Δημήτρης Δανίκας

Και έμεινε. Και αρχηγός κόμματος έγινε. Και ουδέποτε ζήτησε συγγνώμη. Ετσι για τα μάτια του κόσμου. Και φυσικά η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή η απόλυτη και πρωτοφανής καταστροφή για κάθε απροστάτευτο μεροκαματιάρη. Και φυσικά μια τέτοια εξέλιξη ό, τι καλύτερο για κάθε πλουτοκράτη

Είναι γεγονός. Και συμβαίνει πολλές φορές. Κάποιος να μιλάει εκ μέρους της Αριστεράς και του λαού και στην πράξη να βολεύει τους ζάπλουτους και τους ολιγάρχες. Επομένως ποτέ μη κρίνεις από τα λόγια και τη ρητορική που χαιδεύει αυτιά. Πάντα το κριτήριο πρέπει να είναι η πράξη και τα αποτελέσματα. Πάμε παρακάτω

Για να τα λέμε όλα. Ποιος ο πολιτικός που διπλασίασε το χρέος; Φυσικά ο Κώστας Καραμανλής. Ο οποίος μάλιστα πριν από κάποιες εβδομάδες, εμφανίστηκε δημοσίως για να εκφράσει τον πατριωτισμό του στέλνοντας μήνυμα, πλαγίως, προς τον Κυριάκο, να μην τολμήσει και διαπραγματευτεί με τους Τούρκους. Και φυσικά δεν θεώρησε τον εαυτό του υποχρεωμένο να κάνει την αυτοκριτική του και να ζητήσει συγγνώμη

Η συνέχεια γνωστή. Ο Γιώργος Παπανδρέου με την καυτή πατάτα ανά χείρας και με σπασμωδικές κινήσεις ολοκληρώνει τον κύκλο της χρεοκοπίας. Από κοντά και ο Αντώνης Σαμαράς ως πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Ο Γιώργος σχεδόν τον εκλιπαρούσε για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, αλλά εκείνος με τα Ζάππεια 1 και 2 έσκιζε τα Μνημόνια ανοίγοντας δρόμους και λεωφόρους να περάσει ο Αλέξης Τσίπρας

Και είμαι βέβαιος. Αν η Ντόρα Μπακογιάννη είχε εκλεγεί ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, θα έσπευδε να συνεργαστεί με τον Γιώργο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, γεγονός ευεργετικό για την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο μετά από τρία χρόνια. Αυτή η αλήθεια

Επομένως το πρόβλημα δεν είναι αποκλειστικής ευθύνης ενός μόνο κόμματος. Είναι πρωτίστως ζήτημα της προσωπικότητας κάθε πολιτικού. Επομένως όταν ένας πολιτικός προτάσσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες και παραμερίζει το εθνικό συμφέρον τότε λιτότητα, χρεοκοπία και καταστροφή

Επομένως η λίστα είναι μακροσκελής: Κώστας Καραμανλής, Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς, Αλέξης Τσίπρας και φυσικά Γιάννης Βαρουφάκης. Ένα σύμπλεγμα άτυπων και ανομολόγητων «συνεργασιών» από αντίπαλα κομματικά στρατόπεδα: Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ. Η μαρκίζα με τους πρωταγωνιστές ενός έργου που κανείς δεν θέλει να το ζήσει

Επομένως για την χρεοκοπία και την καταστροφή η «συνεργασία» είναι το εφαλτήριο εκπλήρωσης προσωπικών φιλοδοξιών. Ο φιλοτομαρισμός ανώτερος της εθνικής σωτηρίας

Και επομένως το ερώτημα και η απορία είναι μία: γιατί η συνεργασία αυτών των τριών κομμάτων θεωρείται όνειρο απατηλό και χαοτικό; Και επιτέλους πότε θα μετακινηθούμε από το «αγάπη μου κατέστρεψα τη χώρα» στο ακριβώς αντίθετο «να σώσουμε και να εκτινάξουμε στο Αύριο τη χώρα»;