Νίνα Ιωαννίδου: Η δημιουργός πίσω από τη Fleria

«Αισθάνομαι περήφανη για πολλές δουλειές που έχω κάνει, γάμους, δεξιώσεις, εταιρικά. Δεν θα ξεχάσω την εποχή που για μία ολόκληρη εβδομάδα στολίζαμε τους δέκα ορόφους του “Octopus”, του σκάφους του Μπιλ Γκέιτς. Είχαν διοργανωθεί δύο πάρτυ με αρχαιοελληνικό θέμα, ανάκλιντρα και χιλιάδες λουλούδια. Hταν εξαιρετική εμπειρία», θυμάται. Ονειρό της ήταν να γίνει πολιτικός μηχανικός.

Επέλεξε τελικά να σπουδάσει μάρκετινγκ στο Αμερικανικό Κολέγιο Deree στην Αθήνα και στη συνέχεια εργάστηκε στον κλάδο των δημόσιων σχέσεων και τη διοργάνωση εκδηλώσεων. «Δουλεύοντας ως φοιτήτρια σε διαφημιστική εταιρεία και αναζητώντας τα κατάλληλα για τις περιστάσεις λουλούδια χωρίς να τα βρίσκω στην αγορά, ονειρεύτηκα μια δική μου επιχείρηση με λουλούδια, την οποία τελικά ονόμασα «Fleria».



«Ηθελα να διακοσμήσω τους χώρους που αναλάμβανα με συνθέσεις όχι τόσο κλασικές όπως ήταν το καθιερωμένο, αλλά με πιο δημιουργικά στοιχεία. Αυτά που έφτιαχνα δειλά-δειλά είδα ότι άρεσαν και η εταιρεία μου άρχισε να έχει συνεργασία με μεγάλες διαφημιστικές, φαρμακευτικές και πολυεθνικές», αναφέρει η ίδια. Μάλιστα, από το 1985 μέχρι το 1992 έκανε μόδα τις ανατρεπτικές για την εποχή ανθοσυνθέσεις.

Μέσα από την εμπειρία της εντοπίζει διαφορές ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. «Εχω ζήσει την αγορά των λουλουδιών από τη δεκαετία του ’80 έως σήμερα. Ολα έχουν αλλάξει. Τα λουλούδια τότε αγοράζονταν κυρίως ως δώρο. Σήμερα ο κόσμος αγοράζει λουλούδια για το σπίτι του και τα νέα παιδιά για τους φίλους τους. Σε ό,τι αφορά τους γάμους και τα μεγάλα events, τα οποία ήταν ουκ ολίγα, τα χαιρόμουν τότε πολύ περισσότερο, όχι μόνο γιατί ήμουν πιο νέα, αλλά γιατί τότε ήμασταν όλοι πιο δημιουργικοί, πιο ανήσυχοι, και όλα φάνταζαν ωραία.

Σήμερα ο ενδιαφερόμενος τα βλέπει όλα στο Διαδίκτυο και έτσι έχουν χαθεί η έκπληξη, η δημιουργικότητα, η καλλιτεχνία». Ωστόσο, η όρεξη για δημιουργία δεν την εγκατέλειψε ποτέ. «Τα πρώτα χρόνια ταξίδευα πολύ στο εξωτερικό, εμπνεόμουν απ’ όσα έβλεπα και συνδύαζα τις ιδέες που μου γεννιόντουσαν εκεί με τα ελληνικά δεδομένα. Σταμάτησα τα τακτικά ταξίδια όταν το Διαδίκτυο έδωσε σε όλους πρόσβαση στη διεθνή πραγματικότητα και ο κόσμος άρχισε να ταξιδεύει περισσότερο. Το 1992 στρέφω τη ματιά μου στην ελληνική αγορά. Αρχίζω να προτιμώ τα ελληνικά λουλούδια και να δημιουργώ τα πρώτα μου γλαστράκια.



Ετσι λάνσαρα τα χάρτινα κύπελλα με τους τσολιάδες. Ηταν η εποχή που στη “Fleria” έβρισκες έναν βασιλικό να κάθεται στα πόδια του τσολιά, το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης να περιβάλλεται από διάφορα βότανα και διάφορες άλλες ενδιαφέρουσες προτάσεις». Λίγο αργότερα δημιούργησε τη σειρά Faces: χαμογελαστά πρόσωπα πάνω σε χάρτινα κύπελλα από τα οποία ξεπετάγονταν φυτά και λουλούδια, σαν μαλλιά στο κεφάλι τους.

Η ανταπόκριση του κοινού ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ακολούθησε η περίοδος με τα κολάζ, όπου η χαρισματική Νίνα Ιωαννίδου ξετίναζε τις εφημερίδες δημιουργώντας εικαστικά για διάφορα pots: «Πάντα με ενδιέφερε η επικοινωνία των λουλουδιών με το pot. Το πάνω και το κάτω μέρος έχουν μια σχέση μεταξύ τους, μια συνομιλία».

Κάποια στιγμή άρχισε και να ζωγραφίζει, μέσα στο πλοίο, ταξιδεύοντας για την Πάτμο όπου διατηρεί τον ιδιωτικό παράδεισό της. «Σιγά-σιγά δημιούργησα τη σειρά Faces με δικές μου ζωγραφιές πλέον, η οποία άρεσε στον κόσμο, την αγάπησε. Και με την ενθάρρυνση του ταλαντούχου φίλου και συνεργάτη μου Σταύρου Παπαγιάννη συνέχισα να ζωγραφίζω». Η επιτυχία αυτή την ώθησε να αρχίσει να ζωγραφίζει πάνω σε βαρέλια και κάπως έτσι προέκυψε η πρώτη της ατομική έκθεση «Αφηγήσεις» στην πλατεία Κολωνακίου, με «δώδεκα βαρέλια που κουβαλούσαν στο κεφάλι τους στάχυα, πρασινάδες και διάφορα λουλούδια, λέγανε “καλημέρα” και χαμογελούσαν στους περαστικούς».

Τώρα, η «κυρία Fleria», όπως την αποκαλούν, παρουσιάζει τη δεύτερη ατομική της έκθεση στο «Metaphor Athens», στην πλατεία Μαβίλη, από τις 14 έως τις 24 Μαρτίου, αυτή τη φορά με μια νέα πρόκληση. «Τον τελευταίο χρόνο το μεγάλο μου στοίχημα ήταν η δημιουργία κεραμικών. Η αναζήτηση της φόρμας και η ζωγραφική τόσο του πηλού όσο και των λουλουδιών ήταν στην ουσία ένα στοίχημα με τον εαυτό μου. Στη συγκεκριμένη έκθεση, που ονόμασα “Colors”, θα παρουσιάσω μια σειρά από κεραμικά έργα, ζωγραφισμένα φυλλώματα και ζωγραφιστά βαρέλια, αλλά και πίνακες ζωγραφικής».

Απλή και χαμογελαστή, ομολογεί πως έβαζε πάντα πολύ υψηλούς στόχους. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου με ταλαιπωρούσα. Hμουν ένα ανήσυχο κορίτσι», λέει και χαμογελά. «Φτάσαμε όμως στο σήμερα. Χάρη στην προτροπή του σχεδιαστή και εικαστικού Σταύρου Παπαγιάννη, με τον οποίο θα στήσουμε μαζί αυτή την έκθεση, αποφάσισα να κάνω το επόμενο βήμα. Κάποιες φορές απλώς και μόνο αρκεί μια παρότρυνση».

Ειδήσεις σήμερα:

Οι γέφυρες του Ρικάρντο Μοράντι: Στη Γένοβα γκρεμίστηκε, στα Σέρβια έκλεισε

Ο Ραγκούσης έχτισε βίλα με δάνειο για τρίτεκνους στην Πάρο - «Το δικαιούνταν η σύζυγός μου»

Λιάνης... όπως Μικρούτσικος: «Η Βουγιουκλάκη άνοιξε το κιμονό, μου έδειξε το στήθος της και μου λέει “πιάσ’ το”»