Δημήτρης Δανίκας

Τι θα έκανες, τι θα έκανα; . Το Α-Βου-Γου-Δου. Δηλαδή ένα λοιπόν. Θα λάμβανα σοβαρά όλες τις προειδοποιήσεις των μετεωρολόγων και των ειδικών. Δηλαδή από το πρωί της Δευτέρας καταφθάνει χιονοθύελλα πρωτοφανών διαστάσεων και επικείμενων καταστροφών. Τέτοιες προειδοποιητικές βολές θα με έκαναν να χάσω τον ύπνο μου και την ίδια στιγμή να σπεύσω για να σχεδιάσω τα πάντα από την αρχή

Δύο λοιπόν. Ποιος ο αρμόδιος για τον καθαρισμό των κεντρικών οδικών αρτηριών; Ο Περιφερειάρχης, δηλαδή ο Γιώργος Πατούλης της Αττικής. Ποιοι οι αρμόδιοι για τον καθαρισμό όλων των άλλων, των περιφερειακών δρόμων; Οι Δήμαρχοι όλων των περιοχών της Αττικής. Ωραία Τι κάνω; Απλό συντονίζομαι μαζί τους, στη συνέχεια τους προειδοποιώ και στην περίπτωση που δεν κάνουν τη δουλειά τους, βγαίνω τους καταγγέλλω και ταυτοχρόνως στον εισαγγελέα καταφεύγω. Τελεία και παύλα. Είναι ανήκουστο η ταλαιπωρία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών να θυσιάζεται με αντίτιμο τις δικές μου καλές σχέσεις με όλους αυτούς που δεν ανταποκρίθηκαν στα στοιχειώδη καθήκοντά τους. Αμέλησες; Πληρώνεις. Κοροιδεύεις; Στη σέντρα. Τέλος

Τρία λοιπόν. Από την πρώτη στιγμή, από το βράδυ της Κυριακής θα απαγόρευα την κυκλοφορία βαρέων οχημάτων παντού. Σε όλο το μήκος και το «πλάτος» όλων των αρτηριών του Νομού Αττικής. Οι λόγοι είναι αυτονόητοι. Ποιος ο υπεύθυνος γι αυτή την απαγορευτική εντολή; Ο υπουργός προστασίας του Πολίτη φερ ειπείν; Ωραία, του το είπα; Όχι; Ε τότε εγώ ο υπεύθυνος. Του το είπα αλλά εκείνος διαφώνησε; Τότε βγαίνω στα κανάλια και τον καταγγέλλω. Απλό. Το ίδιο ισχύει κι εδώ. Ο υπουργός Πολιτικής προστασίας είναι ο στρατηγός. Στον πόλεμο δημόσιες σχέσεις και προσωπικές ισορροπίες είναι τα ισοδύναμα με λιποταξία και αχρηστία. Τόσο απλό

Τέσσερα λοιπόν. Μαθαίνω, από την πρώτη στιγμή ότι οι αρμόδιοι της Αττικής οδού σφυρίζουν αδιάφορα και χουχουλιάζουν «κοντά στο τζάκι αγκαλιά στην πολυθρόνα θα ‘χουμε Ανοιξη στις νύχτες του χειμώνα»; Σπεύδω από την πρώτη ώρα, κάνοντας τα εξής: εκχιονιστικά από την Περιφέρεια. Φαντάροι και οχήματα από τον Στρατό. Προμήθειες για τους εγκλωβισμένους. Και τέλος καταφθάνω κι εγώ από κοντά να συντονίζω και μαζί τους την ταλαιπωρία τους να μοιραστώ. Δεν ανταποκρίνεται ο Πατούλης; Τον καταγγέλλω. Το ίδιο και για τον Στρατό. Τόσο απλό!

Πέντε λοιπόν. Και είναι επίσης βασικό. Εξασφαλίζω προστασία για την πρόσβαση ασθενών, γιατρών, υπαλλήλων και ολόκληρου του νοσηλευτικού προσωπικού σε όλα τα νοσοκομεία της Αττικής. Το στοιχειώδες. Να μπορούν τα ασθενοφόρα να μπαίνουν και να βγαίνουν. Το ίδιο και για το ανθρώπινο δυναμικό. Ειδικά σε συνθήκες πολεμική εφόδου μιας τέτοιας και τόσο ασυγκράτητης, επίμονης και ανελέητης χιονοκαταιγίδας. Τόσο απλό

Εγινε τίποτα απ όλα αυτά; Τίποτα. Να μην πω τα αντίθετα. Τότε τι θα έκανα; Θα ζητούσα συγγνώμη. Και αυτό. Όμως πριν από τη συγγνώμη θα έφευγα. Η παραίτηση μου η προστασία της αξιοπρέπειάς μου. Στοιχειώδες. Με απλά λόγια είτε καταγγέλλεις ονομαστικά όλους τους υπεύθυνους είτε φεύγεις. Διάλεξε. Τι διάλεξε; Κανένα από τα δύο

Ποια η κατάληξη; Και οι εγκλωβισμοί. Και η πρωτοφανής ταλαιπωρία. Και η Αττική πεδίο πολέμου με τόσα ερείπια. Και γενικά μια κατάσταση επιπέδου Υποσαχάριας Αφρικής. Οπου εν έτη 2022, μια χώρα μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης, να καθαρίζει τους δρόμους με φτυάρια, αξίνες, γκασμάδες, ακόμα και με τα χέρια. Εξω κούκλα στις βιτρίνες. Μέσα πανούκλα από υποδομές, υπεύθυνα άτομα με κοινή λογική και με μέσα σύγχρονα και αποτελεσματικά

Το δια ταύτα όπως το αντέγραψα από μια φράση που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο: «Με τα φτυάρια, τις αξίνες και τους γκασμάδες και τον αραμπά Αττική, Αττική ευλογημένο το φέσι, το τσαρούχι και η τριτοκοσμική ντροπή»!