Μπραντ Πιτ στο protothema.gr: «Σε όλους αρέσουν οι δεύτερες ευκαιρίες»

«Ακόμα δεν ξέρω πώς τα καταφέραμε», λέει ο βραβευμένος με Όσκαρ Μπραντ Πιτ για το πώς δημιούργησαν μαζί με τον παραγωγό Τζέρι Μπρουκχάιμερ και τον σκηνοθέτη Τζόζεφ Κοζίνσκι αυτό που ο ίδιος περιγράφει ως «την πιο σπλαχνική εμπειρία οδήγησης που έχει ποτέ μεταφερθεί σε ταινία».

Πρόκειται βέβαια για το πολυαναμενόμενο «F1: The Movie» που μόλις βρήκε στους κινηματογράφους από την Tanweer. Ουσιαστικά αυτό που κατάφεραν ήταν να βάλουν τον Πιτ και τον συνάδελφό του ηθοποιό Ντάμσον Ιντρις σε επαγγελματικά αγωνιστικά αυτοκίνητα της Formula 1 και να τα κινηματογραφήσουν σε υψηλές ταχύτητες. «Οι δυνάμεις σε αυτά τα αγωνιστικά, οι στροφές υψηλής ταχύτητας, με άλλα λόγια η Φυσική των πραγμάτων, θέλει να σου ξεριζώσει το κεφάλι από τους ώμους. Είναι συγκλονιστικό το τι μπορούν να κάνουν αυτά τα αυτοκίνητα - και αυτή η εμπειρία σε ανεβάζει τόσο πολύ που δεν μπορεί να συγκριθεί με με καμία. Πραγματικά δεν θα μπορούσαμε να την αποτυπώσουμε καλύτερα», λέει με ενθουσιασμό ο Πιτ.

Προσθέτει μάλιστα ότι η μαγεία της ταινίας είναι ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται εξίσου στους παλιούς οπαδούς του αθλήματος και σε όλους όσοι δεν έχουν ακούσει ποτέ για τη F1. «Ηταν τεράστια πρόκληση να πετύχουμε αυτή την αναλογία, αλλά νομίζω ότι καταφέραμε να κάνουμε κάτι αρκετά διαφωτιστικό και κατανοητό ακόμα και από τους ελάχιστα μυημένους, χωρίς να φαίνεται απλουστευτικό στους ειδικούς. Είναι κάτι αστείο, είναι επιθετικό, οδηγικό και εκπληκτικά συγκινητικό. Αγαπώ όλους αυτούς τους χαρακτήρες. Νομίζω ότι είναι μια απίστευτα διασκεδαστική ταινία σε πολλά επίπεδα».

Δείτε το τρέιλερ του «F1»

Όλα ξεκίνησαν με το «Top Gun»

Προτού ο Πιτ και ο Ιντρις μάθουν να οδηγούν με σχεδόν 200 μίλια την ώρα και πριν η παραγωγή αφοσιωθεί πλήρως στους πολλαπλούς παγκόσμιους αγώνες που αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα ταξιδιωτικά αθλήματα στον κόσμο, η «F1: The Movie» ξεκίνησε όταν ο σκηνοθέτης του «Top Gun: Maverick» Τζόζεφ Κοζίνσκι προσέγγισε τον θρυλικό παραγωγό Τζέρι Μπρουκχάιμερ για να του εξομολογηθεί την ιδέα. «Αυτό που ήθελε ο Τζο ήταν να κάνει κάτι αυθεντικό. Ήθελε να κάνει την καλύτερη ταινία αγώνων που έχει γυριστεί ποτέ», λέει ο Μπρουκχάιμερ. «Για να το πετύχεις, όμως, πρέπει να βάλεις τους ηθοποιούς σου μέσα στα αυτοκίνητα. Είναι συναρπαστικό και επικίνδυνο, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να γυρίσεις την ταινία. Και το πέτυχε. Οταν δείτε την ταινία, θα διαπιστώσετε την εκρηκτικότητα της οδήγησής τους. Βρίσκεσαι μέσα στο αυτοκίνητο. Είναι μια τόσο σπλαχνική εμπειρία, όπως την αποκαλεί ο Μπραντ, να βλέπεις αυτούς τους ηθοποιούς να οδηγούν αυτά τα πανίσχυρα αυτοκίνητα».

Πάντως, είναι άλλο να έχεις την ιδέα να γυρίσεις μια ταινία για τη Formula 1 και άλλο να έχεις την ικανότητα, την εμπειρία και το θάρρος να την κάνεις. Ο Μπρουκχάιμερ λέει ότι ο Τζόζεφ Κοζίνσκι είναι ένας από τους λιγοστούς δημιουργούς που θα μπορούσαν να το καταφέρουν, με τον ίδιο τον σκηνοθέτη να παραδέχεται ότι η ιδέα πυροδοτήθηκε από δύο ταυτόχρονες σκέψεις: η πρώτη ήταν η αγάπη του για το «Drive to Survive», την εξαιρετικά επιτυχημένη σειρά ντοκιμαντέρ F1. «Αυτό που πραγματικά με εντυπωσίασε στην πρώτη σεζόν ήταν ότι επικεντρώθηκε όχι στα πιο διάσημα ονόματα και ομάδες, αλλά στις ομάδες που βρίσκονται στην ουρά. Αυτή και μόνο η ιστορία μετράει πολύ για ένα αουτσάιντερ που προσπαθεί να μπει στην πρώτη δεκάδα ή ακόμα και να επιβιώσει ως ομάδα».

Οσο για τη δεύτερη ιδέα, αυτή είναι ακόμα πιο ιντριγκαδόρικη από την πρώτη, αφού αφορούσε έναν οδηγό που αποτελεί μια κατηγορία από μόνος του. «Κατά τύχη είχα το e-mail του Λιούις Χάμιλτον», αποκαλύπτει ο Κοζίνσκι. «Ο Χάμιλτον, ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, μια θρυλική προσωπικότητα που εμπνέει εντός και εκτός πίστας, είχε κάποια στιγμή σκεφτεί να αναλάβει έναν ρόλο στο "Top Gun: Maverick". Γι’ αυτό του έστειλα ένα μήνυμα όπου απλώς τον ενημέρωνα ότι θέλω να κάνω ένα φιλμ γι’ αυτό τον κόσμο γράφοντας: “Θέλω να είναι η πιο αυθεντική ταινία που έγινε ποτέ. Θα σε ενδιέφερε να με βοηθήσεις να το καταφέρω;". Και εκείνος απάντησε “ναι”. Και τότε ήταν που ξεκίνησαν πραγματικά οι αγώνες».

Εχοντας ήδη εξασφαλίσει τον Χάμιλτον και έχοντας και τον εξαιρετικό Εχρεν Κρούγκερ στο πλευρό του για τη συγγραφή του σεναρίου, οι δημιουργοί πήγαν στην πρώτη τους επιλογή για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Σόνι Χέιζ: τον Μπραντ Πιτ. Ο Κοζίνσκι λέει ότι ο σούπερσταρ έφερε όλα όσα χρειαζόταν το έργο από τον πρωταγωνιστή που θα υποδυόταν τον θρύλο των Γκραν Πρι, ο οποίος μετά τον σοβαρό τραυματισμό του το 1995 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις πίστες και να βγάζει τα προς το ζην ως ταξιτζής στη Νέα Υόρκη και τζογάροντας. «Ο Πιτ είναι ένα ίνδαλμα και ήθελα ο Χέιζ να είναι επίσης ίνδαλμα», λέει ο Κοζίνσκι. «Ο Μπραντ υιοθετεί έναν ρόλο και τον εξελίσσει: είχε μια πολύ ισχυρή αίσθηση του τι ήθελε από τον Σόνι Χέιζ. Είναι επίσης σπουδαίος παραγωγός, συμμετέχει σε κάθε πτυχή του σεναρίου και στη δημιουργία της ταινίας. Και πάνω απ’ όλα, είναι ένας από φυσικού του επιδέξιος οδηγός που αγαπάει πραγματικά το άθλημα. Αν ο Πιτ δεν είχε όλες αυτές τις ιδιότητες, δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε ποτέ».

Ο ίδιος ο Πιτ λέει για τον ρόλο του Σόνι Χέιζ: «Είναι ένας αγνός αγωνιστής και χαίρομαι που τον ερμηνεύω. Απομακρύνθηκε από τη F1 πολύ νέος και ενώ είχε πιστέψει ότι είχε συμφιλιωθεί με αυτόν τον δαίμονα προκύπτει μετά από καιρό μια νέα ευκαιρία - και μάλιστα από έναν παλιό του φίλο. Σε όλους αρέσουν οι δεύτερες ευκαιρίες». Ο Πιτ ομολογεί ότι μαζί με τον Κοζίνσκι δούλεψαν τον χαρακτήρα μέσα από συζητήσεις με πραγματικούς οδηγούς της F1. «Είχαμε την πολυτέλεια να παίρνουμε συνεντεύξεις από οδηγούς καθώς αναπτύσσαμε την ιστορία αυτής της ομάδας που βρίσκεται στην τελευταία θέση», λέει. «Μπορεί να είσαι ένας από τους καλύτερους οδηγούς στον κόσμο, στην κορυφή του αγωνιστικού αθλήματος, αλλά παρ’ όλα αυτά να βρίσκεσαι στην τελευταία θέση της κατάταξης, κάτι ακόμα πιο αποθαρρυντικό». Μέσα από αυτές τις συζητήσεις ο Πιτ έχτισε έναν χαρακτήρα ο οποίος έχει ταπεινωθεί από το παρελθόν του, αλλά που διατηρεί απόλυτη εμπιστοσύνη στις ικανότητες και την εμπειρία του. Έναν χαρακτήρα αποφασισμένο να πιέσει το σύστημα για να κερδίσει κάθε πλεονέκτημα που μπορεί, διοχετεύοντας κάθε ρανίδα αγωνιστικής ικανότητας που έχει αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια σε αυτή την ομάδα που βρίσκεται στην τελευταία θέση.

Παρ' όλο τον ενθουσιασμό που υπόσχεται το έργο, ο Μπρουκχάιμερ γνωρίζει από την απαράμιλλη καριέρα του, η οποία καλύπτει πάνω από μισό αιώνα, τον πραγματικό λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι πηγαίνουν σινεμά. «Πρόκειται πάντα για τους χαρακτήρες», λέει. «Είναι πραγματικά σπουδαίος ο χαρακτήρας που ερμηνεύει ο Πιτ: είναι ένας τύπος που ζει σε ένα βαν, εθισμένος στον τζόγο, με πολλαπλά διαζύγια. Γερνάει, είχε μια ευκαιρία και τη χάνει. Αλλά είναι εξαιρετικός σε αυτό που κάνει, και γι' αυτό ο χαρακτήρας που παίζει ο Χαβιέρ Μπαρδέμ τον θέλει στην ομάδα του. Επιστρέφει για τη δεύτερη ευκαιρία του».

Με άλλα λόγια, όπως τονίζει ο Κονζίνσκι, «είναι μια ιστορία λύτρωσης. Μια ιστορία που δεν χρειάζεται να είσαι λάτρης των αγώνων για να την απολαύσεις. Στα νεανικά του χρόνια ο Χέιζ είχε πολλές προοπτικές, αλλά και πολλά βάρη στους ώμους του. Τα πράγματα δεν πήγαν καλά, η ζωή του εκτροχιάστηκε για λίγο, αλλά ο ίδιος βρήκε τον τρόπο να επιστρέψει. Είναι μια σπουδαία, κατανοητή ιστορία, ανεξάρτητα από το αν παρακολουθείς αγώνες ή όχι».

Φωτογραφία άρθρου: Shutterstock