Δημήτρης Χ. Παξινός

Με έκπληξη όμως παρακολουθούμε αυτόν τον εκχυδαϊσμό της πολιτικής ζωής.

Είχαμε να δούμε τέτοια φαινόμενα από την εποχή της «Χρυσής Αυγής».

Κι εκεί που λέγαμε ότι τα είδαμε όλα, ήρθε στο φως ηχογραφημένη επίθεση του πρώην αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος προς τον διορισθέντα πραγματογνώμονα για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, τον Ιούλιο του 2018.

Τι να πρωτοθαυμάσεις σε αυτήν την απίστευτη επίθεση του τέως αρχηγού. Τις ύβρεις, τις απειλές και τον χυδαίο τρόπο εκφοράς του λόγου του, που μόνο σε καραγωγέα της παλαιάς εποχής παραπέμπει, και ακόμη χειρότερα, στην Τρούμπα;

Οι απειλές του εν λόγω ζωώδους ανθρώπου προκειμένου ο πραγματογνώμων να αποσιωπήσει την αλήθεια για όσα τραγικά συνέβησαν, υπερβαίνει κάθε όριο ανθρώπινο.

Ο απίστευτος κυνισμός του δρομολογεί εκτός από τα ποινικά αδικήματα και τον πολιτικό έλεγχο για τον τρόπο διορισμού σ’ αυτή την ανώτατη θέση, που συνάδει μόνο με μαφιόζους. Και μετά από λίγο έχουμε από ένα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ιατρό, και μάλιστα καθηγητή Πανεπιστημίου, να χυδαιολογεί με χειρονομίες κατά συναδέλφου του δείχνοντας το κάτω κεφάλι του σώματός του, που έχει υποκαταστήσει τον εγκέφαλο για θέσεις που διατύπωσε ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ κατά την διάρκεια της συζήτησης στο Κοινοβούλιο.

Λέξεις ακατονόμαστες, ύβρεις, που δημιουργούν απορίες για το πού βρισκόμαστε και το πού πάμε.

Το πού βρισκόμαστε είναι γνωστό, για το πού πάμε, πιστεύαμε και ελπίζαμε προς το καλύτερο. Δηλαδή ένα άλλο σκηνικό από τους φορείς των θεσμών, λιγότερο άγριο.

Έρχονται όμως να μας διαψεύσουν αυτοί οι παληκαρισμοί, οι λεονταρισμοί, ανθρώπων που η κοσμιότητα και ευπρέπεια του λόγου έχει εκλείψει παντελώς.

Έρχονται ξανά και ξανά στη σκέψη μου ποια είναι τα κριτήρια που επιλέγονται οι αρχηγοί σωμάτων ασφαλείας και οι υποτιθέμενοι εθνοπατέρες.

Και ποια ευθύνη φέρει η πολιτική ηγεσία για τον διορισμό του πρώτου εξ αυτών και τόσων άλλων με αντίστοιχα μειονεκτήματα, παρά μόνο του κομματικού εγκάθετου.

Ιδίως δε τον δεύτερο και καθηγητή γιατρό ας τον χαίρονται όσοι τον ψήφισαν και ας τον παρουσιάζουν σαν αρνητικό πρότυπο στα παιδιά τους.

Ας μην εκπλησσόμαστε για τη συμπεριφορά κάποιων στους δρόμους και στα γήπεδα που χυδαιολογούν, βρίζουν και έχουν μια επιθετική συμπεριφορά.

Έχουν μια δικαιολογία, καθόλου ευκαταφρόνητη. Έχουν τα αρνητικά πρότυπα μπροστά τους. Μπορεί να είναι γονείς τους, θείοι τους, είναι όμως αυτοί που η κοινωνία τους έβαλε ψηλά για να πέσουν με πάταγο τόσο που συγκλονίζει τον κόσμο που θέλει να βλέπει σε αυτές τις ηγετικές σχέσεις πρόσωπα σεβαστά που διδάσκουν ήθος.

Αυτά όμως τα φαινόμενα οδηγούν στο βάραθρο, στο σκοτάδι, που απλώνει όλη αυτή η χυδαιότητα. Κι ούτε μια συγνώμη.

Έτσι έμαθαν, έτσι συμπεριφέρονται, έτσι διδάσκουν. Πόση χυδαιότητα Θεέ μου.

*Πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών