Ακρίβυναν 8% σε έναν μήνα τα στεγαστικά σε ελβετικό φράγκο

Η αβεβαιότητα  για την εξέλιξη του χρηματοδοτικού προβλήματος της Ελλάδος όλο  το προηγούμενο διάστημα, πέραν της  ανόδου των spreads, επηρέασε το ευρώ το οποίο υπέστη τη μεγαλύτερη πίεση των πέντε τελευταίων χρόνων.  

Τραπεζικοί κύκλοι εκτιμούν πως οι μεγάλες ευρωπαϊκές εξαγωγικές οικονομίες και κυρίως η  Γερμανία, ευνοούν στην παρούσα φάση την πίεση του ευρωπαϊκού νομίσματος για να βοηθήσουν τις εξαγωγές τους.

«Είναι απολύτως  σαφές πια, ότι ειδικά οι Γερμανοί, δεν θέλουν σκληρό ευρώ, διότι μόνον έτσι μπορούν να αυξήσουν τις εξαγωγές τους» επισημαίνει ανώτερο τραπεζικό στέλεχος, εκτιμώντας πως το επόμενο διάστημα θα δούμε να εκδηλώνεται «εμπορικός πόλεμος» μεταξύ ΗΠΑ – Ευρώπης. 

Σύμφωνα με τις  ίδιες εκτιμήσεις αναμένεται περαιτέρω  υποχώρηση του ευρώ έναντι του  δολαρίου αλλά και του ελβετικού  φράγκου το οποίο αναρριχήθηκε σε επίπεδα ρεκόρ έναντι του ευρώ εν μέσω εικασιών ότι η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας θα επιτρέψει την άνοδο του νομίσματος σε συνδυασμό με τη ζήτηση για ασφαλή περιουσιακά στοιχεία στη χώρα, της οποίας η οικονομία βελτιώνεται.

Από το 1,60 στο 1,43…

Στο πλαίσιο  ωστόσο των συναλλαγματικών πιέσεων, η ενίσχυση ειδικά του ελβετικού  φράγκου, επηρεάζει αρνητικά μεγάλο αριθμό κατόχων στεγαστικών δανείων που έχουν χρηματοδοτηθεί στο ελβετικό νόμισμα, προκειμένου να επωφεληθούν από τα πολύ ανταγωνιστικά επιτόκια. 

Η πλειοψηφία των  δανείων αυτών έχει συναφθεί την  προηγούμενη τριετία - τετραετία  όταν η ισοτιμία ευρώ – ελβετικού φράγκου κυμαινόταν γύρω στο 1,55 – 1,60. 

Η ενίσχυση του  φράγκου το τελευταίο διάστημα, που  οδήγησε την Τετάρτη 24/3 την ισοτιμία στα επίπεδα του 1,43 επηρεάζει  αρνητικά αφενός το ύψος των μηνιαίων δόσεων στα δάνεια αυτά, κάτι που  θα μπορούσε να θεωρηθεί πως αντισταθμίζεται εν μέρει από τη διαφορά του χαμηλότερου επιτοκίου.

Ωστόσο, η κυριότερη επίπτωση είναι πως η άνοδος της ισοτιμίας αυξάνει αναλογικά το άληκτο κεφάλαιο των δανείων σε ευρώ. 

Με βάση τις  εκτιμήσεις των τραπεζών, η ισοτιμία όχι μόνον δεν αναμένεται να επανέλθει στα επίπεδα που είχαν συναφθεί τα περισσότερα στεγαστικά δάνεια, αλλά προβλέπεται περαιτέρω υποχώρηση του ευρώ έναντι του δολαρίου και κατ’ επέκταση και έναντι του ελβετικού φράγκου. 

Θεωρείται πολύ πιθανό, το  ευρώ από 1,33 δολάρια χτες, και έχοντας ήδη καταγράψει μείωση κατά 6% περίπου, να προσεγγίσει το 1,20 – 1,25 δολάρια το αμέσως επόμενο διάστημα.

Όπως εκτιμούν  στα dealing rooms των τραπεζών, αυτό θα επηρεάσει ανάλογα και την ισοτιμία ευρώ – ελβετικού φράγκου που δεν αποκλείεται να διαμορφωθεί γύρω στο 1,37. 

Η μείωση του  ευρώ έναντι του ελβετικού, τον τελευταίο  μήνα κυμαίνεται γύρω στο 8% επιβαρύνοντας  ανάλογα τις υποχρεώσεις των  δανειοληπτών που αποπληρώνουν τα δάνειά τους στο ελβετικό νόμισμα, εξανεμίζοντας  ήδη τα επιτοκιακά οφέλη. 

Σημειώνεται ότι  όσοι από τους κατόχους στεγαστικών  δανείων σε ελβετικό νόμισμα, είχαν  προβλέψει στις δανειακές τους συμβάσεις  να καλυφθούν έναντι του συναλλαγματικού  κινδύνου, αγοράζοντας προστασία  από την τράπεζα, η οποία καλύπτει τον δανειολήπτη για συναλλαγματικές διαφορές είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω από 5% και μετά, είναι «προστατευμένοι» στην περίπτωση περαιτέρω υποχώρησης του ευρώ. 

Όμως για την μέχρι τώρα υποχώρηση και μέχρι η συναλλαγματική διαφορά να φθάσει ή να ξεπεράσει το 5%, έχουν ήδη επιβαρυνθεί στα δάνειά τους. 

Ακριβώς λόγω της  μεγάλης και απρόβλεπτης διακύμανσης, στα στεγαστικά δάνεια που τυχόν  συνάπτονται σήμερα σε ελβετικό φράγκο, τα επιτόκια του οποίου εξακολουθούν να είναι ανταγωνιστικότερα του  ευρώ, οι τράπεζες δεν προσφέρουν τη δυνατότητα της προστασίας έναντι του συναλλαγματικού κινδύνου, ακόμη κι αν το ζητήσει πελάτης. 

Η περαιτέρω  υποχώρηση του ευρώ έναντι του  ελβετικού, σημαίνει πως από τώρα και στο εξής, τη συναλλαγματική ζημιά την υφίσταται πλέον η τράπεζα, εφόσον έχει καλύψει μέσω της σύμβασης τον πελάτη, κάτι που θα επιβαρύνει ακόνη περισσότερο το κόστος των τραπεζών. 

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί πώς όσοι έχουν στεγαστικά ή άλλα δάνεια σε ελβετικό φράγκο, τα οποία λήγουν και η αποπληρωμή τους ολοκληρώνεται τους επόμενους μήνες, θα επιβαρυνθούν με αύξηση του κεφαλαίου δεδομένου ότι η μετατροπή της ολικής αποπληρωμής του δανείου γίνεται με την τρέχουσα ισοτιμία, γεγονός που σημαίνει πως και μόνον από την υποχώρηση του ευρώ, ο δανειολήπτης επιβαρύνεται τελικά με πρόσθετο κόστος.

Όσων τα  δάνεια λήγουν από την επόμενη  πενταετία και μετά μπορούν  να ελπίζουν πώς η ισοτιμία  θα προσεγγίσει τουλάχιστον τις  τιμές μετατροπής των δανείων  στη σύναψή τους, γλυτώνοντας  έστω την αύξηση του κεφαλαίου.