Χρ. Ι. Στεφανάδης

…Οι Έλληνες της διασποράς, αποτελούν σήμερα, ότι πιο δυναμικό στοιχείο διαθέτει το έθνος μας! Ειδικά σήμερα, σε μια εποχή που η χώρα μας και τα ζωτικά συμφέροντα της απειλούνται από τους Ανατολικούς γείτονες, το δυναμικό αυτό στοιχείο του έθνους μας,  μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην επιβίωση αλλά και την βελτίωση της πατρίδας!..
Πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε περισσότερο αυτό το ανεκτίμητο δυναμικό;
Δίνοντας άμεσα δικαίωμα ψήφου στους ομογενείς μας, στις ελληνικές εκλογές!

…Υπολογίζεται, ότι πάνω από 300.000 από αυτούς είναι γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους της πατρίδας μας. Και σίγουρα, ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί , εάν τα εκατομμύρια των ομογενών αισθανθούν ότι μπορούν ενεργά να συμμετέχουν στα ελληνικά δρώμενα… Με την ψήφο τους στις εθνικές εκλογές!

Μόνο στις ΗΠΑ ,από το έτος 1900 μέχρι το 1940 μετανάστευσαν στην περίπου 400.000 Έλληνες. Σήμερα ο αριθμός των Ελλήνων ομογενών εκεί εκτιμάται περίπου στα δύο εκατομμύρια.
Οι συνθήκες για τους μετανάστες της πρώτης εποχής ήταν πράγματι τραγικές. Με το υπερωκεάνιο ατμόπλοιο το ταξίδι διαρκούσε περίπου έναν μήνα! Αλλά σε αυτό το ταξίδι στο άγνωστο, τους έδινε δύναμη η σκέψη της οικογένειας που έμενε πίσω, τα παιδιά που έπρεπε να ζήσουν και να μάθουν γράμματα και που η μόνη ελπίδα τους ήταν τα λίγα δολάρια που θα έστελνε ο μετανάστης.

Η πρώτη αυτή γενιά μεταναστών εργάστηκε σκληρά στις πιο δύσκολες δουλειές: στις μεταλλικές γέφυρες, εκατοντάδες μέτρα πάνω από τη θάλασσα, στις σιδηροτροχιές των τρένων, στα νέα δίκτυα, στις υψικαμίνους, στα εστιατόρια, στους καθαρισμούς. Εργάστηκαν όμως κατά κανόνα τίμια. Και δεν ακολούθησαν τον εύκολο δρόμο του παράνομου κέρδους όπως πολλοί από άλλες παροικίες γειτόνων μας. Ακολούθησαν το καλό αμερικάνικο όνειρο. Και προόδευσαν. Έτσι, η δεύτερη γενιά των μεταναστών μπήκε δυνατά στον επιχειρηματικό κόσμο.

Η τρίτη γενιά σήμερα στελεχώνει επάξια τα σημαντικότερα ακαδημαϊκά κέντρα, τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά είναι και παρούσα στην κεντρική πολιτική σκηνή της υπερδύναμης.

Η ελληνική παροικία της Αμερικής, αλλά και της Αυστραλίας και άλλων χωρών,  αποτελούν  σήμερα ένα κομμάτι της Μεγάλης Ελλάδας. Κάτι ανάλογο με τις ελληνικές αποικίες της Νότιας Ιταλίας στην αρχαιότητα. Στις χώρες αυτές, οι ομογενείς κρατούν στην ψυχή τους όλα τα καλά στοιχεία της φυλής μας: Τη φλόγα για δημιουργία, την αγάπη για τις παραδόσεις, τον θαυμασμό για καθετί ελληνικό. Και τα κρατούν όχι μόνο αυτοί που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, αλλά και τα παιδιά της δεύτερης και της τρίτης γενιάς. Που σημαίνει ότι τα αισθήματα αυτά δεν βασίζονται μόνο στη νοσταλγία και στην επιστροφή των πρώτων μεταναστών. Έχουν βαθύτερες ρίζες που ενδεχομένως φτάνουν μέχρι και τα ελληνικά γονίδια!

Ακόμα και σήμερα, που η πατρίδα δοκιμάζεται από την οικονομική και αξιακή κρίση και μαστίζεται από μια ακόμα πιο επώδυνη μετανάστευση, αυτή των νέων επιστημόνων που ζητούν καλύτερη τύχη στο εξωτερικό,  οι ομογενείς μπορεί να πληγώνονται, αλλά συμπάσχουν.
Και με μεγαλύτερο πάθος προσπαθούν να αποδείξουν ότι η ελληνική φυλή είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που θέλουν να πιστεύουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Και δεν είναι δυνατόν αυτή η φυλή να χωρέσει στο πλαίσιο που προσπαθούν οι εχθροί αλλά και οι «σύμμαχοι» μας να μας εγκλωβίσουν .
Αλλά τι πράγματι ισχύει για άλλες χώρες και κυρίως Ευρωπαϊκές, σχετικά με την ψήφο των κατοίκων τους στο εξωτερικό;
Στο Συμβούλιο της Ευρώπης που ιδρύθηκε στις 5 Μαΐου του 1949, και που είναι ο παλαιότερος οργανισμός ο οποίος έχει ως σκοπό την ευρωπαϊκή ενοποίηση, συμμετέχουν σχεδόν όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη.

Η χώρα μας είναι από τα πρώτα κράτη που έγιναν μέλη, στις 9 Αυγούστου 1949.
Τριάντα οκτώ από τα 45 κράτη - μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, επιτρέπουν στους πολίτες τους την ψήφο από το εξωτερικό στις εθνικές εκλογές. Οι χώρες αυτές προβλέπουν είτε την ψήφο σε εκλογικά κέντρα του εξωτερικού (συνήθως πρεσβείες ή προξενεία), είτε την επιστολική ψήφο, ή και τα δύο. Στην Ελβετία, την Ολλανδία και την Εσθονία υπάρχει η δυνατότητα και ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Οι απόδημοι των χωρών αυτών, συνήθως ψηφίζουν υποψηφίους από τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας από όπου έχουν μεταναστεύσει. Από το σύνολο των κρατών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, οι χώρες που δεν προβλέπουν ψήφο στους ομογενείς  τους, είναι η Αλβανία, η Ανδόρα, η Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, η Μάλτα, το Μαυροβούνιο και ο Άγιος Μαρίνος… και μεταξύ αυτών και η Ελλάδα! Η Ελλάδα, που είναι κατ’ εξοχήν η χώρα με τους περισσότερους αποδήμους και τους περισσότερους μετανάστες που διατηρούν την ελληνική υπηκοότητα και είναι γραμμένοι στους ελληνικούς εκλογικούς καταλόγους!…
Άμεσαψήφο στους Έλληνες κατοίκους του εξωτερικού.

Το Σύνταγμα της Ελλάδος το επιβάλλει:
‘’το κράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα πατρίδα”,
(άρθρο 108 παρ. 1).


* Ο  Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης  είναι καθηγητής καρδιολογίας