Δημήτρης Δανίκας

Πολλά απ αυτά δεν φέρουν κομματικές σημαίες ούτε χρώματα ιδεολογικών κατευθύνσεων. Τα κόμματα επενδύουν σε όλα αυτά. Τα κόμματα αναλόγως «χρωματίζουν». Τα κόμματα αναλόγως πορεύονται και βολεύονται εκτοξεύοντας ρητορικές κορώνες. Για παράδειγμα

Δεν πρέπει όλοι να φορολογούνται αναλόγως; Πρέπει. Θα πείτε. Ποιοι θα ωφεληθούν και θα λυτρωθούν από μια τέτοια φορολογική, αποτελεσματική πολιτική; Μα φυσικά οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Τα συνήθη υποζύγια. Οι περισσότεροι ευάλωτοι. Ετσι δεν είναι;

Δεν πρέπει να κονιορτοποιηθεί, να εξοντωθεί, να ξεριζωθεί όλη αυτή η χαοτική, η καφκική γραφειοκρατία; Το χαρτομάνι; Το ανελέητο ξεροστάλιασμα εκατομμυρίων απλών πολιτών που καταναλώνουν χιλιάδες ώρες εργασίας για την εξασφάλιση κάποιου πιστοποιητικού

Τι είναι όλα αυτά και άλλα πολλά. Κόκκινα, πράσινα, μπλε, ροζ; Χαζομάρες κομματικές για να ψηφοθηρούν οι επαγγελματίες της πολιτικής

Ας πούμε το παράδειγμα του συναινετικού διαζυγίου άνευ παρουσίας δικηγόρων. Ποιος ωφελείται απ αυτό; Η συντεχνία των δικηγόρων. Ποιος ωφελείται από το χαρτομάνι σχετικά με την πώληση μονοκατοικιών; Οι τοπογράφοι και οι μηχανικοί. Και πάει λέγοντας

Το παράδειγμα των εμβολιασμών. Με τις αλλεπάλληλες άυλες ειδοποιήσεις. Με την χρονική ακρίβεια για κάθε ραντεβού. Και με όλη αυτή την ψηφιακή υποδειγματική ανωτερότητα είναι το πιο χαρακτηριστικό. Τι είναι ο Κυριάκος Πιερρακάκης; Δεξιός; Όχι φυσικά. Προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ. Μα τώρα είναι υπουργός. Επομένως είναι δεξιός. Ε και; Ουδόλως ενδιαφέρει. Ας είναι οτιδήποτε. Κάνει την δουλειά του; Την κάνει. Ε τότε είναι σωστός. Πάει τελείωσε!

Τότε ποιος ο λόγος που όλες αυτές οι παθογένειες εξακολουθούν να μας ταλαιπωρούν; Θα φταίνε οι κυβερνήσεις. Μόνο; Για σκεφτείτε το καλύτερα. Μπας και τα κόμματα προσβλέπουν στις ψήφους των συντεχνιών; Μπας και οι συντεχνίες κάνουν κουμάντο; Μπας και οι πιο ευάλωτοι είναι όσοι δεν ανήκουν σε κάποια συντεχνία;

Και ποιοι βολεύονται με το χαρτομάνι και την γραφειοκρατία; Μήπως οι μόνιμοι του Δημοσίου; Μπας και στην ιδέα της ολοκληρωτικής ψηφιοποίησης αισθάνονται περιττοί; Μπας και με το χαρτομάνι αισθάνονται απαραίτητοι και μοναδικοί;

Δυστυχώς πρυτανεύει η λογική «ο θάνατός σου η ζωή μου». Πρυτανεύει το ατομικό συμφέρον. Η προσωπική ιδιοτέλεια. Οσο πιο μέτριος τόσο πιο αντιδραστικός. Οσο πιο μειονεκτικός τόσο πιο επιθετικός. Ο ακατάλληλος είναι της κοινωνίας ο εχθρός. Ο αρνητής των εμβολιασμένων είναι φορέας μετάδοσης και καταστροφής

Δυστυχώς η ελληνική εμπειρία διδάσκει ότι ο Νεοέλληνας είναι συνώνυμο του «άτακτου», του «ατομιστή» και του «εσωστρεφούς». Ακρως επιφυλακτικός σε κάθε αλλαγή. Γι αυτό εχθρικός στην αξιολόγηση. Γι αυτό «κουμπωμένος» με την αξιοκρατία. Γι αυτό μετακινείται σαν ζελές από το ένα στο άλλο κόμμα. Και γι αυτό καθρέφτης των κομμάτων είναι ο μέσος όρος τέτοιων πολιτών

Και για να τελειώνω. Εξοργίζομαι με όλους αυτούς που οδύρονται για το μέλλον των παιδιών τους. Καλά η κρίση. Καλά ο Covid-19 . Καλά οι κυβερνήσεις. Αλλά κι εσύ τέκνον Βρούτε; Με την εσωστρέφειά σου και το βόλεμά σου ροκανίζεις το μέλλον των παιδιών σου!