Μαρία - Ελενα Κυριάκου: Πρωτιά με «Μία τελευταία ανάσα»

Η νίκη της Μαρίας-Ελενας Κυριάκου το βράδυ της προηγούμενης Τετάρτης στο «Εναστρον» της οδού Πειραιώς μπορεί να ήταν απλώς ένα καρμικό δώρο του Παύλου, του πεντάχρονου γιου της, ο οποίος στις 4 Μαρτίου είχε τα γενέθλιά του. Ισως τη στιγμή που έσβηνε τα κεράκια της τούρτας του να ευχόταν ήδη μέσα του αυτό που θα συνέβαινε το ίδιο βράδυ, ώστε να την αισθάνεται χαρούμενη ακούγοντάς την στο τηλέφωνο καθώς θα τον ρωτούσε αν έφαγε ή αν ήταν φρόνιμος, αν και 950 χιλιόμετρα μακριά του.

«Τα παιδιά μου είναι η ζωή μου! Οσες γυναίκες είναι μάνες με καταλαβαίνουν», μας λέει επιστρέφοντας στο καμαρίνι της, μία περίπου ώρα μετά την ανακοίνωση του τελικού αποτελέσματος και της νίκης της. Φοράει ακόμη το μακρύ κόκκινο φόρεμά της και ταυτόχρονα είναι κουρασμένη και χαρούμενη, αλλά ανακουφισμένη. «Απόψε θα κοιμηθώ ήρεμη!», λέει και χαμογελάει. Βρίσκεται συνεχώς μαζί με τον συνθέτη του τραγουδιού της, Ευθύβουλο Θεοχάρους, ανθρώπους της δισκογραφικής της εταιρείας Minos-EMI, κάποιες φίλες της από την Κύπρο και μέλη της οικογένειάς της. «Πολύς κόσμος για να χωρέσει σε ένα τόσο μικρό καμαρίνι!», της λέμε. «Είναι μεγάλη και η αγάπη τους», προσθέτει.

Ο μικρότερος αδελφός της, Κούλλης Παύλου, γνωστός ποδοσφαιριστής στην Κύπρο, κρατάει το κινητό του στα χέρια και θέλει να μας δείξει ένα μικρό βιντεάκι που τραβήχτηκε την ίδια μέρα στις 4 το απόγευμα: σε μία καφέ πολυθρόνα ενός σαλονιού κάθονται τα τρία παιδιά της Μαρίας-Ελενας, ηλικίας επτά, πέντε και τριών ετών και της λένε «μαμά, σ’ αγαπάμε πάρα πολύ! Καλή επιτυχία!». Η ίδια το παρακολουθεί ξανά -σαν να είναι η πρώτη φορά- και βουρκώνει. «Τα παιδάκια μου!», λέει. Τη ρωτήσαμε αν πρόλαβε να τους μιλήσει μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος. «Οχι, τέτοια ώρα θα κοιμούνται. Είναι μικρά ακόμη τα αγόρια μου και πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένο πρόγραμμα. Αλλά αύριο, όλη τη μέρα θα είμαστε και πάλι στα τηλέφωνα, μέχρι να επιστρέψω ξανά κοντά τους», απαντά.

To SMS της Βανδή

Μέχρι τις 12.30 που βρεθήκαμε στο καμαρίνι της δεν είχε προλάβει ακόμη να δει τα δεκάδες μηνύματα που της είχαν στείλει στο κινητό της τηλέφωνο. Λίγο πριν, καθώς την περιμέναμε μαζί με τον αδελφό της, εκείνος είχε προσέξει κάποιο SMS που της είχε στείλει η Δέσποινα Βανδή, η οποία της έγραφε, επαναλαμβανόμενα, τη λέξη «Θεά!». «Αλήθεια;», λέει και κοιτάει τον αδελφό της για να της το επιβεβαιώσει. Συγκινείται. «Πρέπει να καθίσω μετά να απαντήσω σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, έναν προς έναν!», λέει.

Η ιστορία της Μαρίας-Ελενας είναι εκείνη ενός ταλαντούχου κοριτσιού που γεννήθηκε στην Κύπρο, που κέρδισε στα 12 της χρόνια έναν παγκύπριο διαγωνισμό τραγουδιού με το «Εχω ένα μυστικό» του Μάνου Χατζιδάκι, που πάντα είχε πάθος με το τραγούδι ακόμη και όταν σπούδαζε, που προσπάθησε να τραγουδήσει σε κάποιες μπουάτ της Αθήνας αλλά τελικά τα παράτησε γιατί αυτό θα ήταν κάτι που θα την αποσπούσε από τα μαθήματά της, που επέστρεψε στην Κύπρο για να εργαστεί ανοίγοντας το δικό της φροντιστήριο, αλλά έχοντας πάντοτε στο μυαλό της τη μεγάλη της αγάπη για το τραγούδι. Στη συνέχεια παντρεύτηκε, έκανε τα τρία της παιδιά, χώρισε, και παραδέχεται πως αν δεν επέμενε η οικογένειά της θεωρώντας πως «η συμμετοχή της στο “The Voice” θα βοηθούσε την αυτοπεποίθησή της», δεν θα το τολμούσε. «Ηταν πολύ δύσκολο να την πείσουμε. Την πιέσαμε πάρα πολύ. Της δώσαμε το εισιτήριο στο χέρι!», επισημαίνει ο αδελφός της. «Οταν πήγα στην πρώτη οντισιόν είχα πει πως θα το κάνω για τον Κούλλη, τις αδελφές μου και τους γονείς μας. Δεν το έκανα για μένα!», λέει η ίδια.

Μετά τη νίκη της στο «The Voice» η ζωή της είχε αλλάξει πια για πάντα: έγινε αναγνωρίσιμη στην Κύπρο, αμφιταλαντεύτηκε μεταξύ του να παρατήσει τη δουλειά της στο φροντιστήριο και να ξεκινήσει μία καινούρια καριέρα στην Αθήνα, γνώρισε και εμπιστεύτηκε καλλιτέχνες που μέχρι τότε απλά παρακολουθούσε την πορεία τους, όπως η Δέσποινα Βανδή με την οποία ήρθαν πολύ κοντά και τη συμβουλεύει από τότε σε κάθε της βήμα, ενώ παραδέχεται πως το μοναδικό επαγγελματικό λάθος της το τελευταίο χρονικό διάστημα ήταν το να αρνηθεί να συμμετάσχει στην παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη». «Οχι επειδή σάρωσε στα ταμεία», όπως διευκρινίζει, «αλλά γιατί θεωρώ πως αυτό το είδος, το μιούζικαλ, με εκφράζει απόλυτα. Ομως, επειδή θα απουσίαζα πολλές μέρες από τη δουλειά μου στην Κύπρο, τελικά δεν το έκανα. Τώρα πια ίσως να αποφάσιζα αλλιώς».

Το όνειρο και οι ίντριγκες

Αν της έλεγε κάποιος πέρυσι, την ίδια περίοδο, πως την επόμενη χρονιά θα εκπροσωπούσε την Ελλάδα στον διαγωνισμό της Eurovision, η Μαρία-Ελενα δεν θα το πίστευε. Δεν τολμούσε τότε να ονειρευτεί κάτι άλλο πέρα από το να πάει απλώς κάπως καλά στο «The Voice» - ούτε τη νίκη που ακολούθησε. Ακόμη δεν έχει στο μυαλό της πώς θα ήθελε να γίνει η τελική παρουσίαση του τραγουδιού τη βραδιά της Eurovision στη Βιέννη, αλλά λέει με βεβαιότητα πως θα είναι «κάπως διαφορετικό».

Τη ρωτάμε για τη σχέση της με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες που συμμετείχαν στη βραδιά της επιλογής, η οποία συνδιοργανώθηκε από τη ΝΕΡΙΤ και το MAD. Αν πράγματι υπήρξαν «ίντριγκες, αντιζηλίες και φθόνος», όπως γραφόταν τις προηγούμενες μέρες. «Η αλήθεια είναι ότι όλοι ήταν φιλικοί μαζί μου και χάρηκα που τα πράγματα κύλησαν ομαλά. Στενοχωρήθηκα λίγο με κάποιες κριτικές, κάποιους δημοσιογράφους, αλλά ξέρω πια πως μερικά πράγματα πρέπει να τα περιμένουμε. Ισως όμως όλα αυτά να μου έδωσαν τελικά το κίνητρο για να δώσω ακόμη περισσότερα πάνω στη σκηνή. Ηταν σαν να με προκάλεσαν!», λέει και γελάει. Τη ρωτήσαμε αν της έδωσαν όλοι οι συμμετέχοντες συγχαρητήρια. «Δεν πρόλαβα να τους δω για να μου τα δώσουν! Ο μόνος που ήρθε και με συνεχάρη ήταν ο Barrice, γιατί οι υπόλοιποι είχαν ήδη φύγει. Δεν με πρόφτασαν, αφού με το που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα έφυγα αμέσως για να ξαναβγώ στη σκηνή και στη συνέχεια έπρεπε να πάω για τις καθιερωμένες δηλώσεις στα τηλεοπτικά κανάλια», απαντά.

Μαραθώνιος μέχρι τη Βιέννη

Οι επόμενες μέρες θα είναι πολύ γεμάτες για εκείνη: στις 12 Μαρτίου θα ξεκινήσει τις εμφανίσεις της μαζί με τον Γιάννη Πλούταρχο στο «Posidonio» (μάλιστα την προηγούμενη μέρα της νίκης της ο ίδιος δήλωνε για τη συμμετοχή της: «Ακουσα πάρα πολύ καλά το κομμάτι της Μαρίας-Ελενας Κυριάκου και θεωρώ πως αν δεν επιλέξουν την κυρία αυτή θα είναι συγκυριακό και όχι αξιοκρατικό»), πρέπει να γίνουν κάποιες συναντήσεις με τη ΝΕΡΙΤ, να ξεκινήσουν οι εντατικές πρόβες αλλά και οι γενικότερες προετοιμασίες, ενώ έχει ήδη κανονίσει την επιστροφή της για λίγες μέρες στην Κύπρο ώστε να βρεθεί μαζί με τα παιδιά της, προσπαθώντας ταυτόχρονα να είναι συγκεντρωμένη στο «One last breath» για να δώσει τον καλύτερό της εαυτό στη Βιέννη. «Είσαι έτοιμη ακόμη και για την πρωτιά;», τη ρωτάμε. Γελάει και λέει. «Λες; Μακάρι! Το εύχομαι! Είναι ωραίο που θα είμαστε μαζί, Ελλάδα και Κύπρος, ενωμένοι σε ένα. Μάθαμε μάλιστα σήμερα πως και οι eurofans της Σερβίας μας έστειλαν πολλά συγχαρητήρια, το ίδιο συνέβη και από τη Μάλτα. Χθες μου ήρθε επίσης ένα μήνυμα που έλεγε: “Ολοι οι eurofans της Αυστραλίας θα είναι μαζί σου αν κερδίσεις!”. Το ένστικτό μου μού λέει πως θα τα πάμε πολύ καλά!».

Το ίδιο προαίσθημα είχε και το πρωί της Τετάρτης, αφού ήταν βέβαιη πως όλα θα κυλούσαν όπως ακριβώς τα επιθυμούσε. Αντίθετα, λίγο προτού ανακοινωθούν τα αποτελέσματα, η ίδια άρχισε να αισθάνεται πολύ μεγάλο άγχος και να σκέφτεται αρνητικά, πως μπορεί τελικά να κέρδιζε ένα tempo κομμάτι και όχι μια μπαλάντα. «Ωστόσο, όπως έλεγα και στον Ευθύβουλο που ήταν δίπλα μου, εγώ έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό! Ημουν πολύ χαρούμενη από τη σκηνική μου παρουσία. Στην πραγματικότητα πάντως εδώ δεν είχα τόσο άγχος όσο στο “The Voice”», εξομολογείται.

Φυσικά αγαπάει πολύ το τραγούδι της. Ακόμη και η ίδια να μην το τραγουδούσε, αν άκουγε να το ερμηνεύει κάποιος άλλος είναι βέβαιη πως θα σκεφτόταν «τι ωραίο κομμάτι!». «Δεν ξέρω αν έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι συμμετείχα και εγώ στη σύνθεση του τραγουδιού, αλλά το ένιωθα πάρα πολύ δικό μου! Αισθανόμουν μάλιστα τόσο δικούς μου αυτούς τους στίχους που συγκινήθηκα, τα μάτια μου είχαν βουρκώσει επάνω στη σκηνή, δεν μπορούσα να ανασάνω!», δηλώνει.

Πιστεύει πως μετά το «The Voice» η συμμετοχή της στη Eurovision, εκπροσωπώντας την Ελλάδα, θα είναι μία δεύτερη μεγάλη ευκαιρία στην καριέρα της. «Αν λυθεί το θέμα που έχω με τα παιδιά μου, με την καθημερινότητα, τις ασχολίες και τα σχολεία τους, θα ήθελα να εγκατασταθώ μόνιμα στην Αθήνα. Αλλιώς θα πηγαινοέρχομαι. Τώρα, όμως, ειδικά τον πρώτο καιρό προετοιμασίας για το τραγούδι μας, θα απουσιάζω. Αλλά θα τα καταφέρω! Οπως τα καταφέρνω πάντα!», καταλήγει.