Δημήτρης Δανίκας

Γνωστό ότι εκλέγεται, τουτέστιν αυτό-εκλέγεται από τον Ιούλιο του 1994. Γνωστό ότι μπορεί να εκλέγεται μέχρι να εγκαταλείψει τον «μάταιο τούτο κόσμο». Γνωστές οι «ερωτικές» σχέσεις του με τον Βλαντίμιρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν. Γνωστές οι επιδόσεις του εναντίον κάθε αλλιώτικής φωνής. Δηλαδή τους εξαφανίζει εν ριπή οφθαλμού. Και φυσικά πασίγνωστο το τελευταίο κατόρθωμα του. Της κρατικής αεροπορίας, απαγωγής νεαρού δημοσιογράφου, εγκλεισμού του τελευταίου σε κάποιο μπουντρούμι, κάποιων βασανιστηρίων με αποτέλεσμα να αποσπάσουν απ αυτόν ομολογίες του είδους «ναι εγώ οργάνωσα διαμαρτυρίες και πορείες»

Μέχρι εδώ όλοι συμφωνούμε. Και είναι εύκολο να σχολιάζουμε, να κατακρίνουμε, να εξοργιζόμαστε με την ύπαρξη ενός τύπου που έχει μετατρέψει τον αυταρχισμό σε καθημερινό και ηδονικό σπορ

Όμως ψυχραιμία. Μόλις χτες διαβάζω έκπληκτος, σχεδόν αποσβολωμένος, αποκάλυψη σεισμικών δονήσεων 8 και πάνω Ρίχτερ. Αποκαλύψεις από το στόμα του Αμερικανού Αντονι Φάουτσι. Ο οποίος είναι κάτι σαν ο Ταιόδρας των ΗΠΑ. Ο επίσημος επιδημιολόγος της Αμερικής

Ο δρ. Αντονι Φάουτσι λοιπόν αποκάλυψε ότι επί σειρά πέντε ετών οι ΗΠΑ χρηματοδοτούσαν το Ινστιτούτο Ιολογίας της Ουάν με εξακόσιες χιλιάδες δολάρια. Δηλαδή χρηματοδοτούσαν το ινστιτούτο μιας πόλης εντός της οποίας εμφανίστηκε, θέρισε και εξαπλώθηκε παγκοσμίως ο Covid-19 σκοτώνοντας πάνω από δύο εκατομμύρια ψυχές. Και το κοντέρ εξακολουθεί να γράφει και θα γράφει

Δεν τελειώσαμε. Η χρηματοδότηση είχε ως βασικό αντικείμενο και προορισμό «να μελετηθούν αν οι κορωνοιοί της νυχτερίδας μπορούν να προσβάλουν τον άνθρωπο»

Το συλλαμβάνετε; Η μεγάλη ανατριχίλα. Διότι τελικώς το έμαθαν. Διότι τελικώς το παγκόσμιο σύστημα κλονίστηκε. Διότι όλος ο ανθρώπινος πλανήτης κινδυνεύει. Διότι άπαντες τρέμουν. Και διότι με εξακόσιες χιλιάδες δολάρια εκατομμύρια «εγκατέλειψαν». Και φυσικά θα «εγκαταλείπουν» και θα «εγκαταλείπουν» χωρίς ουδείς να γνωρίζει μέχρι πότε

Επομένως οι ΗΠΑ συνένοχος σ αυτή την μαζική εξολόθρευση πληθυσμού. Επομένως οι ΗΠΑ, εκτός των άλλων συνεργάζονται στενά με την Κίνα. Επομένως οι ΗΠΑ συνεργάζονται στενά με ένα μονολιθικό, μονοκομματικό καθεστώς. Επίσης αυταρχικό. Και επομένως το κριτήριο δεν είναι, επί της ουσίας, η δικτατορική και απολυταρχική μανία του Λουκασένκο. Κάτι άλλο είναι

Και είναι το φτηνό εργατικό. Είναι οι καλές σχέσεις. Είναι οι φορολογικοί παράδεισοι. Είναι η προθυμία μιας χώρας να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις βιομηχάνων, επιχειρηματιών και άλλων

Με απλά λόγια. Για όσους ακόμα δεν κατάλαβαν. Αν ο Λουκασένκο είχε ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του. Αν είχε υποκλιθεί σε όλες αυτές τις απαιτήσεις. Αν είχε ξεκολλήσει από τον φίλο του Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβτς Πούτιν. Και αν είχε συνάψει εξαιρετικές σχέσεις με όλες τις Δυτικές χώρες, ε τότε «δικό» μας παιδί, άντε για τα μάτια του κόσμου να του βάλουμε μία φωνή. Το πολύ

Αγαπητοί μου εξαρτάται από τις δικτατορίες. Οι δικές μας είναι καλές. Οι άλλες είναι κακές. Στοιχειώδες. Ελάτε τώρα. Μη με αναγκάσετε να κατεβάσω δεκάδες ονόματα. Ο διαχωρισμός δεν έχει να κάνει με ανθρώπινα δικαιώματα. Κυρίως έχει να κάνει με οικονομικά συμφέροντα. Κερδίζω; Ε τότε καλό παιδί ο Αλεξάντερ. Δεν κερδίζω; Ε τότε κακό παιδί ο Αλεξάντερ. Elementary dear Watson!