Βενιζέλος: Τρεις φορές ήρθα αντιμέτωπος με το αίτημα για Grexit

Αθέατες πτυχές της δεκαετούς δημοσιονομικής και πολιτικής κρίσης που βίωσε η Ελλάδα φέρνουν στην επιφάνεια οι «Εκδοχές Πολέμου 2009-2022», το νέο βιβλίο του πρώην Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου, που παρουσιάστηκε σήμερα παρουσία πλήθους εκπροσώπων του πολιτικού, επιχειρηματικού και ακαδημαϊκού κόσμου της χώρας.

Με ικανή χρονική απόσταση από τα καθοριστικά εκείνα γεγονότα για την νεώτερη ελληνική ιστορία, ο Ευάγγελος Βενιζέλος αφηγήθηκε στο δημοσιογράφο, Γιώργο Κουβαρά άγνωστα περιστατικά της ελληνικής κρίσης, μυστικά ραντεβού και παρασκηνιακές συνεννοήσεις, ώστε να αποφευχθεί τελικά η έξοδος της χώρας από τη ζώνη του Ευρώ.

Αναφερόμενος στα όσα βίωσε κατά τη διάρκεια των Κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, «στο βιβλίο αυτό υπερασπίζομαι και τις 3 κυβερνήσεις και το έργο τους» τόνισε ο κ. Βενιζέλος, σχολιάζοντας μάλιστα πως με τον πρώην Πρωθυπουργό -και παρόντα στην παρουσίαση του βιβλίου- Αντώνη Σαμαρά, συγκροτούν πλέον την έννοια «Σαμαροβενιζέλοι».

Κορύφωση, άλλωστε, της συμμαχικής διακυβέρνησης εκείνης της περιόδου αποτέλεσε η μυστική συνάντηση του πρώην ΥΠΟΙΚ της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και του Γεργκ Άσμουσεν με τον τότε Έλληνα Υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Γιώργο Ζανιά τον Σεπτέμβριο του 2011 στο Βρότσλαβ της Πολωνίας, όπου ο κ. Σόιμπλε κάλεσε τον κ. Βενιζέλο να συζητήσουν για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, σε ένα υπόγειο μπαρ του ξενοδοχείου «Μονοπόλ».

Στην πραγματικότητα, ήταν τρεις οι φορές που ετέθη στον κ. Βενιζέλο θέμα Grexit, όπως ο ίδιος περιέγραψε, αρχής γενομένης από τον Ιούλιο του 2011 στο Βερολίνο, αλλά και μετά το Βρότσλαβ, στη φθινοπωρινή Σύνοδο του ΔΝΤ το ίδιο έτος, όπου πρωτοσυναντήθηκε με τον Μάριο Ντράγκι.

Σύμφωνα με τον πρώην ΥΠΟΙΚ, ο ίδιος βρέθηκε αντιμέτωπος με τρία «σενάρια» για την Ελλάδα, η οποία αποτέλεσε «εργαστήρι» για τη δημοσιονομική τελειοποίηση της ΕΕ: δημοσιονομική προσαρμογή, εκχώρηση της διακυβέρνησης στην τρόικας και στο βάθος στο ΔΝΤ ή έξοδος από την Ευρωζώνη.

Χαρακτηρίζοντας ως «ιστορική τομή το 2010», ο κ. Βενιζέλος εξήγησε ακόμη πως «στην περίοδο 2010-2019 δοκιμάστηκε η Μεταπολίτευση», η οποία «άντεξε με πάρα πολύ κόστος». Ως προς την ευθύνη των πολιτών απέναντι στη δημοσιονομική εκτροπή, παρατήρησε ότι «ότι πολιτικοί διαχειριστές έχουν βουνά ευθύνης, αλλά ένας κόκκος άμμου αθροίζεται στις εκλογές και στην Μεταπολίτευση ποτέ δεν ψηφίστηκε άπαξ μια επιλογή», σχολιάζοντας στην ίδια κατεύθυνση πως «δεν ενεργούσαμε εναντίον του ελληνικού λαού ή της βούλησης», καθώς «λησμονείται η εντολή που χορηγήθηκε στις εκλογές του 2012» στην αρχικά τρικομματική και μετέπειτα δικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Ως προς το προσωπικό κίνητρο πρωταγωνιστικής εμπλοκής στην ελληνική περιπέτεια της κρίσης χρέους, «δεν το ξέρει κανείς αυτό, αυτό κρίνεται επί του αποτελέσματος» απάντησε ο κ. Βενιζέλος, προσθέτοντας πως «όταν ο βραχύς και ο μακρός χρόνος ενώνονται, πρέπει να αποφασίσεις αν θα μετάσχεις ή όχι».

Ανάμεσα στις αποκαλύψεις εκείνης της περιόδου, ο κ. Βενιζέλος ανακάλεσε στην μνήμη του το Υπουργικό Συμβούλιο λίγο πριν τη Συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ το Σεπτέμβριο του 2010, όταν «έπρεπε να δώσουμε μια λύση πρακτική, με δημοσιονομικό αποτέλεσμα» προς την τρόικα, καταλήγοντας στο ΕΤΥΔΕ σε ένα τραπέζι του «Μακεδονία Παλλάς» με το Γιώργο Ζανιά.

Με φόντο την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας, ο πρώην Υπουργός σημείωσε πως «πιστεύω ότι αυτός είναι πραγματικός αναστοχαστικός εορτασμός της Μεταπολίτευσης. Να συνειδητοποιήσουμε τι έχει συμβεί», καθώς «στην πραγματικότητα, βέβαια, κανείς δεν θέλει να θυμάται την οικονομική κρίση», όπως είπε, αφού «κανείς δεν θέλει να έχει το βάρος της δημοσιονομικής επίγνωσης». Ακόμη, εκτίμησε πως «η Δημοκρατία παράγει λαϊκισμό λόγω της περιοδικότητάς της», δηλαδή των εκλογών, συμπληρώνοντας ότι «αυτό το δίλημμα μεταξύ ιστορίας και συγκυρίας, αυτή η σχέση δημοκρατίας και λαϊκισμού στην πραγματικότητα συμπυκνώνεται στο δημοσιονομικό ζήτημα».

Αναφερόμενος ειδικά στον πρώην Πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, «Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε τεράστια υπέρβαση μαζί με το κόμμα του, αναλαμβάνοντας την ευθύνη» εξήγησε ο κ. Βενιζέλος, «ξέροντας ότι θα εφαρμόσει μια πολιτική που είναι εργοστάσιο παραγωγής κόστους πολιτικού», ενώ «θα μπορούσαμε να είχαμε ανεβάσει μια δική μας ροκ όπερα» σχολίασε ο πρώην Υπουργός, με φόντο το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης του 2015.

«Παραδώσαμε όρθια τη χώρα, ζήσαμε τη διακινδύνευση του πρώτου εξαμήνου», την οποία ο πρώην Υπουργός Οικονομικών χαρακτήρισε «αδιανόητη», ενώ κατέληξε προβλέποντας ότι «ο πόλεμος θα κριθεί όχι στην Ουκρανία, αλλά στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών. Θα κριθεί εντός των θεσμών και των μηχανισμών της αμερικανικής Δημοκρατίας».

Από πλευράς του, ο Γιώργος Ζανιάς, ο οποίος αποτέλεσε το «alter ego» του Ευάγγελου Βενιζέλου ως επικεφαλής του ΣΟΕ όλο το διάστημα της δημοσιονομικής κρίσης, έφερε στην επιφάνεια προσωπικές πτυχές των δύσκολων εκείνων στιγμών, λέγοντας για τις Κάννες ότι «ζήλεψα πολλές φορές, αλλά αυτή τη φορά ιδιαίτερα τον Ευάγγελο Βενιζέλο γιατί άκουγε τα γαλλικά του Σαρκοζί στα γαλλικά» θέλοντας να αποτυπώσει την κρισιμότητα των στιγμών για την Ελλάδα, ενώ μετέφερε προς το κοινό άγνωστες λεπτομέρειες για τα όσα συνέβησαν στο Βρότσλαβ της Πολωνίας.

«Όλοι αναρωτιόντουσαν τι έκαναν οι Γερμανοί στους Έλληνες εκεί κάτω»

«Όταν φύγαμε (σ.σ από το ραντεβού με τον Σόιμπλε), για να φανταστείτε τη σκηνή, και λυπάμαι δεν είχαμε το Λάνθιμο, ανεβαίναμε στο ισόγειο του ξενοδοχείου «Μονοπολ», όπου ήταν συγκεντρωμένες οι υπόλοιπες 26 αντιπροσωπείες των χωρών – μελών της ΕΕ, όπως διηγήθηκε ο κ. Ζανιάς. «Εμείς σκυθρωποί, δεν ξέρω και τι χρώμα είχαμε. Όλοι αναρωτιόντουσαν τι έκαναν οι Γερμανοί στους Έλληνες εκεί κάτω» ανέφερε και πρόσθεσε ότι μαζί με τον κ. Βενιζέλο «και εμείς σε μια άκρη, στην εθνική μας μοναξιά, να προσπαθούμε να συνέλθουμε. Εκεί ο Βαγγέλης Βενιζέλος πήρε τηλέφωνο τον Πρωθυπουργό, γιατί ξέραμε πως ό,τι έλεγε ο Σόιμπλε, σε λίγους μήνες γινόταν πολιτική της ευρωζώνης. Τον βρήκε τον Πρωθυπουργό καθοδόν προς την Αμερική και τον γύρισε πίσω», συμπλήρωσε ο κ. Ζανιάς.

Μάλιστα, σχολίασε για τους λόγους που η συνάντηση αυτή κρατήθηκε μυστική πως «αν την είχαμε δημοσιοποιήσει, το «lets talk for the exit of Greece», την επόμενη ημέρα θα είχαν αδειάσει οι τράπεζες».

Από πλευράς του ο συγγραφέας, Χρήστος Χωμενίδης εκτίμησε ως το πιο δραματικό επεισόδιο αυτό στο Βρότσλαβ της Πολωνίας, σχολιάζοντας πως «τότε έζησε ο Βενιζέλος μαζί με το Ζαννιά τις προσωπικές τους Θερμοπύλες». Για τον πρώην Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης υπενθύμισε ότι είναι «παιδί της Μεταπολίτευσης», όπως και «κάθε άλλο παρά πορφυρογέννητος, κάθε άλλο παρά γόνος», ενώ υποστήριξε ότι «η απάντηση για την ελληνική τραγωδία έχει βεβαία χρονολογία. Από το 2007-2009 τα δημονομικά στοιχεία της χώρας επιδεινώθηκαν ραγδαία». Επιπλέον, ο κ. Χωμενίδης σχολίασε ότι η «Ελλάδα αντιλαμβανόταν την ΕΕ ως το κέρας της αμάλθειας» λόγω και της εισροής κοινοτικών πόρων επί τρεις δεκαετίες, ενώ ως προς τη συμβολή του Ευάγγελου Βενιζέλου στην αντιμετώπιση της κρίσης παρατήρησε ότι ο πρώην Υπουργός «αποφάσισε χωρίς ταλαντεύσεις «να πέσει στη φωτιά» για τη σωτηρία της πατρίδας, όπως ο ίδιος το αντιλαμβανόταν».

«Η ιδέα της καταγραφής των γεγονότων της δεκαετίας 2009-2019 ήταν πάντα μια μεγάλη πρόκληση» ανέφερε ο Γιώργος Κουβαράς, ο οποίος συνομιλεί στις «Εκδοχές Πολέμου 2009-2022» με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, περιγράφοντας πως η μεταξύ τους συζήτηση διήρκεσε 10 ώρες επί 2 ημέρες, με αποτέλεσμα να «γυρίζεις στο σπίτι και έχεις την εντύπωση ότι μόλις τελειώνεις τις εξετάσεις για το πτυχίο», κατέληξε.