Σααντέτ Ακσόι: Η Τουρκάλα καλλονή έχει και ελληνικό αίμα...

Γύρω από τη Σααντέτ Ακσόι υπάρχει μια αύρα μοιραίου, σαν να μην είναι τίποτα τυχαίο σε ό,τι την αφορά ή συμβαίνει στην καριέρα της. Είτε εμφανίζεται στη διεθνή παραγωγή «Γεννημένοι ξανά», που προβάλλεται αυτόν τον καιρό στην Ελλάδα, είτε πρωταγωνιστεί στην πολυβραβευμένη τριλογία ταινιών του Σέμι Καπλάνογλου, ακόμη και όταν συμμετέχει στον «Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή», η αιθέρια Ακσόι εκπέμπει μια ακαταμάχητη δύναμη σαγήνης. Ενα μικρό δείγμα της μαγείας της είναι ότι στη διάρκεια της συνέντευξης και ενώ εκείνη περιέγραφε πώς προσπαθεί να εμβαθύνει βιωματικά στους ρόλους της, τη συζήτηση διέκοψε η δυνατή μουσική μιας μπάντας που έκανε πρόβες. Ηταν ακριβώς η στιγμή που η Σααντέτ έλεγε πως έμαθε τρομπέτα για τις ανάγκες της ταινίας.

-Πώς ήταν η εμπειρία του «Γεννημένοι ξανά» και η συνεργασία σου με την Πενέλοπε Κρουζ, τον Εμίλ Χιρς και το Σέρτζιο Καστελίτο;

Η αλήθεια είναι ότι μέσα από το «Γεννημένοι ξανά» ξαναγεννήθηκα και εγώ κατά κάποιον τρόπο. Το να λαμβάνω μέρος σε μια ταινία με τόσο σημαντικούς ηθοποιούς, αλλά και άλλους, λιγότερο γνωστούς, είναι κάτι μοναδικό - και όχι επειδή εκείνοι είναι γνωστοί διεθνώς, αλλά διότι είναι πολύ καλοί ηθοποιοί. Ηταν επίσης εξαιρετικό το ότι ο Σέρτζιο Καστελίτο έπαιζε και σκηνοθετούσε ταυτόχρονα. Ενιωσα σαν φοιτήτρια ξανά, αλλά και επαγγελματίας ηθοποιός την ίδια στιγμή, καθώς βρέθηκα ανάμεσα σε τόσο έμπειρους συναδέλφους, συνειδητοποιώντας πόσα πράγματα πρέπει να μάθω ακόμη. Και δεν ήταν λίγα αυτά που έμαθα. Επίσης, ξεπέρασα τον εαυτό μου σε κάτι ακόμα: σε κάποια σκηνή της ταινίας έπρεπε να παίξω τρομπέτα και προκειμένου να το κάνω όσο πιο ρεαλιστικά γινόταν έκανα ειδικά μαθήματα. Το αρχικό σενάριο περιελάμβανε πολλές σκηνές όπου έπαιζα τρομπέτα, αλλά στο τελικό μοντάζ διατηρήθηκε μόνο μία σκηνή. Παρ’ όλα αυτά, το έκανα. Εκτός αυτού, το να είσαι δίπλα στην Πενέλοπε και τον Εμίλ, τους οποίους τόσο πολύ εκτιμώ, ήταν μια σπουδαία ευκαιρία για μένα.

-Το «Γεννημένοι ξανά» ταξίδεψε σε διάφορα φεστιβάλ (Τορόντο, Σαν Σεμπαστιάν κ.ά.), ενώ προβλήθηκε σε πολλές χώρες με μεγάλη εμπορική επιτυχία. Υστερα από εννέα μήνες που έχουν μεσολαβήσει, πώς νιώθεις γι’ αυτή την ταινία;  

Εξακολουθώ να είμαι ενθουσιασμένη. Είναι μια πολύ αξιόλογη ταινία στην καριέρα μου και ο χαρακτήρας που υποδύθηκα ήταν πολύ σημαντικός για μένα ως ηθοποιό. Παρακολουθώ διαρκώς τι γράφεται στο Διαδίκτυο και στο Twitter, διαβάζω τις κριτικές και τις σκέψεις του κοινού που τη βλέπει για πρώτη φορά. Θεωρώ απίθανο και εξαιρετικό ότι τόσο καιρό μετά την πρώτη προβολή έχω κάτι να περιμένω από το «Γεννημένοι ξανά». Αυτή η ταινία είναι σαν κύμα - αυτή, όμως, δεν είναι και η μαγεία του σινεμά;

-Είσαι μια Τουρκάλα ηθοποιός. Δεν νιώθεις παράξενα όταν αναγκάζεσαι να ερμηνεύεις ρόλους σε άλλες γλώσσες;  

Αντιθέτως, το βρίσκω περισσότερο γοητευτικό - αν και η υποκριτική είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη μητρική γλώσσα κάθε ηθοποιού. Η γλώσσα μας είναι ο δεσμός μας με τα συναισθήματά μας, παρόλο που κάποια πράγματα εξελίσσονται με την προσπάθεια. Σπούδασα Υποκριτική στη Νέα Υόρκη και εκεί όλα τα μαθήματά μας ήταν στα αγγλικά, γι’ αυτό και έχω κάποια αυτοπεποίθηση με την ικανότητά μου να υποδυθώ κάτι, π.χ., στα αγγλικά. Φυσικά, υπάρχουν στιγμές που η γλώσσα μου έχει τη σωστή απάντηση στο συναίσθημα που έχω κληθεί να αποδώσω. Σε αυτές τις περιπτώσεις κάνω ένα μαγικό πέρασμα του συναισθήματος στην ψυχή μου και απλώς αφήνω στην άλλη γλώσσα τις ατάκες μου.

-Στην ελληνική TV προβάλλονται πολυάριθμες τουρκικές σειρές. Εσύ, καθώς είχες συμμετάσχει στην πιο επιτυχημένη από αυτές, τον «Σουλεϊμάν», πώς κρίνεις το φαινόμενο των τουρκικών σίριαλ εκτός Τουρκίας;

Αυτή τη στιγμή η τουρκική βιομηχανία τηλεοπτικών σίριαλ βρίσκεται στην ακμή της και οι παραγωγοί καταφέρνουν να τις πουλούν σε όλο τον κόσμο. Αυτό, έστω και εμμέσως, υποστηρίζει τον τουρκικό κινηματογράφο, εφόσον πολλοί ηθοποιοί και σκηνοθέτες κερδίζουν αρκετά χρήματα. Κατά συνέπεια αποκτούν τη δυνατότητα να δημιουργούν κινηματογραφικές ταινίες υπό διαφορετικούς όρους ποιότητας ή να επενδύουν εκεί τα χρήματά τους. Ωστόσο, όσοι από εμάς εργαζόμαστε στην τηλεόραση, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Φοβάμαι ότι τα σίριαλ θα αποδειχτούν μια περαστική μόδα. Στην Τουρκία μάς αρέσουν τα μοδάτα πράγματα γενικώς και όταν κάτι είναι του συρμού, όλοι μιλούν γι’ αυτό, παριστάνουν τους ξετρελαμένους, όμως το ενδιαφέρον σταδιακά ξεθωριάζει. Θα ήθελα πραγματικά η τηλεοπτική βιομηχανία να συνεχίσει να έχει μια δυναμική πορεία με σταθερές βελτιώσεις.

-Τελικά δηλαδή, τα τουρκικά σίριαλ είναι μόδα;

Ναι, είναι μόδα, όμως για εμάς, τους Τούρκους, είναι στο χέρι μας να την κοντρολάρουμε. Δεν πρέπει να λιμνάσει, οφείλουμε να κάνουμε ανανεώσεις, να προσθέτουμε νέα στοιχεία, να εξελίσσουμε τα συστατικά που χρησιμοποιούμε, να υποστηρίζουμε άμεσα τη βιομηχανία, να βάλουμε θεμέλια. Αυτό είναι η δική μας ευθύνη.

-Υπάρχει μια τάση πολιτιστικών ανταλλαγών -που ίσως να στηρίζονται και στη μόδα-, καθώς Ελληνες ηθοποιοί καταλήγουν σε κεντρικούς ή δευτερεύοντες ρόλους σε τουρκικές σειρές. Πιστεύεις ότι είναι μια προσπάθεια που καταβάλλει η Τουρκία ώστε να υπάρξει προσέγγιση ανάμεσα στους δύο λαούς;  

Ελληνες και Τούρκοι έχουμε πολλές ομοιότητες μεταξύ μας, είμαστε ίδιοι άνθρωποι που ζούμε διαφορετικές καταστάσεις. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κάτι που να χωρίζει τους Ελληνες και τους Τούρκους, διότι είμαστε γείτονες και συμβιώναμε στον ίδιο τόπο για πάρα πολλά χρόνια, υπάρχουν στενοί δεσμοί φιλίας. Φαντάζομαι ότι το μίσος είναι μέρος ενός καλοστημένου παιχνιδιού, υπάρχει ένα κομμάτι κρυφό και ανείπωτο - αν και νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν εξομαλυνθεί, με εξαίρεση τους παραδοσιακά στενόμυαλους. Αν εξαιρέσεις αυτούς, εγώ έχω έρθει τόσες φορές στην Ελλάδα και πάντα μου επιφυλάσσουν εξαιρετικά ανοιχτόκαρδη υποδοχή. Οι Ελληνες είστε ένας καλοσυνάτος λαός, ιδιαίτερα φιλόξενος, κάτι που θεωρώ πως ισχύει εξίσου και για εμάς. Οταν συναντώ έναν Ελληνα στην Τουρκία είναι σαν να συναντώ έναν ντόπιο.

-Υπάρχει κάτι που θυμάσαι ιδιαίτερα από τις επισκέψεις σου στην Ελλάδα;

Μία από τις καλύτερες φίλες μου έχει παντρευτεί Ελληνα και κατοικεί τουλάχιστον επτά χρόνια τώρα στην Ελλάδα, έχει μάθει τέλεια ελληνικά κ.τ.λ. Χάρη σε αυτή, λοιπόν, έχω μάθει άπειρα πράγματα γύρω από τη χώρα, την κουλτούρα και τους Ελληνες. Εχω ταξιδέψει σε πολλά ελληνικά νησιά, μάλιστα σε ένα από αυτά, τη Χίο, είχα μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία: ήμουν εκεί με πολύ στενούς φίλους και βέβαια με την Τουρκάλα κολλητή μου. Εκείνη καθόταν σε μια καφετέρια όπου έπινε τον χυμό της και έτρωγε κάτι όταν την πλησίασα και πριν από οτιδήποτε άλλο μού λέει: «Ξέρεις, ό,τι τρώω και πίνω τώρα είναι κερασμένο». Οταν τη ρώτησα «γιατί;» εκείνη μου απάντησε: «Οταν είπα στον ιδιοκτήτη του κέντρου ότι είμαι από την Τουρκία, με κέρασε ό,τι είχα παραγγείλει».

-Η δική σου σχέση με την Ελλάδα ποια είναι;

Ο παππούς μου, από την πλευρά της μητέρας μου, καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και έφτασε στην Τουρκία με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Αρα, κατά κάποιον τρόπο, τρέχει ελληνικό αίμα στις φλέβες μου.