Χαρίλαος Πετρακάκος (P&P Marine Consultants): Γιατί η πυρηνική ενέργεια είναι ασφαλής για τα πλοία
Η συνεργασία ΗΠΑ - Κίνας - Ρωσίας - Γαλλίας για την παραγωγή ασφαλούς πυρηνικής ενέργειας ως εναλλακτικού καυσίμου και η εμπλοκή των Μπιλ Γκέιτς και Ελον Μασκ σε έναν αγώνα δρόμου τρισεκατομμυρίων δολαρίων
Στη ρότα για την πράσινη μετάβαση της ναυτιλίαςεντείνεται ο προβληματισμός ότι τα εναλλακτικά καύσιμα δεν θα μπορούν να παραχθούν σε μεγάλες ποσότητες ώστε να επιτευχθεί εγκαίρως ο στόχος της απανθρακοποίησης.
Οσο κυλάει ο χρόνος όλο και περισσότεροι αρχίζουν να σκέφτονται και να μελετούν τη φιλικότερη ίσως προς το περιβάλλον μορφή ενέργειας, η οποία όμως έχει δαιμονοποιηθεί.
Ο λόγος για την πυρηνική ενέργεια, η οποία εμφανίζεται ως πιθανό μέσο πρόωσης των πλοίων ή μέσο παραγωγής καυσίμων χωρίς άνθρακα.
Στον επιχειρηματικό – επενδυτικό στίβο της αξιοποίησης της πυρηνικής ενέργειας για εμπορικούς σκοπούς έχουν εισέλθει τον τελευταίο καιρό μεγάλα ονόματα της τεχνολογικής βιομηχανίας όπως ο Μπιλ Γκέιτς και ο Ελον Μασκ.
Η είσοδος των δύο αυτών μεγάλων επιχειρηματιών έκανε πολλούς να αναθαρρήσουν,οι οποίοι θεωρούν ότι βάζουν την εμπορική κοινότητα στο παιχνίδι της πυρηνικής ενέργειας σπάζοντας προκαταλήψεις δεκαετιών.
Το ενδιαφέρον και ολοένα πιο επίκαιρο θέμα της πυρηνικής ενέργειας στη ναυτιλία συζητήσαμε με τον κ. Χαρίλαο Πετρακάκο, ιδρυτή της P&P Marine Consultants, ναυπηγό με πολλά χρόνια πείρας. Συναντηθήκαμε στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιώς, περιστοιχισμένοι από θυρεούς ναυτιλιακών εταιρειών κρεμασμένους στους τοίχους, με θέα στο λιμάνι του Πειραιά.
Η συζήτηση άρχισε με την εισαγωγή στις έννοιες του net zero και του zero, για να καταλήξει στην ατομική ενέργεια και την από κοινού συνεργασία ΗΠΑ – Κίνας – Ρωσίας – Γαλλίας. Ναι, καλά διαβάσατε.
Κλείσιμο
«Στον δρόμο για το zero, την πλήρη απανθρακοποίηση της ναυτιλίας, υπεισέρχεται η πυρηνική ενέργεια. Αυτό είναι το μεγάλο, το δυνατό χαρτί», είναι τα πρώτα λόγια του κ. Πετρακάκου:
«Οι Κινέζοι έχουν ήδη ξεκινήσει τον καινούριο πυρηνικό αντιδραστήρα, Μolten Salt Reactor, ο οποίος είναι ασφαλής. Αυτός δεν έχει ενεργή ραδιενέργεια. Οταν παρουσιαστεί πρόβλημα, φεύγει το υγρό και πάει σε ειδικό δοχείο που υπάρχει μέσα στον αντιδραστήρα κι εκεί στερεοποιείται. Οι Κινέζοι τον δοκιμάζουν τώρα σε μια πόλη των 1.000 κατοίκων, όπου όλη η παροχή ενέργειας και θερμότητας θα προέρχεται από τον αντιδραστήρα, με προοπτική να φτιάξουν και για πόλεις των 100.000 κατοίκων και να συνεχίσουν. Οι Κινέζοι έχουν ξεκινήσει τη χρήση του πυρηνικού αντιδραστήρα, της πυρηνικής μπαταρίας πάνω σε αυτοκινούμενες φορτηγίδες τις οποίες μπορείς να τοποθετήσεις σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Εκείνοι το θέλουν για τις απόμακρες περιοχές τους».
– Είπατε αλάτι (salt); Kαλά άκουσα; Ναι, αλάτι. Είναι ένα μείγμα ως μέσο ψύξης. Και όταν γίνει ατύχημα δεν αφήνει τη ραδιενέργεια να ξεφύγει, όπως προανέφερα.
– Πρόκειται για καινούρια τεχνολογία; Κι όμως, όχι. Δεν είναι κάτι καινούριο. Αυτό τη δεκαετία του ’60 υπήρχε σε εργαστήριο του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ, το Oak Ridge National Laboratory του Αϊντάχο. Δεν άφησαν να αναπτυχθεί όμως το σχέδιο αυτό για έναν απλό λόγο: διότι με τη μέθοδο αυτή δεν μπορούσαν να παράγουν εμπλουτισμένο ουράνιο και πλουτώνιο για να κατασκευάσουν ατομικές βόμβες. Και προώθησαν τον Water Cool Reactor, με τον οποίο μπορούσαν να παράγουν εμπλουτισμένο ουράνιο και πλουτώνιο. Αρα ήταν μια καθαρά στρατιωτική απόφαση για το αν θα εξέλισσαν τον ασφαλή αντιδραστήρα Mοlten Salt Reactor ή τον Water Cool Reactor, όπως ήταν αυτοί στο Τσέρνομπιλ και τη Φουκουσίμα.
– Και τώρα τι συνέβη; Προσπέρασαν οι Κινέζοι τους Αμερικανούς; Οχι, δεν είναι τόσο απλό. Τώρα διαβάζουμε ότι το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ έχει δώσει μεγάλες χρηματοδοτήσεις στο εργαστήριο Oak Ridge National Laboratory να προχωρήσει με τον ασφαλή αντιδραστήρα Molten Salt Reactor. Αλλά θέλω να σας αποκαλύψω και κάτι άλλο: οι Κινέζοι συνεργάζονται μαζί με τους Ρώσους, τους Γάλλους και τους Αμερικανούς πάνω στον νέο ασφαλή πυρηνικό αντιδραστήρα. Η αμερικανική κυβέρνηση, όπως και οι ευρωπαϊκές, χρηματοδοτούν επίσης συμμαχίες εταιρειών (κονσόρτσιουμ) που με τα ερευνητικά εργαστήρια προσπαθούν να δημιουργήσουν πρωτότυπα αντιδραστήρων.
