Φώτης Πλιάκος

Στην περίπτωση του Μανόλο Χιμένεθ και των πεπραγμένων του στο παρθενικό του παιχνίδι στον πάγκο του Αρη θα ταίριαζε καλύτερα το «ο κόουτς έφερε μια καινούργια, δικιά του τράπουλα».

Ο Ανδαλουσιάνος τεχνικός δεν είχε πολλές μέρες στη διάθεση του για να προετοιμάσει τη νέα του ομάδα ενόψει της εκτός έδρας αναμέτρησης με τον Ατρόμητο.

Στις λίγες προπονήσεις που έγιναν υπό την επίβλεψη του έλειπαν οι διεθνείς λόγω του international break αλλά και ο τραυματίας Πέρεθ.

Επιπροσθέτως, μέσα σε όλα αυτά, είχε να διαχειριστεί και τις νέες απώλειες που προέκυψαν με τους τραυματισμούς των Ρέγες, Δώνη και Μάικιτς.

Ο Χιμένεθ πήρε το ρίσκο να προβεί σε πολλές αλλαγές συγκριτικά με την ενδεκάδα και το rotation που έκανε ο προκάτοχός του, ο Μαρίνος Ουζουνίδης.

Με έναν μαγικό τρόπο του βγήκαν όλες του οι επιλογές!

Εδωσε κατευθείαν φανέλα βασικού στον Διούδη και επανήλθε η ασφάλεια κάτω από τα δοκάρια.

Δεν πείραξε την τετράδα στην άμυνα αλλά έδωσε περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες στον Μεντίλ.

Εβαλε βασικό τον Γαλανόπουλο στα χαφ δίνοντάς του τον ειδικό ρόλο να είναι ο πρώτος παίκτης που ασκούσε πίεση στην αντίπαλη άμυνα.

Η παρουσία και τα τρεξίματα του «Γαλανό» απελευθέρωσαν τους Μόντσου και Ράτσιτς που οργάνωναν το παιχνίδι στο κέντρο.

Στα εξτρέμ έβαλε στα αριστερά τον Ντουντού και δεξιά τον Μορουτσάν - ένα ντουέντο στα φτερά που δεν είχαμε δει στο παρελθόν.

Στην κορυφή της επίθεσης -προφανώς και- διατήρησε τον Μορόν αλλά τον έπεισε πως θα πρέπει κι αυτός να συμμετέχει στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού της ομάδας.

Τέλος χρησιμοποίησε σαν αλλαγές τον Σίστο, που ουσιαστικά είχε τεθεί εκτός ομάδας, και τον Φαντιγκά, που δεν είχε χρησιμοποιηθεί καθόλου μετά τη ρεβάνς με την Αράζ.

Ο Αρης μπήκε δυνατά στο παιχνίδι έχοντας εντάσεις και πιέζοντας ψηλά, με μπροστάρη τον Γαλανόπουλου, τους παίκτες του Ατρομήτου – οι οποίοι δυσκολευόντουσαν να βγάλουν την μπάλα από την άμυνά τους.

Η εικόνα του αγώνα έδειχνε πως το σκορ όδευε για το 0-1 ωστόσο οι γηπεδούχοι ήταν αυτοί που προηγήθηκαν από στημένη φάση και ύστερα από ένα κάρο συμπτώσεις: από εκτέλεση κόρνερ ο Αλβαρο έδιωξε την μπάλα με αδύναμη κεφαλιά, ο Σταυρόπουλος έκανε… σπαγγάτο για να την προλάβει, σούταρε εντός περιοχής, έγιναν 3-4 κόντρες, ο Διούδης έκανε ωραία απόκρουση χαμηλά, στη δεξιά γωνιά του αλλά ο Τζοβάρας πήρε ανέλπιστα το ριμπάουντ και από πλάγια θέση, με απίθανο τρόπο, μπόρεσε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα.

Ο Αρης όχι μόνο δεν πτοήθηκε, αντιθέτως έχασε σημαντικές ευκαιρίες στη συνέχεια με Μόντσου, Φαμπιάνο και Μορόν, αλλά τελικά βρήκε το 1-1 με το καταπληκτικό τελείωμα του Ντουντού ύστερα από πάσα του Μεντίλ, ο οποίος προηγουμένως είχε δώσει φοβερή «σακούλα» στον Κίνι.

Δέκα λεπτά μετά την έναρξη της επανάληψης ήρθε η σειρά των «κιτρινόμαυρων» να σκοράρουν από κόρνερ (εκτέλεση ο Μόντσου, κεφαλιά Ράτσιτς και προβολή στο δεύτερο δοκάρι από τον Μορόν) για να γίνει το 1-2 που αποτελούσε και την πιο δίκαιη απεικόνιση της αναμέτρησης.

Ο Χιμένεθ στο δεύτερο ημίχρονο πολλές αλλαγές στις θέσεις των παικτών στη μεσοεπιθετική γραμμή: Αρχικά ο Σίστο έπαιξε αριστερά, ο Ντουντου μεταφέρθηκε δεξιά και ο Μορουτσάν στον άξονα (ήταν πολύ καλύτερος εκεί).

Στη τελευταίο κομμάτι του αγώνα έπαιξε ο Γιαννιώτας αριστερά, ο Σίστο στον άξονα και ο Φαντιγκά στα δεξιά.

Ο Αρης -ουσιαστικά- δεν απειλήθηκε από τον Ατρόμητο και θα μπορούσε να κάνει και το 1-3 εάν ο Γιαννιώτας ήταν λίγο πιο προσεκτικός στην τελική του προσπάθεια.

H στατιστική κατέγραψε: 0,38 vs 1,28 XGoals, 2-5 on target τελικές, 0-3 μεγάλες ευκαιρίες και 4-7 κόρνερ καταδεικνύοντας το δίκαιο της επικράτησης των «κιτρινόμαυρων».

Ο Μόντσου μέτρησε 5 key passes, o Γαλανόπουλος 20/21 επιτυχημένες πάσες, ο Αλβαρο 6/6 επιτυχημένες εναέριες μονομαχίες, ο Μορουτσάν 6/6 επιτυχημένες ντρίμπλες και ο Φαμπιάνο 12 εκκαθαρίσεις μπάλας και 4/4 επιτυχημένες μονομαχίες στο έδαφος.

Ο Ντουντού πέραν του… βραζιλιάνικου γκολ που πέτυχε είχε και 1 key pass, ενώ ο Μορόν σκόραρε και μετά από καιρό έκανε 3 τελικές εντός περιοχής.

Το ντεμπούτο του Χιμένεθ ήταν θετικό και μετά από πολύ καιρό περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο παιχνίδι της ομάδας.

Προφανέστατα ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος…