Δημήτρης Δανίκας

Κατά βάθος, βάζω στοίχημα γι’ αυτό, επιθυμία «να εξαφανιστούν». Ισως «να τους βουλιάξουμε». Ακόμα και «να τους εκτελέσουμε». Ακόμα χειρότερα, «να αντιγράψουμε μεθόδους των χιτλερικών με τις μαζικές εξαερώσεις Εβραίων, Αθίγγανων και κομμουνιστών»!

Ενα, λοιπόν. Η παγκόσμια ιστορική διαδρομή με αποτυπώματα δισεκατομμυρίων που μετακινούνταν και διαρκώς θα μετακινούνται από το ένα στο άλλο μέρος. Αμ πώς νομίζεις, αναλφάβητε κουφιοκεφαλάκη μου, προέκυψαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι; Μπας και τους φύτεψε το δεξί χεράκι του Θεούλη; Ανόητε!

Δύο, λοιπόν. Τα τεράστια και διαρκώς μετακινούμενα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα λειτούργησαν και εξακολουθούν να λειτουργούν ως εφαλτήρια οικονομικής ανάπτυξης, ανανέωσης πληθυσμών και ως εφευρέτες πολλών ειδικοτήτων. Χαρακτηριστικό, κραυγαλέο παράδειγμα οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Πανσπερμία φυλών. Κατάλαβες, ανεγκέφαλε λάτρη του τυφλού ρατσισμού; Οχι; Για πες δηλαδή, από πού κρατάει η σκούφια όλων αυτών των περίπου 300 εκατομμυρίων πολιτών των ΗΠΑ; Από τους γηγενείς, αυτόχθονες Κομάντσι και Σιού;

Τρία, λοιπόν. Η ασυγκράτητη και πρωτοφανής δύναμη και ενέργεια αυτών των «ερειπίων» προέρχεται από την αφαγία. Η αφαγία, το κίνητρο για προκοπή. Και το κίνητρο για προκοπή, εξέλιξη και επαγγελματική ανάδειξη μεταμορφώνει όλους αυτούς τους πληθυσμούς στο καλύτερο, πιο πρόθυμο και αποδοτικό εργατικό δυναμικό αυτών των «φιλόξενων» κρατών. Στοιχειώδης διαλεκτική της καπιταλιστικής αγοράς.

Τέσσερα, λοιπόν. Αυτός είναι ο κύκλος της Ιστορίας. Οι αυτόχθονες, ιδιαίτερα των αναπτυγμένων δυτικών χωρών, είναι χορτασμένοι. Και περίπου καθηλωμένοι. Και περίπου βαλτωμένοι. Το παράδειγμα το ελληνικό το πιο χαρακτηριστικό. Με την κάθοδο ενός εκατομμυρίου Αλβανών θεμελιώθηκαν και ανοικοδομήθηκαν τα ολυμπιακά έργα. Και όχι μόνο. Ποιοι καθαρίζουν και φροντίζουν τα σπίτια των Νεοελλήνων; Ποιοι ξεσκατώνουν γιαγιάδες και παππούδες; Οι Ελληνάρες; Βλακείες!

Πέντε, λοιπόν. Βασικές προϋποθέσεις αφομοίωσης και ενσωμάτωσης αυτών των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών η οικονομική δύναμη και η παραγωγική βάση αυτών των «φιλόξενων» χωρών. Αντέχεις; Τους έχεις ανάγκη; Τους παίρνεις, τους αξιοποιείς, τους εκμεταλλεύεσαι και τους ενσωματώνεις. Δεν μπορείς; Ε, τότε είσαι αδύναμος. Τότε είσαι περίπου τριτοκοσμικός. Τότε, στην πραγματικότητα και επί της ουσίας, δεν ανήκεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Για παράδειγμα, η Γερμανία «φιλοξένησε» ένα εκατομμύριο «ερείπια».

Εξι, λοιπόν. Οι χιλιάδες πρόσφυγες που η κακή τους μοίρα τούς ξέβρασε στην Ελλάδα γνωρίζουν άριστα περί αδυναμίας, συρρικνωμένης παραγωγικής βάσης και χρεοκοπημένης χώρας. Γι’ʼαυτό η Σωρρακώσταινα για τους ίδιους είναι κάτι προσωρινό. Transit, λοιπόν. Ούτε εκείνοι μας θέλουν, ούτε εμείς τους θέλουμε.

Επτά, λοιπόν. Το ένα λάθος φέρνει το άλλο και όλα μαζί σκηνοθετούν μια απαράδεκτη εικόνα κυβερνητικής σπασμωδικής αμηχανίας. Κλασικό παράδειγμα η επίταξη περιοχών. Και γιατί παρακαλώ μόνο στα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου; Δεν είναι Ελληνες; Είναι πολίτες τρίτης κατηγορίας; Επίταξη, λοιπόν, ακόμα και στα προάστια Ψυχικού και Εκάλης. Που λέει ο λόγος.

Οκτώ, λοιπόν. Αδιέξοδο κανονικό. Δεν πρόκειται να λυθεί ούτε με τα κλειστά κέντρα. Κάτι σαν φυλακή. Να τους σφραγίσουμε, να μην τους βλέπουμε. Ούτε με τη μετεγκατάστασή τους στην ενδοχώρα, ούτε με οποιοδήποτε άλλο μέτρο. Για έναν βασικό λόγο. Ο ψευτοσουλτάνος έχει εργαλειοποιήσει το πρόβλημα. Εκβιάζει. Τους αντιμετωπίζει και τους χρησιμοποιεί σαν μικρές βόμβες.

Εννέα, λοιπόν. Μόνο δύο λύσεις. Να τους βουλιάζουμε! Ανατριχιαστικό. Εφιαλτικό. Εγκληματικό. Ούτε να το σκέφτεσαι. Η δεύτερη λύση έχει να κάνει με τον Ερντογάν. Δηλαδή διαπραγματεύσεις.
Δηλαδή «επώδυνοι συμβιβασμοί». Δηλαδή μοίρασμα του υποθαλάσσιου πλούτου στο Αιγαίο!

Δέκα και τελευταίο. Κανείς δεν μπορεί να έχει και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολάκερη. Διάλεξε, λοιπόν. Είτε Ερντογάν είτε Μόρια!