Euroleague Final Four: Από τον Νότη στον Ομπράντοβιτς, το «πεταχτάρι» και ο Σλούκας - Άγνωστες ιστορίες

Το ρητό «οι παρέες γράφουν την ιστορία» ταιριάζει γάντι στο μπάσκετ, παρότι μερικές φορές χρειάζεται ένας προπονητής να «ανακατέψει» την τράπουλα της τακτικής και κάποιος ξεχωριστός παίχτης που θα πάρει πάνω του το σουτ που θα κρίνει έναν ημιτελικό ή έναν τελικό της Euroleague.

Στο βιβλίο «Τα Final Four της ζωής τους» ο Γιάννης Σταυρουλάκης και ο Δημήτρης Οικονόμου μάζεψαν στιγμές και ιστορίες από το μακρινό 2001 μέχρι το έβδομο αστέρι του Παναθηναϊκού.

Οι πρωταγωνιστές μιλάνε για τα όσα βίωσαν σε ημιτελικούς και τελικούς, τις δικές τους ξεχωριστές στιγμές και τα μυστικά που τους έχρισαν τροπαιούχους Ευρώπης.

Ανάμεσα σε αυτά υπάρχουν τα κόλπα που έκανε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην Μπολόνια, το θρίλερ της Κωνσταντινούπολης με το «πεταχτάρι» του Πρίντεζη, το επίτευγμα του rookie (to 2012) κόουτς Μπαρτζώκα να κάνει το back to back με τον Ολυμπιακό και το τρελό όνειρο του Εργκίν Αταμάν.

Ο Νότης και τα κόλπα του Ομπράντοβιτς

Στο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Οξύ» υπάρχουν πολλές ανέκδοτες ιστορίες από Final Four και μια από αυτές έχει ως πρωταγωνιστή τον Νότη Σφακιανάκη!

Ο Κώστας Τσαρτσαρής αναπολώντας τον τελικό του 2011 στη Βαρκελώνη θυμήθηκε την ιστορία όπως την άκουσε από τον επί χρόνια φυσιοθεραπευτή του Παναθηναϊκού Άκη Παναγιωταρά.

«Το 2000 στο Final Four της Θεσσαλονίκης είχαν βάλει ένα cd στο πούλμαν από το ξενοδοχείο στο γήπεδο, το οποίο έτυχε να είναι ένα cd του Σφακιανάκη. Πέντε τραγούδια μέσα, σύντομο, ωραίο και καλό. Και όπως όλοι ξέρουμε η ιστορία έγραψε ότι ο Παναθηναϊκός κατέκτησε τον τίτλο και από τότε το είχαμε πάρει ως γούρι».

Βασικά το είχε πάρει ο Ομπράντοβιτς ο οποίος «το τηρούσε πρώτος από όλους. Στο ακέραιο και για χρόνια» λέει ο Τσαρτσαρής που συμπληρώνει για την συγκεκριμένη ιεροτελεστία: «Το κρατήσανε και πριν από κάθε αγώνα για γούρι είχαμε στα αποδυτήρια αυτό το cd του Νότη Σφακιανάκη, πέντε τραγούδια κλασσικά. Δεν κερδίζαμε πάντα προφανώς, αλλά νομίζω ότι το ποσοστό ήταν αρκετά μεγάλο».

Το 2011 οι πράσινοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με την Μακάμπι στον τελικό, ένα χρόνο πριν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό.
«Ήξερε πως να δομήσει ένα προπονητικό πρόγραμμα εβδομάδες πριν, ώστε να φτάσει στο πικ της απόδοσης ένας παίκτης πριν από το Final Four» θυμάται ο Κώστας Τσαρτσαρής.

«Δυο, τρεις μέρες πριν από το ταξίδι της ομάδας χαλάρωνε πάντα λιγάκι τις διαδικασίες και προσπαθούσε με κάποια τρικ, δηλαδή με κάποια δείπνα έξω ή με κάποιες προπονήσεις που είχαν περισσότερο παιχνίδι παρά τρέξιμο, να χαλαρώσει ο παίκτης, να διασκεδάσει, να περάσει καλά και να αποφορτιστεί από την πίεση των τόσων ημερών και από αυτό που έρχεται...».

Μετά τον τελικό οι πράσινοι θριαμβευτές γίνονται ένα κουβάρι και «στο μυαλό μένει μεταξύ άλλων η τελευταία εικόνα. Η δύναμη της στιγμής με την αγκαλιά του Διαμαντίδη και του Ομπράντοβιτς σκέπασε τα πάντα και έμεινε αποτυπωμένη στους αιώνες».

Το σουτ του αιώνα

Την αμέσως επόμενη χρονιά, συνετελέσθη αυτό που όλοι αποκάλεσαν μπασκετικό θαύμα, στον τελικό της Κωνσταντινούπολης ανάμεσα στον Ολυμπιακό του Ντούσαν Ίβκοβιτς και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο οποίο το βιβλίο αφιερώνει ένα κεφάλαιο, εστιάζοντας στο φυσικά στο στο «πεταχτάρι» του Γιώργου.
«Σκάβοντας βαθιά στην έννοια της λέξης “θαύμα” τονίζουν οι συγγραφείς «θα βρει κανείς τη φωτογραφία του Πρίντεζη να σηκώνεται με την μπάλα στο δεξί του χέρι για να “εκτελέσει” την ΤΣΣΚΑ. Ένα πρωτότυπο σουτάκι που λάνσαρε ο Συριανός, το οποίο ο Καζλάουσκας ( πρώην προπονητής του Ολυμπιακού) του είχε απαγορεύσει να δοκιμάζει κατά την θητεία του στο λιμάνι. Πίσω από αυτό το θαύμα κρύβεται και το παιχνίδι της μοίρας, αφού ο Λιθουανός τιμωρήθηκε κοιτώντας τον αποσβολωμένος από τον πάγκο».

Ήταν το βράδυ που πολλοί έχασαν μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία της Ευρωλίγκας, αφού στον τελικό ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει δώδεκα λεπτά πριν το τέλος με 19 πόντους από την ΤΣΣΚΑ.

Αρκετοί έκλεισαν την τηλεόραση και βγήκαν βόλτα, άλλοι κοιμήθηκαν σιχτιρίζοντας και όλοι έχασαν το απίστευτο come back των Ερυθρόλευκων του Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Ο Κάιλ Χάινς τότε σέντερ των ερυθρολεύκων θυμάται τα τελευταία συγκλονιστικά δευτερόλεπτα εκείνου του συγκλονιστικού τελικού της Πόλης.

«Ο Σισκάουσκας έχασε την πρώτη βολή. Τότε έκανα μερικά βήματα πριν εκτελέσει την δεύτερη. Είπα στον Σπανούλη “ότι και να γίνει, σιγουρέψου ότι θα πάρεις εσύ την μπάλα και τελευταία απόφαση».

Τα λόγια του Χάινς δεν ήταν τυχαία αφού θυμόταν πως ο Ολυμπιακός έχασε δύο παιχνίδια ένα με την Καντού και ένα με την Σιένα, στα οποία αυτός στο πρώτο και ο Πρίντεζης στο δεύτερο πήραν την τελευταία προσπάθεια, αγνοώντας τρόπο τινά τον Kill Bill.

«Οπότε μετά την δεύτερη βολή του Σισκάουσκας, δώσαμε την μπάλα στον Σπανούλη» ο οποίος έπραξε τα δέοντα, μάζεψε την ΤΣΣΚΑ πάνω του και έδωσε την πάσα για το «πεταχτάρι» του Γιώργου.

Ο Χάινς θυμάται-και πως μπορεί να ξεχάσει άλλωστε-την πορεία μέχρι το σουτ του Πρίντεζη ακόμη και αν δεν το έχει ξαναδεί μετά από εκείνη την ονειρική νύχτα της 13ης Μαΐου του 2012.

Χρειάστηκε όμως να κάνει κάτι ακόμη.

«Το floater (πεταχτάρι) μπήκε και όλοι τρελαθήκαμε. Οι διαιτητές είδαν πως υπάρχει ακόμα χρόνος και τότε με την άκρη του ματιού μου τσέκαρα τον Κιριλένκο. Πέταξα προς την μπάλα σαν παίχτης American Football. Ένα άγγιγμα και το ματς τελείωσε. Τρέχαμε ο ένας πάνω στον άλλο και φωνάζαμε “τι κάναμε, τι κάναμε;”. Δεν πίστευε κανείς τι πετύχαμε, ήταν τρελό».

Δεκατρία χρόνια μετά ο Χάινς δεν έχει αλλάξει γνώμη για το σουτ του Πρίντεζη που έστειλε τους Ερυθρόλευκους στα ουράνια.

«Σίγουρα είναι το σπουδαιότερο σουτ στην ιστορία της διοργάνωσης. Για μένα ένα απο τα μεγαλύτερα στην ιστορία του μπάσκετ, αν δει κανείς τη στιγμή που μπήκε, τα όσα περάσαμε στη σεζόν. Ούτε στο Hollywood θα σκεφτόταν κανείς ένα τέτοιο τέλος στην ιστορία μας».

Ο rookie Μπαρτζώκας και το back to back!

Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς «για να γράψεις μια ιστορία, τις περισσότερες φορές τα μόνα που χρειάζεσαι είναι μια κόλλα χαρτί και ένα μολύβι. Για να συνεχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας αρκούσαν 27 λέξεις: “Η ΚΑΕ Ολυμπιακός ανακοινώνει τη συμφωνία της με τον προπονητή Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο έλληνας τεχνικός θα αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας για τα επόμενα δύο χρόνια».

Ένας rookie ουσιαστικά κόουτς διαδέχεται τον Ίβκοβιτς που φεύγει μετά το «θαύμα» της Πόλης και αναλαμβάνει ένα ούτως ή άλλως δύσκολο έργο, χωρίς καν να περνάει από το μυαλό του η κατάκτηση της Euroleague ξανά.

«Βεβαίως» είπε ο ίδιος μιλώντας στους συγγραφείς «μέσα στη χρονιά είδα τη σκληρή πραγματικότητα, να αμφισβητούνται τα πάντα όσον αφορά εμένα, έναν άνθρωπο που διαδέχτηκε τον μεγάλο Ίβκοβιτς, ο οποίος κατέκτησε όσα κατέκτησε με τον τρόπο που το έκανε. Μπήκαμε σε μια διαδικασία που πίστευα ότι θα είναι η πιο δύσκολη της καριέρας μου, με τον τρόπο που εξελισσόταν».

Όπως αποκαλύπτει ο κόουτς στο «Τα Final Four της ζωής τους» αμφισβητήθηκε και από παίχτες «κάποιους σημαντικούς μέσα στην ομάδα. Για να κερδίσεις τον σεβασμό τους πρέπει να περάσεις από μια διαδικασία. Κλυδωνίστηκαν αρκετές φορές οι σχέσεις μας ειδικά με κάποιους που είχαν ένα παραπάνω authority από τους άλλους».

Στον ημιτελικό ο Ολυμπιακός συναντάει πάλι την ΤΣΣΚΑ και αυτή την φορά οι Ρώσοι όχι μόνο χάνουν πάλι αλλά σκοράρουν μόλις 52 πόντους, ενώ πριν από τον τελικό με την Ρεάλ ο Μπαρτζώκας για να χαλαρώσει την ομάδα από τη πίεση τους πάει μια βόλτα στο Hyde Park.

Στον αγώνα ο Ολυμπιακός βλέπει τον φυσικό του ηγέτη Βασίλη Σπανούλη να τελειώνει άποντος το πρώτο ημίχρονο του τελικού και όπως θυμάται ο προπονητής του Θρύλου «αισθανόταν γι’ αυτή την ομάδα πού υπεύθυνος. Αισθανόταν το βάρος ότι αυτός πρέπει να καθορίσει το παιχνίδι χωρίς να μπει με υπομονή να το παίξει».

Όταν ο Kill Bill επιστρέφει στο παρκέ «κολλάει» τρία στα τρία σουτ τριών πόντων σε δύο λεπτά και δώδεκα δευτερόλεπτα και το momentum γυρίζει για τα καλά υπέρ του Ολυμπιακού.

«Φτάσαμε στο σημείο να είναι η πιο θεαματική Ευρωλίγκα έτσι όπως κατακτήθηκε» τόνισε ο κόουτς «έτσι όπως κατακτήθηκε, με κυριαρχία αφού κερδίσαμε όπως κερδίσαμε την ΤΣΣΚΑ του Μεσίνα και τη Ρεάλ στον τελικό σκοράροντας 90 πόντους σε τρία δεκάλεπτα. Στους πανηγυρισμούς είδα μια τρελή χαρά από τους Ολυμπιακούς. Είναι μια ευχάριστη ανάμνηση» συμπλήρωσε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατέκτησε την Euroleague.

Με ένα όνειρο τρελό

Ο Απρίλιος του 2023 δεν ήταν ένας καλός μήνας για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, που στις 14 του μήνα χάνει για τρίτη συνεχόμενη φορά από την Παρτιζάν στο Βελιγράδι.

Η ομάδα είχε 9 νίκες σε 32 παιχνίδια και η 17η θέση στην οποία πήρε στην Euroleague ήταν το κερασάκι στην τούρτα της απογοήτευσης για το τριφύλλι.
Όταν ήρθε ο Εργκίν Αταμάν όλοι πίστεψαν ότι κάτι θα αλλάξει αλλά όπως θυμάται ο Μάριους Γκριγκόνις στο βιβλίο, ο πολύς θόρυβος είχε να κάνει με την άφιξη του Κώστα Σλούκα από τον Ολυμπιακό στον αιώνιο αντίπαλο.

Όταν ήρθα στην Αθήνα το καλοκαίρι ο Σλούκας ήταν ήδη στο γήπεδο» είπε στους δύο δημοσιογράφους ο Γκριγκόνις. «Τον ρώτησα αν έκανε όντως αυτή τη μετακίνηση από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό. Στο ξεκίνημα είχε βάλει πολλή πίεση στον εαυτό του, υπερβολική. Στο πρώτο μας παιχνίδι απέναντι στον Ολυμπιακό είχε “καεί”. Μετά αντιλήφθηκε τι έγινε και από εκείνο το σημείο ξεκίνησε να πιστεύει ακόμη περισσότερο στον εαυτό του».

Όταν τον περασμένο Νοέμβριο ο Αταμάν προτρέπει του φίλους της ομάδας να προμηθευτούν εισητήρια για το Final Four, πολλοί γελάνε, άλλοι μειδιούν και οι παίχτες του ΠΑΟ σύμφωνα με τον Γκριγκόνις είναι επιφυλακτικοί.

«Αν πιστέψαμε στα λεγόμενά του; Από το ξεκίνημα της σεζόν πιθανότατα όχι, επειδή ήμασταν όλοι καινούργιοι. Προσπαθήσαμε να καταλάβουμε πως παίζει ο καθένας. Αρχίσαμε να το πιστεύουμε κάπου στον Ιανουάριο που είδαμε ότι θα μπούμε στα play-offs και μετά φυσικά τον Μάρτιο είπαμε “μπορούμε να το κάνουμε”».

Στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου πριν από τον τελικό ο Αταμάν δηλώνει χαμογελαστός ότι θα επιθυμούσε να επιβεβαιωθεί ο ισχυρός ανήρ του Τριφυλλιού Δημήτρης Γιαννακόπουλος που ήθελε να κατακτήσει το τρόπαιο η ομάδα με buzzer beater του Κώστα Σλούκα.

Στο τέλος του ημιχρόνου η Ρεάλ Μαδρίτης προηγείται με πέντε πόντους και ο Γκριγκόνις θυμάται τα λόγια του προπονητή του στα αποδυτήρια, λίγο πριν βγουν ξανά στο παρκέ.

«Ο κόουτς μας είπε “δεν υπάρχει πρόβλημα” έχουν βάλει τα τρίποντα αλλά θα κερδίσετε. Θα γίνουμε πρωταθλητές Ευρώπης” και αυτό έγινε. Αν κοιτάξει κανείς την ιστορία της διοργάνωσης, καμία ομάδα δεν τα κατάφερε από την πρώτη θέση. Ήξερα πως δεν συμβεί ούτε στο Βερολίνο και έτσι έγινε. Κερδίσαμε».