Το καλοκαίρι του 1961 ο αξέχαστος Βασίλης Αυλωνίτης, ως κινηματογραφικός Κλέαρχος, έτρεχε πίσω από τη γειτόνισσά του στα Καμένα Βούρλα, αφήνοντας τη γυναίκα του Μαρίνα (Γεωργία Βασιλειάδου) πίσω στην Αθήνα να βράζει στο ζουμί της. Υποτίθεται ότι ήθελε να παρακολουθήσει τον γαμπρό του Μάχο (Νίκο Ρίζο), ο οποίος είχε ταξιδέψει μέχρι εκεί για να κάνει ιαματικά μπάνια. Κατέληξε όμως να κάνει dolce vita με μια νεαρή κοπέλα, τη Λία (Νέλλη Παππά). Ο Στράτος Μαρκίδης, ο σκηνοθέτης της νέας διασκευής της ασπρόμαυρης ταινίας «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», βρήκε τη Λία του 2015 στο πρόσωπο της Κατερίνας Δημητρόγλου. Η ξανθιά ηθοποιός, μετά την τηλεοπτική «Δικαίωση», κάνει στροφή στην κωμωδία και υποδύεται ένα ανάλαφρο κορίτσι που ψάχνει για «χορηγούς». «Είμαι η Λία, η φίλη της Ηρώς (Πηνελόπη Πλάκα). Παίζω ένα ανάλαφρο κορίτσι και ξελογιάζω τον κοντό, τον οποίο ενσαρκώνει ο Γιάννης Τσιμιτσέλης. Ουσιαστικά ανήκω στις κοπέλες εκείνες που πηγαίνουν με τους “χορηγούς” για διακοπές και παίζουν το παιχνίδι τους», λέει η Κατερίνα Δημητρόγλου στο «thema people».
Πλατεία Ταξίμ και Γέφυρα του Γαλατά
Mόνο που οι διακοπές στη νέα έκδοση της ταινίας δεν γίνονται στα Καμένα Βούρλα, αλλά στην όμορφη Κωνσταντινούπολη. Η Κατερίνα Δημητρόγλου, ως Λία, σέρνει από τη μύτη τον Γιάννη Τσιμιτσέλη από την πλατεία Ταξίμ στη Γέφυρα του Γαλατά και στο Μεγάλο Παζάρι. «Μέχρι και τον γύρο του Βοσπόρου τον βάζω να κάνει! (γελάει) Εκείνος μου συστήνεται σαν Κύπριος επιχειρηματίας και εγώ σαν Τουρκάλα. Ουσιαστικά, η σχέση μας, αν μπορείς να την πεις σχέση, βασίζεται σε ένα ψέμα», αποκαλύπτει η Κατερίνα Δημητρόγλου για την υπόθεση της ταινίας.
Δεν γνωρίζει ή, ακόμα καλύτερα, αδιαφορεί να μάθει αν είναι παντρεμένος. Θα γινόταν ποτέ εν γνώσει της το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση; «Οχι, σε καμία περίπτωση, εν γνώσει μου τουλάχιστον. Στη ζωή μου πάντα αφήνω παραθυράκια ανοιχτά, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα είμαι κάπως απόλυτη. Θεωρώ ότι στον έρωτα και στην αγάπη πρέπει να υπάρχει αποκλειστικότητα. Δεν θα με κάλυπτε μια τέτοια σχέση», απαντά η ηθοποιός.
Το καστ της σύγχρονης εκδοχής της ταινίας των 60s
Μοιραία γυναίκα
Οι σκηνοθέτες βλέπουν σε εκείνη μια μοιραία γυναίκα. Εκείνη άραγε αισθάνεται μοιραία στην προσωπική της ζωή; «Εννοείς αν νιώθω ότι αρέσω; Μέχρι στιγμής δεν είχα κάποιο πρόβλημα με αυτό (γελάει), αλλά μοιραία δεν μπορώ να πω ότι αισθάνομαι. Αυτό που μπορώ να πω για μένα είναι ότι δεν μπαίνω σε καλούπια, δεν είμαι δήθεν, αυτό που βλέπεις αυτό είμαι. Αυτό ίσως αρέσει πάνω μου, αλλά δεν ξέρω αν με κάνει και μοιραία», λέει στο «thema people».
Το θέμα της ταινίας είναι η απιστία και τα όριά της. Τι είναι απιστία για εκείνη: ένα φιλί, ένα ραντεβού, μια σκέψη ή η πράξη αυτή καθαυτή; «Πιστεύω ότι τις μεγαλύτερες απιστίες τις κάνουμε με το μυαλό μας. Οταν το μυαλό φύγει και πάει κάπου αλλού, δεν θα αργήσει πολύ να γίνει και η πράξη. Η απιστία, λοιπόν, ξεκινά από το μυαλό και θα ολοκληρωθεί όταν γίνει πια και η πράξη». Θεωρεί ότι η απιστία χαρακτηρίζει περισσότερο μια γυναίκα απ’ ό,τι έναν άντρα; «Θα έλεγα ότι στους άντρες η απιστία είναι πιο αποδεκτή. Βέβαια, αυτό δεν είναι δεδομένο για όλους. Αν έχεις συναισθήματα για έναν άντρα, δεν είναι εύκολο να αποδεχτείς μια απιστία του. Οι άντρες από τη φύση τους δεν είναι μονογαμικά όντα. Αλλά δεν σου κρύβω πως αν είμαι σε μια σχέση και μάθω ότι ο σύντροφός μου με έχει απατήσει, δεν ξέρω αν θα τον συγχωρήσω. Οταν υπάρχουν συναισθήματα αληθινά και έντονα, είναι πολύ πιο δύσκολο να τον συγχωρήσω», απαντά με ειλικρίνεια.
«Στην προσωπική σου ζωή, απ’ όσο γνωρίζουμε, έχεις μια ευτυχισμένη σχέση», της επισημαίνω. «Είμαι καλά», αρκείται να πει. Υπάρχει κάτι που τη δυσκόλεψε στη συμβίωση με τον σύντροφό της; «Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτό το θέμα. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, αυτή τη στιγμή μένω μόνη μου. Δεν συζώ πια. Παρ’ όλα αυτά είμαι καλά».
«Αν είμαι σε μια σχέση και μάθω ότι ο σύντροφός μου με έχει απατήσει,
δεν ξέρω αν θα τον συγχωρήσω», δηλώνει η Κατερίνα Δημητρόγλου
στο «thema people». Στη φωτογραφία, σε σκηνή της «Δικαίωσης»
Αυτή είναι η πρώτη φορά που μένει ουσιαστικά μόνη της, αφού μέχρι πρότινος έμενε μαζί με τους γονείς της. «Δεν είχα λόγο και να φύγω από τους δικούς μου. Οι γονείς μου είναι απίστευτοι άνθρωποι και δεν με έχουν πιέσει ποτέ για τίποτα. Είναι πολύ σημαντική αυτή η στήριξη. Σε αυτό θα ήθελα να τους μοιάσω. Αν ποτέ γίνω μητέρα, θα ήθελα να μη φορτώσω το παιδί με τα δικά μου όνειρα, αλλά να το δω να γίνεται ευτυχισμένο με τον δικό του τρόπο. Δεν λέω να μη δώσεις σε ένα παιδί τις βάσεις και τις αρχές σου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα ζήσει όπως θέλεις εσύ».
Ποιες είναι οι αρχές που δεν παραβαίνει ποτέ; «Είμαι αυτό που λένε ‘‘σταράτη’’. Αυτό δεν το αλλάζω πάνω μου. Ο,τι έχω να σου πω θα σου το πω. Πολλές φορές παρεξηγούμαι, αλλά δεν πειράζει. Οι δικοί μου άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά τι είμαι. Με καταλαβαίνουν. Να σου πω κάτι; Δεν με αφορά κιόλας να είμαι αρεστή, ούτε έχω κάποιον λόγο να αγχώνομαι για κάτι. Κοιμάμαι ήσυχα τα βράδια», απαντά ευθέως. Εχει εντοπίσει στοιχεία του χαρακτήρα της που θέλουν δουλειά; «Μπορεί να πνιγώ σε μια κουταλιά νερό. Και να αγχωθώ. Υπάρχει ένα τεράστιο άγχος που με κυνηγά, ακόμα και για μικροπράγματα. Ισως για τον λόγο αυτό να γοητεύομαι από δυναμικούς ανθρώπους».
Στην κουβέντα μας, η Κατερίνα τόνισε πολλές φορές πόσο αγαπάει το επάγγελμά της και πόσο χαίρεται για κάθε νέα της δουλειά. Φαίνεται να παίρνει ζωή μέσα από αυτό και, όπως λέει χαρακτηριστικά, δεν μπορεί να ζήσει μακριά ούτε από το θέατρο, ούτε από την τηλεόραση. Αραγε θα συμμετείχε σε μια δουλειά ακόμα κι αν υπήρχε ρίσκο ως προς τις πληρωμές; «Η αλήθεια είναι ότι στη "Δικαίωση" αντιμετωπίσαμε μεγάλο πρόβλημα όσον αφορά στις πληρωμές. Είχαμε θέματα! Ναι, θέλω μέχρι τα βαθιά μου γεράματα να κάνω αυτή τη δουλειά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνεται με εκμετάλλευση. Αυτή τη στιγμή το κύριο εισόδημά μου προέρχεται από αυτή τη δουλειά και αν δεν πληρώνομαι, θα αναγκαστώ να κάνω κάτι άλλο, χωρίς να το θέλω, μόνο και μόνο για να ζήσω. Δηλαδή τίθεται θέμα επιβίωσης. Ο,τι έχω καταφέρει μέχρι στιγμής το έχω κάνει μόνη μου. Και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό. Ξέρεις, είμαι πολύ πεισματάρα. Αν βάλω κάτι στο μυαλό μου, θα το κάνω».
