Ζάεφ : «Στεκόμαστε με υπερηφάνεια μπροστά στον Κύριλλο και Μεθόδιο και στον Γκότσε Ντέλτσεφ»
Επιστροφή στην εποχή... Τίτο
Οι πανηγυρικές δηλώσεις του πρωθυπουργού των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ, αμέσως μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας με την Ελλάδα, μαρτυρούν περίτρανα πως ο περιβόητος «αλυτρωτισμός» των γειτόνων, δεν εξαλείφεται αλλά απλά μπαίνει σε νέο... πλαίσιο, όπως ήταν την εποχή του Τίτο και ενιαίας Γιουγκοσλαβίας όπου δεν υπήρχε καμία αναφορά και σύνδεση στην αρχαία Μακεδονία.
Στο μήνυμα του, που αναρτήθηκε στο προσωπικό του προφίλ στο facebook, ο πρωθυπουργός Ζάεφ, μίλησε ευθέως για δικαίωση της “μακεδονικής” γλώσσας, του “μακεδονικού” λαού, του “Μακεδόνα” και της “Μακεδόνισσας”, που πλέον αναγνωρίζονται από την Ελλάδα, αλλά οριοθετώντας ταυτόχρονα τον νέο “αλυτρωτικό” δόγμα της χώρας, που ξεκινάει από τον ... Κύριλλο και Μεθόδιο, που θεωρούνται ασφαλώς Σκοπιανοί και όχι Έλληνες, έως τον Βούλγαρο Κομιτατζή Γκότσε Ντέλτσεφ.
“ Μακεδονική γλώσσα, ο μακεδονικός λαός, ο Μακεδόνας, η Μακεδόνισσα προστατεύονται και ενισχύονται, μια για πάντα. Στεκόμαστε με υπερηφάνεια μπροστά στον Κύριλλο και Μεθόδιο, ον Κλήμεντ και τον Ναούμ, τον Κρστε Πέτκοβ Μισιρκοβ, τον Γκότσε Ντέλτσεφ, τον Μπλάζε Κονέσκι,, τον Κότσο Ρασίν” αναφέρει μεταξύ άλλων το μήνυμα του πρωθυπουργού των Σκοπίων, που αναρτήθηκε στο facebook, που ουσιαστικά οριοθετεί τη νέα ιστοριογραφία των γειτόνων, που ναι μεν θ' απορρίπτει τα περί καταγωγής τους από τους αρχαίους Μακεδόνες αλλά θα μιλάει ευθέως για Σλάβους του μεσαίωνα που στο διάβα των αιώνων εξελίχθηκαν σε εθνότητα με δικαιώματα στο γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας. Πρόκειται για την ιστοριογραφία που είχε παραχθεί και υιοθετηθεί επί Τίτο και τα πρώτα χρόνια ίδρυσης των Σκοπίων ως ομοσπονδιακού κράτους εντός της Γιουγκοσλαβίας.
Κλείσιμο
Ουσιαστικά επιβεβαιώνονται όσοι υποστηρίζουν πως η αναγνώριση από την Ελλάδα της εθνότητας και της γλώσσας ως “μακεδονικής” αντί να ακυρώνει τον σκοπιανό αλυτρωτισμό, ουσιαστικά επικυρώνει και με ελληνική βούλα. Η “μακεδονική” ταυτότητα είναι το όχημα του αλυτρωτισμού, εξίσου αν όχι περισσότερο από την ονομασία της χώρας,
