Μάριος Θεμιστοκλέους

Επειδή κάποιοι τότε θέλησαν να μεταφέρουν το βάρος των δικών τους δύσκολων αποφάσεων, «κρυπτόμενοι» πίσω από την δικαιολογημένη κόπωση και εξάντληση ενός λαού που είχε υποστεί για πολλά χρόνια θυσίες. Και όπου δεν υπάρχει ενότητα και πολιτική ευθύνη, υπάρχει -δυστυχώς- διχασμός.

Όπως κάθε Έλληνας, έτσι και εγώ, βρέθηκα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι αγωνίας, αβεβαιότητας, αποφάσεων. Για εμένα και την οικογένειά μου. Για τα τρία μου παιδιά.

Λίγους μήνες πριν, το Νοέμβρη του 2014, είχα μόλις λάβει την απόφαση να ξεκινήσω στην πατρίδα μου να κάνω αυτό που ονειρευόμουν και αγαπώ: Την καρριέρα μου στο Εθνικό Σύστημα Υγείας ως νευροχειρουργός, με εξειδίκευση στα μικρά παιδιά. Έτσι, διοριζόμενος στο «Παίδων - Αγία Σοφία» εισήλθα με περίσσια όρεξη σε ένα από τα πιο σύνθετα, κρίσιμα και απαιτητικά περιβάλλοντα της Δημόσιας Υγείας μας.

Λίγα χρόνια ακόμα πιο πριν, άλλωστε, το 2012, ακολουθώντας αντίστροφη πορεία από την τότε συνήθη πολλών νέων επιστημόνων, είχα επιστρέψει από το Λονδίνο για να εργαστώ στην πατρίδα μου.

Η συνέχεια γνωστή. Λίγους μήνες μετά η Ελλάδα εισέρχεται στη δίνη της «δημιουργικής ασάφειας», των capital controls, των κλειστών τραπεζών. Τα περίφημα νταούλια σίγησαν. Και όλοι μαζί βιώναμε ένα πρωτοφανές αίσθημα γενικευμένης αβεβαιότητας, μία πρωτόγνωρη πολιτική και κοινωνική κρίση.


Εκείνο το καλοκαίρι, επομένως, ήταν περίοδος αναμέτρησης με τις προσωπικές αποφάσεις, αλλά και ενοχικής σκέψης του καθενός. Αν πράξαμε σωστά. Όπως και για τους περισσότερους Έλληνες, εξάλλου, που αποφάσισαν να μείνουν, να αγωνιστούν, να προσπαθήσουν. Αλλά και για εκείνους που έφυγαν και που τώρα επιστρέφουν. Γιατί ποτέ δεν έπαψαν να αγαπούν την πατρίδα. Μπορεί η ματιά κάποιων να γίνεται εξωτερική εξ’ ανάγκης. Δεν τους κατηγορώ. Το βλέμμα είναι, όμως, πάντα εθνικό.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, η Ελλάδα είναι μια άλλη χώρα. Είναι χώρα ρεαλισμού και προόδου. Γι αυτό και έχει μετασχηματιστεί σε χώρα ανάπτυξης, ευκαιριών και προοπτικής. Με επενδύσεις στο ΕΣΥ, με νέες υποδομές, με στήριξη στους ανθρώπους που το λειτουργούν. Γι αυτό και διαθέτει το μεγαλύτερο προσωπικό που είχε ποτέ. Και γι αυτό φέτος το καλοκαίρι τα νησιά μας θα ειναι επανδρωμένα με προσωπικό, όσο ποτέ.

Σήμερα, η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν είναι η Ελλάδα ενός ψευδεπίγραφου και διχαστικού «ναι» ή «όχι» πάνω στο κείμενο μιας συμφωνίας. Αλλά, η Ελλάδα της ενότητας, της διεθνούς ασφάλειας, της εθνικής υπερηφάνειας, των εσωτερικών μεταρρυθμίσεων. Είμαι η Ελλάδα του «προχωράμε μπροστά». Όλοι Μαζί.

Το δημοψήφισμα του Ιουνίου του 2015 είναι για να μας θυμίζει δύο πράγματα: Πρώτον, οτι καμία πολιτική υστεροβουλία δεν πρέπει να έχει ως ενέχυρο την ενότητα των Ελλήνων. Και, δεύτερον, ότι οι Έλληνες με σχέδιο, ενότητα και αλληλεγγύη μπορούμε να ξεπερνάμε τις δυσκολίες και να κάνουμε την Πατρίδα μας μεγάλη ξανά. Αξίζει να το πιστέψουμε!

* Ο Μάριος Θεμιστοκλέους είναι Υφυπουργός Υγείας