

Οι «άθλιοι» ήρωες της Kourtney Roy
Η περιβόητη Καναδή φωτογράφος λατρεύει το κιτς και την απόγνωση, αναζητά ξεχασμένα βενζινάδικα και ερειπωμένα ξενοδοχεία, εμπνέεται από αλλόκοτους χαρακτήρες και τους ενσαρκώνει η ίδια στο τεχνικολόρ καλλιτεχνικό σύμπαν της
Σπούδασε φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο Τέχνης και Σχεδιασμού Emily Carr στο Βανκούβερ και αργότερα στην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts στο Παρίσι, δούλεψε δίπλα σε τρανούς φωτογράφους μόδας. Σήμερα, στα 40 και κάτι της, η πολλαπλά βραβευμένη φωτογράφος και σκηνοθέτις είναι περιζήτητη στον κλάδο της διαφήμισης, αναλαμβάνει παραγγελίες από οίκους όπως οι Dior και Louis Vuitton και περιοδικά όπως η «Vogue» ή το «GQ» ενώ αυτοαποκαλείται «προστάτιδα των καταπιεσμένων».


«Τυχαία ασχολήθηκα με τη φωτογραφία. Βρισκόμουν στον πρώτο χρόνο της Σχολής Καλών Τεχνών και σκόπευα να γίνω ζωγράφος. Δουλεύω πάντα με χρώμα, το χρώμα έχει μαγική επίδραση στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Οταν φωτογραφίζω τον εαυτό μου μεταφέρομαι σε άλλους κόσμους-επεκτάσεις της φαντασίας μου, κατασκευάζω περίτεχνους χαρακτήρες. Με γοητεύουν τα ιδιόμορφα μέρη, περιοχές ξεχασμένες, όπως εγκαταλελειμμένα βενζινάδικα, πάρκινγκ για τροχόσπιτα, παραμελημένα ξενοδοχεία σε έρημους αυτοκινητόδρομους, ταυτόχρονα κοινότοπα και αλλόκοτα γοητευτικά». Ο κινηματογράφος είναι μεγάλη πηγή έμπνευσης. «Παρακολουθώ τουλάχιστον μία ταινία την ημέρα, μερικές φορές δυο-τρεις όταν έχω χρόνο. Και είναι εκνευριστικό να παρακολουθείς μια ταινία μαζί μου επειδή τις σταματάω συνέχεια για να φωτογραφίσω το στοπ καρέ.



«Κάνω τη δουλειά μου και δεν δίνω σημασία στις ιδιοτροπίες της αγοράς ή σε εκείνους που τη χειραγωγούν»
Ο κόσμος μας διαθέτει κρυφές δυνατότητες, μεταμορφώνεται εύκολα σε κινηματογραφικό σκηνικό. Επιλέγω τοποθεσίες αυθόρμητα και χρησιμοποιώ το τοπίο και τη φαντασία για να ζωντανέψω τους άθλιους χαρακτήρες μου. Η φωτογραφία είναι μοναχική τέχνη. Κάνεις τη δουλειά του σκηνοθέτη, του παραγωγού, την αναζήτηση, τα πάντα. Είσαι ταυτόχρονα ο καλλιτέχνης και το catering. Ενώ στις ταινίες που σκηνοθετώ δίνω οδηγίες, εξηγώ αυτό που θέλω, ουσιαστικά αποφασίζω και τα αναλαμβάνουν άλλοι». Το συλλεκτικό άλμπουμ της «The Tourist» (André Frère Éditions) είναι μια σειρά από προκλήσεις δραματοποιημένων αυτοπροσωπογραφιών της Ρόι, σε αντιστροφή ρόλων. Απεικονίζουν την ίδια και τους φίλους της σε διακοπές στο ηλιόλουστο Μαϊάμι αγγίζοντας το κιτς. Η Ρόι μεταμορφώνεται σε Μπάρμπι δίπλα στην πισίνα, με μουστακαλήδες μποντιμπιλντεράδες υπηρέτες να της βάζουν αντηλιακό και να εξυπηρετούν τις ιδιοτροπίες της.


Η ίδια δουλεύει ταυτόχρονα πολλά projects - προγράμματα φιλοξενίας καλλιτεχνών στην Ευρώπη, μεγάλου μήκους ταινίες, γράψιμο σεναρίων. Βαθιά μέσα της πιστεύει πως ζωή είναι μια ολίσθηση προς τα πίσω, στο Μεγάλο Μηδέν, και πρέπει να το χωνέψεις αυτό για να το λησμονήσεις σταδιακά στην πορεία. Στο Google το όνομα Κόρτνεϊ Ρόι συνδέεται με μεγάλους καλλιτέχνες όπως οι Χένρι Κλαρκ, Σίντι Σέρμαν, Χέλμουτ Νιούτον, Γκι Μπουρντέν. Σίγουρα νιώθει όμορφα που βρίσκεται στην παρέα τους, αλλά ομολογεί ότι μπροστά τους αισθάνεται απλά μια ταπεινή υπηρέτης της φαντασίας της. Δεν αυταπατάται ότι είναι το ίδιο σπουδαία.


«Η φωτογραφία είναι μοναχική τέχνη. Είσαι ο σκηνοθέτης, ο παραγωγός, ο καλλιτέχνης και το catering»
Στον 16χρονο εαυτό της θα έδινε δύο συμβουλές: «Μην έχεις τόσο τεράστια αυτοπεποίθηση. Κοιμήσου με περισσότερους άντρες». Για εκείνη, που ζει στη δική της φούσκα, το μέλλον μοιάζει μαγικό και όμως αναπόφευκτα ζοφερό. Σαν ένας στωικός μηδενιστής ή ανορθόδοξος Βουδιστής, δεν σκέφτεται και πολύ την εμπορική πλευρά της τέχνης. «Μου αρέσει να κάνω τη δουλειά μου και δεν δίνω σημασία στις ιδιοτροπίες της αγοράς ή σε εκείνους που τη χειραγωγούν», δηλώνει. Σε έναν θολό κόσμο, η Κόρτνεϊ Ρόι παρέχει ένα καταφύγιο με την εναλλακτική της πραγματικότητα, ένα κανάλι διαφυγής, μια μορφή θεραπείας - και αυτό είναι μία πολύτιμη συμβολή ◆
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr