Θάνος Μικρούτσικος: Προσπαθώ να μη σκέφτομαι το βαρύ όνομα που κουβαλάω, δήλωσε ο γιος του

Τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται το όνομα που κουβαλά παρουσίασε ο γιος του Θάνου Μικρούτσικου στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη.

Ο Στέργιος Μικρούτσικος που κάνει τα δικά του βήματα στον χώρο της υποκριτικής επισήμανε ότι επιδιώκει να εστιάζει στους δικούς του στόχους. Αν και η σκέψη της σύγκρισης τον απασχολεί, δεν την αφήνει να τον αποθαρρύνει και να τον κρατά πίσω.

«Προσπαθώ να μη σκέφτομαι το βαρύ όνομα που κουβαλάω και να επικεντρώνομαι στη δουλειά μου και σε αυτό που μου αρέσει. Όλοι οι άνθρωποι έχουν μεγαλώσει με κάποιους γονείς και έχουν πράγματα να διαχειριστούν. Εγώ προσωπικά να το κάνω πιο προσωπικά. Προσπαθώ να μη δίνω τόση σημασία γιατί πάντα κάποιος θα έχει κάτι να πει πάνω σε αυτό, είναι πράγματα που με αγχώνουν και με κάνουν να σκέφτομαι αν αξίζω», είπε χαρακτηριστικά στην εκπομπή «Καλημέρα είπαμε;», το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου.

«Είχα πολύ όμορφες στιγμές μέσα σε συναυλίες, μέσα σε παραστάσεις. Ήρθα σε επαφή με πολύ όμορφα πράγματα που μου άλλαξαν τη ζωή», πρόσθεσε στη συνέχεια.

Δείτε το βίντεο με τη συνέντευξή του

Παράλληλα, εξομολογήθηκε ότι διαρκώς τον απασχολεί η σκέψη ότι πρέπει να αποδείξει την αξία του, λόγω του επιθέτου του. Πιο αναλυτικά, είπε: «Περνάει αρκετές στιγμές μέσα στην ημέρα από το μυαλό μου ότι πρέπει να αποδεικνύω ότι αξίζω λόγω του ονόματος που κουβαλάω, αλλά προσπαθώ να επικεντρώνομαι σε άλλα πράγματα που έχουν σημασία και να μην ασχολούμαι εν τέλει τόσο πολύ με τον εαυτό μου. Αν έλεγα ότι δεν με αγχώνει η σύγκριση με τον πατέρα μου θα ήταν πραγματικά ψέμα. Σίγουρα με αγχώνει».

Στην ίδια συνέντευξη, ο Στέργιος Μικρούτσικος εξήγησε ότι δεν πρόλαβε να συζητήσει με τον πατέρα του την απόφασή του να ακολουθήσει τον δρόμο της υποκριτικής, αφού όταν την πήρε, εκείνος είχε φύγει από τη ζωή. «Όταν αποφάσισα να γίνω ηθοποιός ο πατέρας μου είχε πεθάνει. Δεν το είχαμε συζητήσει ποτέ», σημείωσε.

Όσον αφορά στα όσα του λείπουν από την καθημερινότητα με τον πατέρα του, μοιράστηκε: «Μου λείπουν τα καθημερινά πράγματα με τον πατέρα μου, όχι τα πολύ μεγάλα. Δύο πράγματα που μου λείπουν είναι ότι ρίχναμε σουτάκια στην αυλή του σπιτιού και εγώ ήμουν τέρμα και το άλλο ότι μαθαίναμε ισπανικά μαζί».