Σπήλιος Λιβανός

Όταν στις 28 του Μαΐου  του 1978 ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, κόντρα στις αντιλήψεις της τότε αντιπολίτευσης,  υπέγραφε τη συνθήκη ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ελάχιστοι  είχαν συνειδητοποιήσει τα οφέλη που θα αποκόμιζε η χώρα μας στο μέλλον. Μια συμφωνία που η αρχή της βρίσκεται στο 1961, όταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης τη Συμφωνία Σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα.   


Η ΕΕ αποτελεί ένα σπουδαίο επίτευγμα για τη διασφάλιση της κοινής προόδου, της αλληλεγγύης και της ειρήνης μεταξύ των λαών της γηραιάς ηπείρου.  Η σύγχρονη ιστορία  αναδεικνύει εύγλωττα τη σημασία της ευρωπαϊκής οικογένειας, μέσα από τις δράσεις που έχουν υλοποιηθεί αλλά και τα δεινά που έχουν αποφευχθεί. Το εγχείρημα αυτό, που ξεκίνησε με  περιορισμένο αριθμό κρατών και ενώ οι πληγές του Β’ παγκοσμίου Πολέμου ήταν ακόμα ανοικτές, στέφθηκε με επιτυχία και διευρύνθηκε. 


Σήμερα, τα περισσότερα κράτη της Ευρώπης ενστερνίζονται τις ίδιες αξίες, έχουν κοινές εμπειρίες και παρόμοιες φιλοδοξίες. Η επιτυχία, άλλωστε, της ΕΕ εδράζεται κυρίως στο γεγονός ότι οι αξίες πάνω στις οποίες έχει δομηθεί, είναι πανανθρώπινες και αποτελούν τα ισχυρότερα θεμέλια για την ανάπτυξη και την εξέλιξη των κοινωνιών: Ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα,  στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και στις διεθνείς συνθήκες, η προάσπιση της δημοκρατίας, η διατήρηση της ειρήνης, το κράτος δικαίου, οι ατομικές ελευθερίες, η ελεύθερη οικονομία, η αλληλεγγύη και η ισότητα. 


Αναντίρρητα η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα σήμερα βρίσκονται σε καλύτερη θέση από ό,τι πριν από την ύπαρξη της ΕΕ ως ευρωπαϊκή οργανική οντότητα. Ωστόσο, ακόμα και οι πιο ευρωπαϊστές, παραδεχόμαστε ότι έχουμε πολλά και σημαντικά βήματα να κάνουμε μέχρι την αποκαλούμενη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Μέχρι να κάνουμε πράξη τα οράματα μεγάλων Ευρωπαίων ηγετών όπως ο Σουμάν, ο Ντε Γκώλ, ο Καραμανλής. Και εκείνο που πρέπει να ενδυναμωθεί πάνω από όλα είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Όχι μόνο στην οικονομία, αλλά  και στην εξωτερική πολιτική. Η Ευρώπη πρέπει να κάνει κτήμα της την κοινή εξωτερική πολιτική και να είναι έτοιμη να προασπίσει κάθε γωνιά των συνόρων της, όπου κι αν βρίσκονται και όποιος και αν τα απειλεί.

 

Στα χρόνια που πέρασαν κύριο μέλημα της ΕΕ ήταν η οικονομική σύγκλιση, για την οποία πρέπει να γίνουν ακόμα πολλά βήματα ώστε να επιτευχθεί ο τελικό στόχος. 


 Από το ξεκίνημα του εγχειρήματος της ενωμένης Ευρώπης έως σήμερα, όμως, η πρώτη και καθοριστική κοινή πολιτική, υπήρξε σταθερά η αγροτική. Διατυπώθηκε από πολύ νωρίς, ήδη από το 1962, με βάση τους στόχους που έθετε η Συνθήκη της Ρώμης. Έκτοτε, μετεξελίχθηκε, αναθεωρήθηκε και εκσυγχρονίστηκε. 


Τα τελευταία 40 χρόνια, η χώρα μας έχει επωφεληθεί πολλαπλά από τους κοινοτικούς πόρους για τον αγροτικό τομέα. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ε.Ε., το συνολικό ποσό που έχει λάβει η Ελλάδα από την ένταξή της στην Κοινότητα (1981) έως και το 2020 από πόρους της ΚΑΠ ανέρχεται σε 95,07 δις ευρώ.


Σήμερα, διαπραγματευόμαστε τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ για το 2023-27, με κεντρικούς άξονες την πράσινη ανάπτυξη και την ψηφιοποίηση του γεωργικού τομέα. Τα 19,5 δις ευρώ που θα λάβει η χώρα μας αποτελούν μία εξαιρετική ευκαιρία για τη μετεξέλιξη του παραγωγικού μοντέλου του αγροδιατροφικού τομέα μας και την προσαρμογή του στα ζητούμενα της νέας εποχής, με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων μας. 


Η Ελλάδα μετέχει σε μία ομάδα χωρών με έναν κοινό στόχο: Να καταλήξουμε το συντομότερο σε συμφωνία για τη νέα ΚΑΠ. Δίνουμε μάχη. Ο αγροτικός κόσμος δεν μπορεί να χάσει χρόνο, έχουμε πιεστεί πολύ από την πανδημία αλλά κι από φυσικές καταστροφές.  Χρειαζόμαστε μια ΚΑΠ βιώσιμη, πράσινη, αλλά και σε ισορροπία με τις ρεαλιστικές λύσεις που απαιτούν τα άμεσα προβλήματα. 


Η ένταξή μας στην ΕΕ έχει δώσει και  εξακολουθεί να δίνει στην πατρίδα μας εξαιρετικές ευκαιρίες, που  είμαστε αποφασισμένοι να αξιοποιήσουμε στο έπακρο. 


Σίγουρα, μένουν ακόμα ανεπίλυτα ζητήματα που αφορούν στην οργάνωση και στην λειτουργία της Ε.Ε.  Όμως με πίστη στο κοινό ευρωπαϊκό όραμα, τα προβλήματα αυτά μπορούν μέρα με τη μέρα να αμβλύνονται.  Άλλωστε, το όλο ευρωπαϊκό εγχείρημα, αποτελεί ένα αέναο ενοποιητικό εγχείρημα. 

 Σε αυτή την κοινή προσπάθεια, πάντα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας το ρητό <<ubi concordia, ibi victoria>>, δηλαδή «όπου ενότητα, εκεί η νίκη». Η ενότητα βρίσκεται στην ΕΕ και το μέλλον της Ελλάδος μπορεί να είναι φωτεινό και αισιόδοξο στους κόλπους της. Ας είναι αυτά τα 40 χρόνια μόνο η αρχή του ευρωπαϊκού μας ταξιδιού. 


*Ο Σπήλιος Λιβανός είναι υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και βουλευτής Αιτωλοκαρνανίας της ΝΔ