100 % Μητσοτάκης: «Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία»

Διαβάζοντας τις τελευταίες ημέρες το βιβλίο Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια (τόμος Α: 1942 -1974) του δημοσιογράφου Αλέξη Παπαχελά αναρωτήθηκαν αν όλες αυτές οι ιστορίες θα μπορούσαν να κεντρίζουν – έστω και σε μικρό βαθμό- το ενδιαφέρον των σημερινών φοιτητών, των 20αρηδων του Πολιτικού της Νομικής ( όπως λέγαμε κάποτε) ή της Παντείου …

Η απάντηση μάλλον δεν είναι καθόλου εύκολη. Όπως μου έλεγε πρόσφατα ένας φίλος καθηγητής δέχθηκε ερωτήσεις από τους φοιτητές του για το τι ήταν η Μεταπολίτευση και το ποιος (επιτέλους!) είναι αυτός ο Μακάριος!

Αλλά, ας μην μείνουμε σε αυτά. Ας πάμε ένα βήμα παρακάτω. Το ενδιαφέρον των σημερινών 20αρηδων που αγνοούν την μεταπολεμική ιστορία της χώρας θα μπορούσαν να το κερδίσουμε – καθόλου εύκολα- και εμείς οι άνθρωποι των ΜΜΕ «λέγοντας» και γράφοντας ιστορίες από το παρελθόν που έρχονται και κουμπώνουν (και ίσως, να εξηγούν) τα σημερινά μας βάσανα…



Οι ιστορίες του Μητσοτάκη που επέλεξε ως γνήσιος επιτήδειος συλλέκτης ο Παπαχελάς θα μπορούσαν να βοηθήσουν στο μέτρο του δυνατού. Πάντως, αν είχε απέναντι μου ένα 20αρη από το Τμήμα ΜΜΕ του Παντείου ή του Πανεπιστημίου Αθηνών θα του διάβαζα ένα πολύ μικρό απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου (σελίδα 18). Γράφει ο Παπαχελάς: «Δύο φράσεις , μία που την άκουσα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για τη χώρα , όταν ανησυχούσα πολύ για το μέλλον της. Του είπα το γνωστό κλισέ: “Μήπως , Πρόεδρε, πρέπει να πιάσουμε πάτο για να ξαναπάρουμε τα πάνω μας;”. Μου απάντησε; “Παιδί μου, κάνε μου τη χάρη, σε αυτή τη χώρα, και ειδικά σε αυτή τη γειτονιά , δεν θα ψάχνεις ποτέ τον πάτο. Γιατί δεν ξέρεις ποτέ πόσο βαθύς μπορεί να είναι”. Η άλλη φράση, ήταν αυτή με την οποία με αποχαιρέτισε στο σπίτι του στη Ρηγίλλης στην τελευταία μας συνάντηση , λίγο πριν πεθάνει. “Αλέξη, θέλω ένα πράγμα να μην ξεχνάς ποτέ. Αυτή η χώρα όσο εύκολα χαλάει, τόσο εύκολα και φτιάχνει”». 

Ο Παπαχελάς στο βιβλίο του ξεκαθαρίζει εξ αρχής δύο πράγματα στον αναγνώστη: “Δεν είναι κανονική ιστορική έρευνα, δεν αποτελεί προϊόν διασταυρώσεων, αρχειακής αναζήτησης κλπ. Είναι η εξιστόρηση, οι κρίσεις, τα συμπεράσματα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για την ελληνική πολιτική Ιστορία μισού και παραπάνω αιώνα”. 

Διαβάζοντας το βιβλίο στάθηκα στις εξής ιστορίες που δίνουν άλλο χρώμα στις επίσημη εκδοχή της Ιστορίας. Η πρώτη έχει να κάνει με τον εκδότη Δημήτριο Λαμπράκη (τον εκδότη των εφημερίδων Τα Νέα και Το Βήμα). Η δεύτερη έχει να κάνει με την Μεταπολίτευση και την στάση του Κωνσταντίνου Καραμανλή απέναντι στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Οι κουβέντες του για την Κύπρο, τον Μακάριο και τους Τούρκους κάπου εκεί το μακρινό 1966.

Στο οπισθόφυλλο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος βρήκα ένα σημείωμα και το παραθέτω εδώ: “ Ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς ηγέτες της μεταπολεμικής Ελλάδας, η τρικυμιώδης διαδρομή του οποίου σημάδεψε τις πολιτικές εξελίξεις επί επτά δεκαετίες, αυτοβιογραφείται, αποφασισμένος να μην κρύψει τίποτα.

Βασισμένο στις προσωπικές συνεντεύξεις τις οποίες παραχωρούσε επί μία δεκαετία (2007-2016) ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στον δημοσιογράφο Αλέξη Παπαχελά, υπό τον όρο να δημοσιοποιηθούν μόνο μετά τον θάνατό του, το βιβλίο αυτό αποτελεί ίσως τη συγκλονιστικότερη πολιτική μαρτυρία που έχει εκδοθεί τις τελευταίες δεκαετίες.

Στις σελίδες του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν ξετυλίγει απλώς το συναρπαστικό αφήγημα της πορείας του, από τη συμβολή του στην αποφυγή εμφυλίου στην Κρήτη το 1943 και την πρώτη του είσοδο στη Βουλή το 1946 ("έκανα εκλογές χωρίς κουστούμι, με τη στολή του ανθυπασπιστή") ώς τον Ανένδοτο Αγώνα και την Αποστασία, και από τη Δικτατορία και τη Μεταπολίτευση ως την πρωθυπουργία του, αλλά μοιράζεται και τη βαρύνουσα άποψη του για όλα και για όλους έως το 2014.

Με τον χαρακτηριστικό του λόγο, αυτό το μοναδικό, ρέον μείγμα απλής καθαρεύουσας και κρητικής καθομιλουμένης, αναδεικνύεται ολοζώντανη η ταραγμένη πολιτική ιστορία της Ελλάδας και σκιαγραφούνται με αμείλικτη ακρίβεια οι πρωταγωνιστές της.

Το βιβλίο αυτό αποκαλύπτει, συναρπάζει, σοκάρει, προβληματίζει. Πέρα από σημαντική πολιτική παρακαταθήκη, πέρα από βιβλίο αποκαλύψεων, είναι μια συγκλονιστική αποτύπωση της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της πατρίδας μας, σκιαγραφημένη από έναν εξαιρετικά διορατικό, ρεαλιστή και σημαντικό πολιτικό, που διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο τα τελευταία εβδομήντα χρόνια της ιστορίας της”.