Θανάσης Πατριαρχέας: Hθοποιός υψηλών αντοχών

Η κουβέντα μας γίνεται έξι ώρες μετά το αρχικό μας ραντεβού και αφού έχει ενημερώσει, ειδοποιήσει, ζητήσει συγγνώμη. Εχει τελειώσει από τα γυρίσματα της σειράς «Γυναίκα χωρίς όνομα» του ΑΝΤ1 αργά το βράδυ και λίγο προτού φτάσει στο σπίτι του στη Γλυφάδα, σταματάει το αυτοκίνητό του στην άκρη του δρόμου για να μιλήσουμε χωρίς κάτι να του αποσπά την προσοχή και μετά να πάει σπίτι «και να κλείσω το κινητό γιατί η Σταύρια κοιμάται». Σταύρια είναι το όνομα της κόρης του που γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου και όπως λέει με εμφατική χαρά, «είναι μέχρι στιγμής ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στη ζωή μου». Μια ζωή που έμοιαζε να τον οδηγεί σε άλλα μονοπάτια μέχρι που πήρε το τιμόνι και έκανε τόσο απότομη στροφή προς την υποκριτική μοιράζοντας απανωτά εγκεφαλικά στους γονείς του.

Ο Θανάσης Πατριαρχέας γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σπούδασε Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων με εξειδίκευση στον αθλητισμό. Εξαιρετικός μαθητής, με γνώσεις αγγλικών, ιταλικών και γερμανικών, μοναχοπαίδι, όλα έδειχναν ότι θα ασχολούνταν με την οικογενειακή επιχείρηση ώσπου αποφάσισε να έρθει στην Αθήνα για το μεταπτυχιακό του. Χάρη στην προτροπή του Νίκου Ψαρρά, τον οποίο γνώρισε σε ένα θεατρικό εργαστήρι, πήρε την απόφαση και έδωσε εξετάσεις για τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. «Ηξερα πάντα ότι με τραβά το θέατρο, αλλά δεν μπορούσα να το ορίσω και φυσικά δεν το έλεγα πουθενά. Ούτε στους φίλους μου, ούτε στους γονείς μου. Ως μαθητής Λυκείου η χαρά μου δεν ήταν να βγω για καφέ αλλά να πάρω dvd και να δω όσες περισσότερες ταινίες μπορούσα. Εδινα Πανελλήνιες και με θυμάμαι να βάζω το dvd να γράφει από το Filmnet, να δίνω το μάθημα και να γυρίζω σπίτι για να δω ταινία. Οσο για το θέατρο, έβλεπα τις παραστάσεις του ΔΗΠΕΘΕ, αλλά δεν είχα κάποια άλλη θεατρική προσλαμβάνουσα. Αντιλαμβάνεσαι, λοιπόν, ότι όταν αποφάσισα ότι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου και το ανακοίνωσα στους γονείς μου δυσκολεύτηκαν να το δεχτούν γιατί δεν υπήρχε τίποτε όλο αυτό το διάστημα να τους προϊδεάσει. Από την άλλη, επειδή είχα πάντα τη νοοτροπία να δουλεύω και να πληρώνω για τις σπουδές μου, δεν τους επιβάρυνα και με άφησαν να ασχοληθώ θεωρώντας ότι είναι ένα καπρίτσιο. Εγώ όμως όταν θέλω κάτι δεν κάνω πίσω. Δούλευα ως ταξιθέτης για να πληρώνω τα δίδακτρα της σχολής, ενώ τα καλοκαίρια χτυπούσα 12ωρα στις ρεσεψιόν ξενοδοχείων στα νησιά. Ατελείωτες ώρες δουλειάς αλλά και χαράς γιατί από το 2010 που μπήκα στο Θέατρο Τέχνης ζω σε όνειρο. Κάθε χρόνο είμαι και καλύτερα εσωτερικά. Η υποκριτική μού άνοιξε πραγματικά μια πόρτα στο να καταλάβω λίγο παραπάνω τον εαυτό μου».



Ο πρώτος του θεατρικός ρόλος ήρθε στο δεύτερο έτος της σχολής, στο « Περί ζώων» της Ελφρίντε Γέλινεκ στο Θέατρο Τέχνης με τη Βίκυ Βολιώτη. Στη συνέχεια συμμετείχε σε αξιόλογες παραστάσεις, ενώ έκανε και τηλεόραση με μικρούς ρόλους τόσο στη σειρά «Δικαίωση» όσο και στην «Εθνική Ελλάδος» του Γιώργου Καπουτζίδη, μέχρι που του προτάθηκε ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Μιχάλη Μακρή στην καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 «Γυναίκα χωρίς όνομα». Είναι το διάστημα που αρχίζουν να... συνωστίζονται τα όμορφα πράγματα στη ζωή του. Γνωρίζει τη γυναίκα του Βίβιαν Δράκου και παράλληλα μπαίνει στη ζωή του ο Πέτρος Φιλιππίδης, με τον οποίο συνεργάζεται στη μεγάλη θεατρική επιτυχία «Ψύλλοι στ’ αυτιά», ενώ ήδη έχουν ξεκινήσει πρόβες για την παράσταση «Δάφνες και Πικροδάφνες», που θα κάνει πρεμιέρα στις 15 Ιουλίου στο Κατράκειο. Ο Θανάσης κλήθηκε τελευταία στιγμή να αντικαταστήσει τον Παύλο Χαϊκάλη, που αποχώρησε. «Θέλω να πω ότι ο κ. Φιλιππίδης για μένα δεν είναι απλώς σχολείο, αλλά πανεπιστήμιο, τόσο πάνω στη σκηνή όσο και εκτός. Είναι τιμητικό να συνεργάζομαι μαζί του και έχω μάθει απίστευτα πράγματα από αυτόν», τονίζει.

Νιώθει τυχερός στη ζωή του; «Θεωρώ ότι η πολλή δουλειά με οδήγησε σε έναν δρόμο και κάπου εκεί άρπαξα την ευκαιρία. Αν θέλεις αυτό να το ορίσεις ως τύχη, τότε, ναι, είμαι πολύ τυχερός, αν κι εγώ έχω άλλη λέξη καλύτερη, είμαι ευλογημένος. Η συνεργασία μου με τον Πέτρο Φιλιππίδη, η τριβή μου με το καθημερινό σε έναν κεντρικό ρόλο, όλο αυτό ήταν καθαρή ευλογία». Αγαπάει το καθημερινό παρά το εξαντλητικό των γυρισμάτων και στεναχωριέται που η σειρά δεν θα συνεχιστεί. «Μακάρι να συνέχιζε γιατί εγώ την αγάπησα πολύ. Το καθημερινό είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Ξέρεις, εμείς οι ηθοποιοί έχουμε μια προκατάληψη για τις καθημερινές σειρές και τις παιδικές παραστάσεις, αλλά είναι μεγάλα σχολεία. Καταλαβαίνεις τις αντοχές σου και βλέπεις και στην πράξη πράγματα που σε άλλες συνθήκες θα τα έβλεπες μετά από χρόνια. Γίνεται συμπύκνωση χρόνου. Στο καθημερινό σε πετάνε στη θάλασσα απότομα και πρέπει να κολυμπήσεις».

Ελέω κορωνοϊού μου εξηγεί ότι έχουν περιοριστεί οι ερωτικές σκηνές, στα γυρίσματα είναι όλοι με μάσκες και αντισηπτικά, ενώ τώρα που ο καιρός είναι ζεστός το μακιγιάζ γίνεται σε εξωτερικούς χώρους ώστε να μην υπάρχει συνωστισμός σε ένα δωμάτιο και φυσικά τηρούνται οι αποστάσεις. Εχει ήδη κάνει κάποιες συζητήσεις για του χρόνου και για καθημερινή σειρά και για prime time, αλλά ακόμα δεν είναι κάτι ανακοινώσιμο. Θα σκεφτόταν ποτέ, όπως πλέον αρκετοί συνάδελφοί του, να παρουσιάσει κάποια εκπομπή στην τηλεόραση; Το «όχι» του έρχεται σαν πυροβολισμός, για να συμπληρώσει: «Βλέπω τι γίνεται και ξέρω ότι στη ζωή δεν πρέπει να λες μεγάλες κουβέντες. Τώρα που μιλάμε, στα 33 μου και όντας αυτός που είμαι, θα έλεγα όχι για την παρουσίαση μιας εκπομπής. Δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Μετά από χρόνια, σε μια άλλη ηλικία, δεν ξέρω».

Γνωρίζει ότι είναι ωραίος, αλλά δεν το προβάλλει. Αντιθέτως, παραείναι σεμνός σε σχέση με αυτό που αντικατοπτρίζεται στον καθρέφτη του. Για τη φωτογράφηση μάλιστα παρακάλεσε να αποφύγουμε concept τύπου «ανοιχτό πουκάμισο, σέξι άνδρας σε παραλία» και γενικά τη χρήση υπερθετικού sexiness. Φοβάται μην εγκλωβιστεί σε ρόλους ζεν πρεμιέ; «Οχι, δεν είναι αυτό. Ετσι κι αλλιώς, η εμφάνιση είναι αυτή που σε χαρακτηρίζει, αλλά από ένα σημείο και μετά οι επιλογές σου είναι αυτές που μπορεί να σε εγκλωβίσουν σε μια εικόνα. Εγώ έχω επιλέξει να κινούμαι όπως νιώθω. Δεν κυκλοφορώ στην παραλία με ανοιχτά πουκάμισα. Δεν είμαι έτσι ως άνθρωπος. Αν μου άρεσε, θα το έκανα».



Το διάστημα της καραντίνας απόλαυσε την οικογένειά του και το να έχει ελεύθερο χρόνο. «Η πανδημία ήταν κάτι εξαιρετικά άσχημο για όλον τον κόσμο, αλλά παράλληλα και μια μεγάλη ευκαιρία για τον καθέναν προσωπικά να τακτοποιήσει προτεραιότητες, να μιλήσει με τον εαυτό του. Εγώ πριν από την πανδημία είχα ένα νεογέννητο στο σπίτι, που όταν έφευγα το πρωί κοιμόταν και όταν γύριζα αργά το βράδυ πάλι κοιμόταν. Είχα 10ωρα γυρίσματα στην τηλεόραση και θέατρο έξι ημέρες την εβδομάδα και ξαφνικά Πέμπτη βράδυ είμαι στη σκηνή όταν ανακοινώνεται ότι κλείνουν τα θέατρα. Την επομένη πηγαίνω για γύρισμα και μας λένε ότι σταματούν τα γυρίσματα μέχρι νεωτέρας. Ξαφνικά, μετά από πολλούς μήνες, έχω μπροστά μου ελεύθερο Σαββατοκύριακο, οπότε αποφασίζουμε με την οικογένειά μου να πάμε στο χωριό μου, τα Γαλέικα στην Καλαμάτα, και κάπως έτσι όταν αποφασίστηκε το lockdown μάς βρήκε εκεί. Πέρασα, λοιπόν, δύο μήνες στο χωριό που έχει πέντε μόνιμους κατοίκους, σε ένα περιβάλλον καθαρό, μέσα στη φύση, χάρηκα την οικογένειά μου, τρώγαμε τα δικά μας λαχανικά, απόλυτη ευτυχία. Γενικά ως χαρακτήρας δεν πελαγώνω με τις δυσκολίες. Πάντα πιστεύω ότι θα βρω μια διέξοδο και κάπως έτσι αντιμετώπισα και την καραντίνα». Δεν φοβάται τις ευθύνες του πατέρα και δεν έχει ανασφάλειες τέτοιου τύπου: «Το παιδί μου το βλέπω ως συνοδοιπόρο μου στη ζωή και δεν έχω την παραμικρή ανασφάλεια. Εξάλλου με τη γυναίκα μου είμαστε ομάδα. Ξέρω πως ό,τι κι αν συμβεί θα το αντιμετωπίσουμε μαζί με τον καλύτερο τρόπο».

Η ισχυρογνωμοσύνη του είναι το πιο αρνητικό στοιχείο του χαρακτήρα του, η οποία, όμως, με τη θεατρική του ενασχόληση έχει αμβλυνθεί κατά πολύ, όπως μου εξηγεί. Πιστεύει ότι είναι καλός σύντροφος, ενώ για τη σύζυγό του Βίβιαν λέει: «Δεν είχα πει ποτέ ότι ήθελα να δημιουργήσω οικογένεια μικρός. Η Βίβιαν μου το έβγαλε. Ολα ξεκινούν από αυτή. Ξέρω πως ό,τι άσχημο κι αν μου συμβεί, όταν θα πάω σπίτι μου θα είναι εκεί για μένα. Δεν σκέφτομαι τη φθορά, δεν είναι κάτι που με τρομάζει. Είμαι άνθρωπος που τη ζωή δεν τη φοβάμαι και την αντιμετωπίζω και ξέρω πως ό,τι και να γίνει εγώ θα παλέψω για το καλύτερο».

Αγαπάει την Αθήνα, λατρεύει τις βόλτες κάτω από την Ακρόπολη, το τσιπουράκι με φίλους μεσημέρι στην Πλάκα, τη διαδρομή μέχρι το Σούνιο. Για δέκα χρόνια ζούσε στο Παγκράτι, αλλά τώρα του αρέσει που ζει νότια και έχει τη θάλασσα στον ορίζοντά του. Προτού τον αποχαιρετήσω τον ρωτώ αν θα μπορούσε να δώσει μόνο μία συμβουλή στην κόρη του για όλη της τη ζωή, ποια θα ήταν αυτή. «Το μόνο πράγμα που θα της έλεγα είναι: “Μη φοβάσαι τίποτα. Προχώρα. Θα έρθουν πολλά άσχημα, αλλά θα σηκωθείς και θα συνεχίσεις κι εμείς θα είμαστε δίπλα σου πάντα”» ◆


INFO
Το έργο «Δάφνες και Πικροδάφνες» κάνει πρεμιέρα στις 15 Ιουλίου στο Κατράκειο, σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη



Ειδήσεις σήμερα: 

Η Ελλάδα πιέζει για κυρώσεις στην Τουρκία: Πρώτο βήμα η σύνοδος των υπ. Εξωτερικών

Κορωνοϊός: Ανησυχία για τις «αναζωπυρώσεις» - Σύσκεψη σήμερα στο Μαξίμου

Δικαιολογίες Παππά για την Company της Κύπρου