Φώφη Γιωτάκη

Τα αποκαλυπτήρια των προθέσεών του, των στόχων και των κινήσεων που θα υπηρετήσουν το εγχείρημα, έγιναν κατά τη χθεσινή εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του, με το οποίο, όπως ο ίδιος έσπευσε να διευκρινίσει, κλείνει ένας κύκλος και ανοίγει ένας άλλος. Είναι προφανές ότι θέλει να επιταχύνει τα βήματά του, όπως είναι προφανές ότι θα επιχειρήσει ανοίγοντας το νέο κύκλο να ξεκαθαρίσει από την πρώτη στιγμή, ότι όποιος θα τον ακολουθήσει δεν θα βρεθεί απαραίτητα στο πρώτο τραπέζι της νέας πίστας. Μπήκε επιθετικά στο παιχνίδι, τους κατηγόρησε ( εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Αριστερά) για αδρανείς γραφειοκρατίες και πέταξε επιπλέον στη … μούρη της Χαριλάου Τρικούπη την κατηγορία ότι κινείται από ιδιοτέλεια και στη λογική να είναι «πρώτη στο χωριό» της κατακερματισμένης κεντροαριστεράς. Στην πραγματικότητα ο κ. Τσίπρας δρα γρήγορα και αποφασιστικά προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση έχοντας πειστεί ότι, ειδικά μετά από την επανεμφάνισή του, θα μείνει ακούνητη η βελόνα του ΠΑΣΟΚ και οι πρώην σύντροφοί του στην Κομουνδούρου θα αναγκαστούν με την ίδια ταχύτητα να εγκαταλείψουν τις προτάσεις για ένα κοινό μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων και να προσπαθήσουν να ενταχθούν στην εκλογική του λίστα. Πριν (εάν και όταν) αυτό συμβεί πρέπει να περάσουν από το στάδιο της αυτοοργάνωσης, κάτι που έκανε το μακρινό 1974 για την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο Αλέξης Τσίπρας οραματίζεται μια νέα μεταπολίτευση με τον ίδιο πρωταγωνιστή και έχοντας αδιαμεσολάβητη σχέση (χωρίς φράξιες και συνιστώσες) με τους πολίτες. Εάν φανεί ότι έχει πολλές πιθανότητες να πετύχει το σχετικό εγχείρημα, θα αρχίσει να πείθει όλο και περισσότερους ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πάντα ως φάρσα.

Το σίγουρο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι διατεθειμένος να «χαϊδέψει αυτιά» για να βολέψει τον όλο ΣΥΡΙΖΑ (προ των διασπάσεων) στο νέο κόμμα. Έτσι τουλάχιστον θέλει να διαμηνύσει. Δεν φαίνεται όμως να ψάχνει κι εναγωνίως νέα και άφθαρτα πρόσωπα, υπό την έννοια ότι χθες στο Παλλάς καταγράφηκαν τα περισσότερα ονόματα των πρώην συνοδοιπόρων του στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ μαζί αλλά και κόσμου που επενδύει στην επιστροφή του. Η συγκεκριμένη εικόνα και η ρητορική για την «ολιγαρχία της κλεπτοκρατίας» δεν εξασφαλίζει άνοιγμα σε ένα νέο πολιτικό προσωπικό και ασφαλή πρόσβαση στο κρίσιμο εκλογικό σώμα του Κέντρου. Αλλά είναι μια αρχή, όχι βέβαια μια δεσμευτική απάντηση για το με ποιους θέλει να πάει και ποιους θέλει να αφήσει. Είναι μια πρόβα για εκείνον και για εκείνους.

Θα συμφωνήσουν οι πρώην σύντροφοί του χωρίς δεύτερη ανάγνωση με το κάλεσμα προς τους πολίτες για αυτοοργάνωση; Αυτό σημαίνει αρχικά αυτοδιάλυση των υπαρχόντων κομμάτων, οι ηγεσίες και τα κεντρικά στελέχη των οποίων παρακολούθησαν χθες από τον εξώστη της αίθουσας στο Παλλάς την ομιλία Τσίπρα. Ήταν μια επιλογή των διοργανωτών της εκδήλωσης, του Ινστιτούτου Τσίπρα με ιδιαίτερο συμβολισμό, ακόμη και εάν κάποιοι δεν το ομολογούν. Δημιουργείται αναπόδραστα μια σειρά ερωτημάτων για το πως θα κινηθεί στη συνέχεια ο κ. Τσίπρας; Θα ζητήσει για παράδειγμα από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (και τους ανεξάρτητους) να κάνουν ό,τι έκανε: δηλαδή να παραιτηθούν από το βουλευτικό αξίωμα, προκειμένου να αυτοοργανωθούν στο «πολύχρωμο κίνημα»; Θα ζητήσει και από τον Σωκράτη Φάμελλο, τον νυν αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να αυτοοργανωθεί; «Αυτό που απαιτείται σήμερα για τη δημοκρατική παράταξη, είναι να προχωρήσει σε διεργασίες Επανίδρυσης της πολιτικής και οργανωτικής της υπόστασης. Με στόχο όχι να αναπαράγει ελίτ και γραφειοκρατίες σε κομματικά αξιώματα, αλλά να γίνει ξανά πρωταγωνιστική δύναμη», λέει ο κ. Τσίπρας ξεκαθαρίζοντας ότι με βάση τον σχεδιασμό του μόνον έτσι θα καταφέρει να ηγηθεί ενός κόμματος, που μέσα από μια ριζική ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου, θα καταφέρει να διεκδικήσει με αξιώσεις την προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου στις επόμενες εκλογές. Η Νέα Δημοκρατία –τόνισε- δεν έχει βασικό αντίπαλο, εννοώντας ότι το ΠΑΣΟΚ έχασε κάθε ευκαιρία κι ότι σύντομα θα βρεθεί ο ίδιος (ξανά) στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τουλάχιστον δημοσκοπικά. Όσο κι αν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, του θυμίζουν ότι «κανένα στημένο rebrading δεν μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε επιλογές που πλήγωσαν την παράταξη και τη χώρα», ο πρώην πρωθυπουργός δηλώνει υπερήφανος και εμφανίζεται αποφασισμένος να ρισκάρει εκτιμώντας ότι στο τέλος της ημέρας ότι θα επιβάλει τους δικούς του όρους στο παιχνίδι, με στόχο την επικράτηση στο χώρο της κεντροαριστεράς και τη δημιουργία ενός ισχυρού εναλλακτικού πόλου διακυβέρνησης. Ανεβάζει τον πήχη, αλλά έχει μακρύ δρόμο…