένας είτε ο άλλος, «κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι»

Πράγμα που σημαίνει μια πραγματικότητα, πανευρωπαικής και ίσως παγκόσμιας εμβέλειας. Οι ψηφοφόροι σε αδιέξοδο. Οι διαφορετικότητες των κομμάτων ελάχιστες και δυσδιάκριτες. Οι προθέσεις των πολιτών ακαθόριστες. Και το κλίμα ρευστό. Ουδείς γνωρίζει τι Αύριο θα προκύψει. Όλα σχεδόν «παιζόμενα»

Με απλά λόγια, ο καταλύτης των εξελίξεων και των επερχόμενων εκλογών εν Ελλάδι, όποτε αυτές γίνουν, θα εξαρτηθεί και θα διαμορφωθεί από δύο παράγοντες: ο πρώτος από τις συνθήκες μέσα στις οποίες θα γίνουν οι εκλογές. Για παράδειγμα η ακρίβεια ο μέγας και ακατανίκητος «κριτής». Και ο δεύτερος ο μέσος ψηφοφόρος

Μπορεί, Σήμερα, εκ των συγκρίσεων, να κερδίζει ο Κυριάκος, αλλά Αύριο, με ασυγκράτητη ακρίβεια και με άδεια πορτοφόλια, μπορεί η ψήφος να είναι τιμωρητική. Μα θα ψηφίσεις Τσίπρα; Μωρέ σου λέει, ακόμα και με τον διάβολο θα πάω. Βουβά, κουφά, ύπουλα και πονηρά! Γι αυτό οι δημοσκοπήσεις είναι σαν το πιεσόμετρο. Τώρα οι σφυγμοί καλοί, όμως αύριο όταν το πλήθος θα τα έχει πάρει στο κρανίο και θα έχει βγει στα κάγκελα όλα μα όλα είναι πιθανά!