Πριν από 40 χρόνια προκαλούσε σεισμό στον κόσμο του τένις καθώς σε ηλικία 17 ετών κατέκτησε το Wimbledon. Μια επιτυχία που του άλλαξε τη ζωή, ωστόσο πέρα από τη φήμη και τα χρήματα που του προσέφερε, εκείνος ο θρίαμβος τον οδήγησε και στην καταστροφή.
Τουλάχιστον αυτό υποστήριξε ο ίδιος ο
Μπόρις Μπέκερ κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου του Inside όπου ουσιαστικά περιγράφει τις εμπειρίες του μέσα από την φυλακή, όπου βρέθηκε έχοντας οδηγηθεί στη χρεοκοπία μετά τις λανθασμένες «επενδύσεις» που έκανε.
«Η νίκη του 1985 στο
Wimbledon φταίει εν μέρει γι' αυτό που συνέβη αργότερα. Όταν ξαφνικά γίνεσαι τόσο διάσημος στα 17, νιώθεις ότι ανήκεις σε άλλους. Ο γερμανικός Τύπος μου έλεγε πώς να ζω και τι να κάνω», είπε μεταξύ άλλων ο 57χρονος Μπέκερ ο οποίος στο βιβλίο αναφέρεται στην μακροχρόνια επαγγελματική σχέση του με τον Χανς-Ντίτερ Κλέβεν, ο οποίος τον ώθησε σε οικονομική καταστροφή και
χρεοκοπία.
Η συνέπεια αυτής της οικονομικής καταστροφής ήταν να βρεθεί το 2022 στη φυλακή όπου εξέτισε ποινή 8 μηνών και ένα από τα πιο συγκινητικά και ιδιαίτερα κομμάτια του βιβλίου του είναι το σημείο που αναφέρεται στην ιστορία της φιλίας του με τον Ικε, πρώην
διακινητή κοκαΐνης, ο οποίος, όπως λέει ο Μπέκερ, του έσωσε κυριολεκτικά τη ζωή.
Μετά από τέσσερις εβδομάδες στη
φυλακή Βαντσορτ, ο Μπέκερ μεταφέρθηκε στη φυλακή Χάντερκομπ, όπου γνωρίστηκε με τον Ικε, έναν άνδρα με εντυπωσιακή σωματική διάπλαση και φυσική παρουσία που, όπως αναφέρει, ενέπνεε σεβασμό χωρίς να χρειάζεται να πει πολλά λόγια.
«Ο κόσμος τον σεβόταν. Φεύγανε όταν τον έβλεπαν να περπατά προς το μέρος τους. Ήταν δυνατός, αλλά ήρεμος. Άκουγε. Ήταν ένας άνθρωπος που ενέπνεε σεβασμό χωρίς λόγια», γράφει ο Μπέκερ.
Οι δυο τους έγιναν αχώριστοι, γυμνάζονταν μαζί, πήγαιναν στις εκκλησιαστικές λειτουργίες και μοιράζονταν την ρουτίνα τις καθημερινότητας ενός φυλακισμένου. Ο Ικε άρχισε μάλιστα να τον καλεί στο κελί του για φαγητό, όπου του ετοίμαζε το παραδοσιακό δυτικοαφρικανικό φαγητό (μπαλάκια καλαμποκιού με πλούσια σάλτσα λαχανικών και μπαχαρικών.
«Κατάλαβα την τιμή που μου έκανε. Ο συγκάτοικός μου μοιραζόταν το ψωμί του μαζί μου», έγραψε ο Μπέκερ.
Παρά το εγκληματικό του παρελθόν, ο Μπέκερ υπογραμμίζει ότι η ταυτότητα του Ικε δεν καθορίστηκε από ό,τι είχε κάνει στο παρελθόν, αλλά από το πώς συμπεριφερόταν στη φυλακή, με ανθρωπιά, αφοσίωση και πνευματική δύναμη.
Αφού ο Μπέκερ απελάθηκε στη Γερμανία, ο Ικε επέστρεψε στη Νιγηρία, όπου, σύμφωνα με τον Μπέκερ, δεν κατάφερε να βρει τη θέση του στην σύγχρονη κοινωνία. Ωστόσο, υπήρξε μια έκπληξη που δεν θα ξεχάσει ποτέ.