Επιστημονική Υπηρεσία Βουλής: Συνταγματικά προβληματικές οι διατάξεις για τους διαμεσολαβητές

Ισχυρό προβληματισμό για την συνταγματικότητα του νέου πλαισίου που καθιστά υποχρεωτική την διαμεσολάβηση για συγκεκριμένες δικαστικές υποθέσεις εκφράζει η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής στην έκθεσή της για το πολυνομοσχέδιο επισημαίνοντας πως θίγεται το κατοχυρωμένο δικαίωμα των πολιτών για δικαστική προστασία.

«Προβληματισμός δύναται να δημιουργηθεί, κατ’ αρχάς, ως προς το κατά πόσον η έκταση της υποχρεωτικής προσφυγής στη διαμεσολάβηση, οι ειδικότεροι όροι οι οποίοι διέπουν τη διεξαγωγή της, καθώς και το κόστος που αυτή συνεπάγεται, θίγουν το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα (άρθρο 20), αλλά και στα άρθρα 6 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και το άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων» αναφέρει χαρακτηριστικά το σχετικό απόσπασμα της έκθεσης.

Εκτός αυτού οι συντάκτες επισημαίνουν τον κίνδυνο της υπέρμετρης οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών που, καθώς με τις προωθούμενες κυβερνητικές διατάξεις υποχρεώνονται να προσφεύγουν σε διαμεσολαβητές για μια σειρά αστικών και εμπορικών διαφορών ακόμα και μικρής αξίας.

Συγκεκριμένα η Επιστημονική Υπηρεσία του κοινοβουλίου εξηγεί: «Επισημαίνεται, μάλιστα, ιδίως, ότι η παράσταση με πληρεξούσιο δικηγόρο, αλλά και η αμοιβή διαμεσολαβητή, η οποία είναι (εκτός ειδικότερων περιπτώσεων, περιοριστικώς αναφερόμενων στο άρθρο 194) κατ’ ελάχιστον 170 ευρώ για δύο ώρες, και για απασχόληση πάνω από δύο ώρες η ελάχιστη ωριαία αμοιβή είναι 100 ευρώ, δύναται να οδηγήσει σε υπέρμετρο για τον πολίτη κόστος της διαμεσολάβησης, καθώς νομοθετικώς καθορίζονται, εν προκειμένω, μόνο κατ’ ελάχιστον τα όρια αμοιβής των διαμεσολαβητών, όχι δε και τα μέγιστα όρια αυτών».

Τέλος, προβληματισμός εκφράζεται και για την ρύθμιση που προβλέπει την δυνατότητα σύστασης και λειτουργίας ενώσεων προσώπων ή προσωπικών εταιρειών με σκοπό την παροχή υπηρεσιών διαμεσολάβησης τονίζοντας: «Επειδή τα ανωτέρω νομικά πρόσωπα μπορεί να έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα, δεν αποκλείεται η απασχόληση των διαμεσολαβητών σε αυτά να υποκρύπτει σχέση εξαρτημένης εργασίας. Στην περίπτωση αυτή εγείρεται προβληματισμός για την πραγματική δυνατότητα του διαμεσολαβητή να ασκεί τα καθήκοντά του με αμεροληψία και ανεξαρτησία».