Ο Νικόλας Φραγκιουδάκης μέσα από 15 λέξεις - κλειδιά

Ο Νικόλας Φραγκιουδάκης από το Ηράκλειο της Κρήτης, σπούδασε θεατρολογία στο πανεπιστήμιο Πατρών και κατόπιν, υποκριτική σε τρεις σχολές, στο “Θέατρο Τέχνης”, στη σχολή του Γιώργου Κιμούλη, αλλά τελικά αποφοίτησε από την ανώτερη δραματική “Σχολή Βεάκη”. Τα τελευταία τρία χρόνια συνεργάζεται με το στούντιο “ΝΑΜΑ” της Ελένης Σκότη, στο θέατρο “Επί Κολωνώ”. Αυτή την περίοδο τελείωσε μία σειρά παραστάσεων με τίτλο “ΙΝΕΜURI” στο θέατρο “Επί Κολωνώ”, με την ομάδα “Past Perfect” που θα συνεχιστεί και το χειμώνα. Όπως μας δήλωσε, μόλις τον συναντήσαμε, είναι πολύ χαρούμενος για αυτή την παράσταση που στήσανε παρέα με τον Γιώργο Σπάνια.

Στο παρελθόν, ο Νικόλας Φραγκιουδάκης, έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Κωστής Καπελώνης, ο Θέμης Μουμουλίδης,ο Βασίλης Νικολαίδης, ο Β. Θεοδωρόπουλος, ο Ηλίας Καρελλάς, Μάγια Λυμπεροπούλου και έχει εμφανισθεί σε θέατρα όπως στο “Αμόρε”, “Βαφείο”, “Κάππα”, “Αγγέλων βήμα”, “Τριανόν”, “νέου Κόσμου”, ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, Βόλου, κά



Θέατρο: Θα ήταν πραγματικά σωτήριο για τις επόμενες γενιές αν το θέατρο ήταν υποχρεωτικό μάθημα μέχρι και την τελευταία τάξη του λυκείου. θα εξέλειπαν πολλές αγκυλώσεις στις επόμενες γενιές. Για μένα είναι το επάγγελμά μου.

Τηλεόραση: Με την τηλεόραση μεγάλωσα. Ανήκω στην γενιά της τηλεόρασης των 90ς.Δε μπορώ να την κατακεραυνώσω όπως κάνουν πολλοί. Για μένα παλιά ήταν ένα μέσο που με “έπλασε”, τώρα είναι ένα μέσο που σιγά σιγά θα ανήκω στο δυναμικό της σαν ηθοποιός.

Εγώ: Είναι μια λέξη τόσο δυνατή .Μπορεί να ακουστεί τόσο ωραία αναλόγως που θα χρησιμοποιηθεί .Συνήθως όμως χρησιμοποιείται λάθος. Αντιπαθώ τους ανθρώπους που οι φράσεις τους ξεκινούν μόνο με το Εγώ. Είναι οι ίδιοι που κάνουν ότι σ ακούνε και μόλις τελειώσεις δεν έχουν δώσει ίχνος σημασίας σε αυτά, που είπες και απλά θέλουν να πουν το δικό τους. Ανούσιος εγωκεντρισμός, αυτή η μάστιγα.

Ψέμα: Αν χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί σώσει καταστάσεις και να χαλαρώσει ανθρώπους.

Αλήθεια: Αν χρησιμοποιηθεί λάθος μπορεί να καταστρέψει καταστάσεις και να διαλύσει ανθρώπους. Εγώ, τα τελευταία χρόνια, προσπαθώ να ακολουθώ την αλήθεια όσο δύσκολη και αν είναι χωρίς να αποφεύγω τα κατά συνθήκην ψεύδη.



Σήμερα: Το σήμερα είναι το μόνο σημείο του χρόνου που μπορώ να πιστέψω. Εδώ με βρίσκουν σύμφωνο οι σύγχρονοι επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι ο χρόνος είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα, δεν υπάρχει παρελθόν και φυσικά ούτε μέλλον. Μόνο το τώρα. Το σήμερα. Γι αυτό ζήστε το.

Βιβλίο: « Και με το φως του λύκου επανέρχονται» Ζυράννα Ζατέλη. Αν ήμουν ένα βιβλίο θα ήμουν αυτό. Και δε μπορώ να πω τίποτα άλλο γιατί απλά δεν έχω λέξεις να το περιγράψω... Τις πήρε όλες η κυρία Ζατέλη.

Πολιτικοί: Ανήκω στο κλισέ των καλλιτεχνών που δεν ασχολούνται με την πολιτική, πολλώ δε μάλλον με τους πολιτικούς. Η πολιτική είναι ένα παραμύθι που δεν έχει ποτέ καλό τέλος και οι πολιτικοί είναι όλοι οι «κακοί λύκοι». Να σημειώσουμε εδώ ότι δε βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους. Πόσο μάλλον στα ζώα. Για αυτό και τα εισαγωγικά.

Σεξ: Κινητήριος δύναμη .Εγκεφαλική διεργασία. Σαρκική δοκιμασία. Ενστικτώδης αντίδραση. Η μαγεία του είναι και λευκή και μαύρη. Είναι χείμαρρος.

Ερωτάς: Ο καθαρός και ο απόλυτος έρωτας είναι μια άτυπη μορφή ψυχικής νόσου. Είμαι σίγουρος πια. Κρατάει τόσο όσο αντέχουμε. Όταν κρατήσει παραπάνω , τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά και για τους δύο παίκτες. Παρόλα αυτά είναι ζητούμενο στη ζωή μας.

Καλοκαίρι: Η αγαπημένη εποχή των παιδιών και όλων όσων έχουν επιλέξει να μείνουν παιδιά. Σίγουρα μου αρέσει το καλοκαίρι και σίγουρα παραμένω ένα παιδί σε έναν κόσμο, από τον οποίο δεν καταλαβαίνω πολλά πράγματα. Ισως τα περισσότερα.



Εποχή: Καμιά φορά όταν σε ρωτάνε σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις, πραγματικά οι εναλλακτικές απαντήσεις είναι αρκετές. Ειναι η αναγέννηση, η αρχαία Ελλάδα, η μπελ-επόκ ... Άραγε η εποχή που ζούμε θα αποτελέσει ποτέ απάντηση σε κάποιες από τις ερωτήσεις που θα τεθούν στο μέλλον, στους ηθοποιούς του αύριο;

Γυναίκα: Η Εκάβη, η Μήδεια εγώ,
η Ηλέκτρα, η Κασσάνδρα εγώ,
Πηνελόπη και Ελένη εγώ!
Χορεύω, με τα μάτια κλειστά·
είμαι μάνα, πριν, τώρα, πάντα,
είμαι αδελφή, πριν, τώρα, πάντα,
είμαι ερωμένη, πριν, τώρα, πάντα,
είμαι γυναίκα! Πάντα!
Χορεύω με τα χέρια απλωμένα,
βουβά, τραγικά, απελπισμένα!

Αθήνα: Η πόλη που λατρεύουμε να μισούμε. Η πόλη των αντιθέσεων όπως και ο πληθυσμός της. Είναι μια πόλη που υπερεκτιμά τις δυνατότητες της. Όπως και ο πληθυσμός της. Λατρεύω την Αθήνα και το κέντρο της. Αν και με θλίβει το γεγονός ότι είναι παραμελημένο σε σχέση με τα άλλα αστικά κέντρα των ευρωπαϊκών μητροπόλεων.

Ζωή: Παλεύω να κάνω μότο ζωής, το να κάνω ότι γουστάρω και να μην ακολουθώ κανόνες και στερεότυπα. Έχω και έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας μέχρι να το πετύχουμε. Όταν μάθουμε να ακολουθούμε την καρδιά μας, τότε θα ζήσουμε πραγματικά.