«Γη αντί ειρήνης»: Μοντέλο Κοσόβου για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία προτείνει ο ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης - Ο ρόλος του ΝΑΤΟ, οι ενστάσεις της Ρωσίας

Η ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία πρέπει να βασιστεί σε διδάγματα από το Κόσοβο, σύμφωνα με άρθρο του Ελληνοαμερικανού πρώην διοικητή των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και ναυάρχου εν αποστρατεία, Τζέιμς Σταυρίδη, στο Bloomberg.

Για την επίτευξη μιας βιώσιμης ειρήνης, ο Σταυρίδης τονίζει πως είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν εγγυήσεις ασφάλειας για τη θάλασσα, τον αέρα, την ξηρά και τον κυβερνοχώρο.

Το πρώτο βήμα για τη διασφάλιση της ουκρανικής ασφάλειας είναι η προστασία των εμπορικών οδών μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Ο Σταυρίδης επισημαίνει ότι η Ουκρανία πρέπει να έχει διαβεβαιώσεις ότι ο ρωσικός στόλος δεν θα παρεμποδίσει τις εξαγωγές της, ιδιαίτερα για τα αγροτικά προϊόντα και την ποτάσα. Η Ουκρανία, πρώην «σιτοβολώνας της Ευρώπης», εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές μέσω του λιμανιού της Οδησσού.

Η πρόταση προβλέπει τη μόνιμη παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή, με ναυτική δύναμη που θα περιλαμβάνει αντιτορπιλικά, ναρκαλιευτικά σκάφη και αεροσκάφη μακράς εμβέλειας, όπως το αμερικανικό P-8 Poseidon. Η δύναμη αυτή θα μπορούσε να επιχειρεί από ναυτικές βάσεις στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Τουρκία, εξασφαλίζοντας ότι η Ουκρανία θα μπορεί να συνεχίσει να εξάγει εμπορεύματα.

Ασφάλεια στον αέρα

Στον αέρα, η πιο σημαντική στρατηγική κίνηση θα ήταν η επιβολή απαγόρευσης πτήσεων (no-fly zone) πάνω από την Ουκρανία. Το Κίεβο, με την υποστήριξη των συμμάχων του και την άφιξη των F-16, θα μπορούσε να συνεργαστεί με τις αεροπορικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ για την εφαρμογή αυτής της απαγόρευσης.

Η βάση του ΝΑΤΟ στο Ράμσταϊν της Γερμανίας θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αρχηγείο, με μαχητικά και αεροσκάφη AWACS για τον έλεγχο του εναέριου χώρου.

Ασφάλεια στην ξηρά και παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων

Οι εγγυήσεις για την ξηρά απαιτούν περισσότερο πολιτική διαχείριση, καθώς η Μόσχα πιθανώς θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε στρατιωτική αποστολή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Ωστόσο, η παρουσία τουλάχιστον 10.000 στρατιωτών από χώρες του ΝΑΤΟ, κυρίως από τις παραμεθόριες χώρες, όπως η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής, θα μπορούσε να καταστεί αναγκαία.

Οι δυνάμεις αυτές θα μπορούσαν να λειτουργούν υπό έναν ενιαίο διοικητή και να αναπτύσσονται κατά μήκος της νέας ουκρανικής-ρωσικής μεθορίου.

Ασφάλεια στον κυβερνοχώρο

Ο Σταυρίδης προτείνει επίσης την ενίσχυση της κυβερνοάμυνας της Ουκρανίας, με τη βοήθεια αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης από την US Cyber Command.

Η Ουκρανία έχει μεν αναπτύξει ικανότητες στον αμυντικό κυβερνοπόλεμο, ωστόσο η επιπλέον βοήθεια θα μπορούσε να ενισχύσει την ασφάλεια της χώρας από τις ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις, καθώς και να εξασφαλίσει τη συνδεσιμότητά της με το Διάστημα μέσω συστημάτων, όπως το Starlink.

Με αυτές τις εγγυήσεις ασφάλειας για τη θάλασσα, τον αέρα, την ξηρά και τον κυβερνοχώρο, η Ουκρανία θα μπορούσε να εξετάσει μια συμφωνία «γη αντί ειρήνης».

Παρά τη δυσαρέσκεια που προκαλεί η προοπτική διατήρησης εδάφους υπό ρωσικό έλεγχο, οι εξελίξεις στο πεδίο της μάχης φαίνεται να καθιστούν αυτό το αποτέλεσμα αναπόφευκτο. Η μόνη ρεαλιστική πορεία για τη Δύση είναι να διαπραγματευτεί ουσιαστικές εγγυήσεις, διασφαλίζοντας τη μακροχρόνια ασφάλεια και ευημερία της Ουκρανίας.