Φωτιά να πέσει να σας κάψει
danikas_dimitris

Δημήτρης Δανίκας

Φωτιά να πέσει να σας κάψει

Μοιάζει με σενάριο με φινάλε  την αυτοδικία. Το βλέμμα  του   φΟι τρίχες της κεφαλής του σχεδόν όρθιες. Σα να χορεύουν από τον καημό και το θυμό του. Και η φωνή του να βγαίνει σε ρυθμό ταμπούρλου.ευγάτο.

Κάθισε στο διπλανό, από το δικό μου, τραπεζάκι, σε καφέ της Πανεπιστημίου, κοντά στην κινηματογραφική αίθουσα «Ιντέαλ» και τον είδα ανάμεσα στα διαλείμματα δύο ταινίων που προβάλονται αποκλειστικά για τους κριτικούς

Ασυγκράτητη η επιθυμία του να μιλήσει σε κάποιον έστω και σε άγνωστο. Να εκφράσει το πρόβλημα του και να ξεσπάσει η οργή του. Ούτε με αναγνώρισε, ούτε φυσικά ήξερε το όνομά μου

Τα αρχικά του είναι Γ. Ν από την Κω. Στη διάθεση κάθε αρμόδιου το πλήρες όνομά του. Η κατακλυσμιαία περιγραφή του μ έκανε να αισθάνομαι άθλια. Περίπου με φόρτωσε με ενοχές. Ν ανοίξει η γη να με καταπιεί. Τόση ντροπή αισθάνθηκα για λογαριασμό τους

Από τα δεκαπέντε στον μόχθο. Και παράλληλα τα βράδια να σπουδάζει μηχανικός στον «Πυθαγόρα». Στη συνέχεια προσλαμβάνεται ως βοηθός μηχανικός σε κάποιο καράβι και επί τέσσερα χρόνια λαμβάνει ένσημα, τα οποία όμως δεν είναι για τα συντάξιμα χρόνια του αλλά για ιατρική περίθαλψη. Ετσι εξαερώνονται τέσσερα ολόκληρα χρόνια μέσα στα «μπουντρούμια» των καραβιών

Επειτα βρίσκει δουλειά στο Πέραμα, στα Ναυπηγεία. Με καλό μεροκάματο, περίπου δυόμιση καθαρά χιλιάρικα το μήνα και όταν η κρίση καταφθάνει, τότε εκείνος, άνεργος πια, καταφέρνει να στεγαστεί επαγγελματικά σε κάποιους εργολάβους που κατασκευάζουν μεταλικά κτίρια

«Εργζαζόμουν» μου λέει «μέχρι την περασμένη εβδομάδα. Και αντί τα ένσημά μου να είναι δέκα χιλιάδες, χώρια τα τέσσερα χρόνια που μου τα έφαγαν, τώρα ανακαλύπτω ότι είναι οκτώμιση. Ο εργολάβος πέθανε, οι κληρονόμοι του ανέλαβαν την επιχείρηση αλλά αρνούνται να πληρώσουν τα ένσημα που μου χρώσταγε ο πατέρας τους»

Κλείσιμο
Είναι εξήντα τεσσάρων, πατέρας τριών παιδιών, «τα έχω αποκταστήσει και τα τρία» και στο χέρι του κρατούσε την απόφαση του ΕΦΚΑ με τελική σύνταξη μόλις οκτακόσια ευρώ και κάτι ψιλά, το μήνα. Μόνο. «Η υπάλληλος μου είπε «άντε μη κάνεις φασαρία είσαι από τους τυχερούς»!

Αφού ήπιε και την τελευταία γουλιά ενός πικρού καφέ σηκώθηκε με χαιρέτησε και έφυγε. Σκυφτός, κουρασμένος, απελπισμένος, οργισμένος

Ολοι αυτοί οι συμπολίτες μας πόσο ακόμα θα αντέξουν τόση κοροιδία, τόσο κυνισμό, τόση αναλγησία και τόση «σωτηρία»; Ποιος ξέρει. Πάντως τους «βλέπω» να έρχονται από μακριά. Επιθετικοί, τσακισμένοι, ορμητικοί αλλά και χωρίς κανένα δισταγμό αποφασισμένοι για όλα

Τα «ζόμπι» κύριε Κατρούγκαλε, είναι πολλά. Οι υποσχέσεις ήταν πολλές. Τα ψέματα άφθονα. Και ο θυμός ατελείωτος και αθεράπευτος. Το καζάνι βράζει. Το καπάκι θα εκτοξευθεί και όποιον πάρει ο χάρος

Οι κυβερνητικές αποφάσεις μοιάζουν με θανατική καταδίκη. Οι συντάξεις αυτών των «ερειπίων» μοιάζουν με εκτελεστικά αποσπάσματα. Εσείς, το κοστουμάκι σας, το μαντηλάκι σας και οι αριστερές ρητορικές πιρούετες σας συγκροτείτε την φωτογραφική επιτομή ενός κυβερνητικού αξιωματούχου που αντιμετωπίζει τον πόνο, τον μόχθο, τον ιδρώτα, την ακεραιότητα και την ανιδιοτέλεια των εργαζομένων ως μια αριθμητική διαδικασία

Η νόνα μου θα έλεγε «φωτιά να πέσει να σας κάψει». Τα «ζόμπι» προετοιμάζονται για κάτι χειρότερο. Και θα ναι ντάλα μεσημέρι!
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ